Коку и да ја кревам главата, едноставо ми паѓа, се прашувам до кога вака? Неможам повеќе да чекам, до кога? Колку години поминаа....и пак ништо, и пак сама и пак чекам...човек колку и да е позитивен ведар и насмеан, неможе да се воздржи од проблемите и турбулентниот живот. Се е хаос, една работа не појде на добро...