Ваши дела – поезија или проза

Пурпурна е ноќва,
тишината дише во неа,
под звезденото небо,
светлината занесува бледо и сенките играат божествено,
тајни носат во себе,
во овој магичен круг кој не застанува,
а времето тетовира и се сеќава,
повторно.

Месечината сјае,
ко сребрен медал врз градите искрени,
со вселената која шепоти,
страв и храброст, мир и хармонија, во ненапишана поезија.

Светулките понизно танцуваат разиграни,
врз белиот ритамот на срцето,
во светот чудесен,
под пурпурниот порив,
од кој нова беседа се ткае,
со очиве зимзелени, од дамарите истечени.

Далечни мечти летаат,
развиорени во мислите пловат безгрижно,
секој миг од нив и во нив е бесценет,
секој здив е радосен,
над слепите улици покриени со бела руба,
од надежта што се раѓа повторно,
дур пурпурна е ноќва,
а во неа и љубовта е повторно родена.

Затвори очи,
спиј спокојно,
ноќта е твоја,
таа во тебе живее сега,
жуборлива ко бистра река.

Пурпурна е вселената,
во соништата ти игра весела,
за вечно да остане,
во срцето твое,
со кое отчукува вечноста,
и од неа изгрева новото сонце,
сонце на младоста.