Мене мојов ракопис лично ми се допаѓа. Буквите ми се средна големина, сврзани (толку поврзано пишувам што некогаш и самата не можам да си разберам )
Прилично имам убав раакопис барем така ми кажале ми кажа една професорка кога пишувам како да везам ххах
Мојот ракопис е приказна за себе... Уствари јас немам ракопис! Многумина велат дека ракописот го отсликува личниот идентитет на човека. Е, ако е ова вистина ондак јас сум го Spoiler наебала бидејќи немам личен идентитет. Кога ќе се навратам години наназад по тетратките ми се чини дека некоја друга рака го пишувала она што е напишано. Дури ни сега немам стабилна појдовна точка. Бидејќи почнувам вака, продолжувам вака и завршувам вака. Со тоа што дури и фонтот на буквите го менувам. Као почнувам со Times New Roman рецимо, а завршувам со Cаlibri. Во средно и на факс имам проблем бидејќи професорите не можат да ми го одредат ракописот па велат дека сум феномен во вистинска смисла на зборот ако навистина јас сум го пишувала сето тоа. Дури еднаш се сеќавам дека заглавив на препрашување после 3 недели кај еден професор, поради фактот што не беше сигурен дека јас сум била тоа, бидејќи наводно во секој тест сум имала различен ракопис. Кога ми покажа се запрепастив. Како да не сум била јас.
Пишувам печатно и со поголеми букви. Така почнав во средно, па така и ми остана. Ако пишувам ракописно нема некој што ќе може да го прочита
Spoiler Никако ш со цртичка! Друга буква е веќе тоа, нова некоја.. (сите учителки што ги учат децата да пишуваат цртичка под ш звршиле основно евентуално средно и треба да се избркаат од работа!) најсериозно! Инаку мислам дека имам најчуден ракопис што може да постои т.е неможам да го дефинирам како ракопис затоа што не е еден! секое наредно пишување ми е различно..што значи.. јас имам многу ракописи .. и да бидам искрена ниту еден од нив не бил убав.
А каде реков дека учителката ме научила на ш да и’ ставам цртичка? Не ме научи учителката така, ако јас пишував како што учат во учебниците и учителките, тогаш не знам кај ќе сум. Имам во одделени неколку деца што ги пишуваат буквите исто како во прво одделение што се учат, и морам да кажам, ми се приповраќа кога ќе видам. Мојот ракопис секогаш трпи многу промени, од година во година се чудам, како да не сум пишувала јас. Од последната слика што сум ја постирала се има променето, ќе ставам пак некој ден слика.
^ Не реков дека знам кој те научил, само кажувам како правилно се пишува..ако веќе се стремиме кон правилно пишување убаво е да се знае.. ако не нормално дека секој како сака може да си пишува..
Од 5 одделение, па се до основно, цело време јас му пишував некој список на професорите. Децата што учеа со мене цело време мене ми викаа јас да пишам на табла или на лист, дека најмногу се разбирало. Јас баш не си го бендисувам, треба ептен да се лигавам и бавно да пишам за да си го бендисам.
Е од овај момент се срамам секогаш никогаш не си го поправив ракописот, не дека не се разбира , далеку од тоа , ама не ми е толку убав.. е што да правам де
Секогаш ми е различен,зависи од ситуацијата.Исто како мојот карактер.Ако се брзам-хироглифи што и јас не си ги разбирам.Ако не,доаѓа на ред...везамИ многу сакам да пишувам на бели,чисти листови...како шубе ми е,мора да шкртнам нешто
Како помала имав ужасен ракопис. Потоа почнав да пишувам со прилично ситни и здоближени букви. Ракописот сепак ми беше разбирлив, никој немаше проблем да прочита нешто што сум напишала.
имам прилично добар ракопис. но кога ме мрзи да пишувам и господ неможе да го прочитаз она што ќе го напишам
Имав преубав ракопис пред да почнам на факултет. Од кога почнав на факулетет ракописот ми се претвори во "нокопис"
