Ваши дела – поезија или проза

Збогум...

Збогум. Едвај го изустувам тој збор,
а толку често помислувам на него,
кога љубовта никаде ја нема.

Збор кој умее да повреди,
да направи пустош во безброј срца,
а сепак е дел од сечија шема.

Но вистина е и дека
со секое збогување созреваме,
мислиме на подобра иднина.
И тајно се надеваме на почиста љубов,
во која тагата и очајот,
се далеку од нас.

Збогум. Само збор, а толку моќен,
што може да најави и пресврт,
да укаже шанса да бидеме сакани,
од личност која повеќе не’ заслужува,
на која безусловно ќе и’ вратиме,
за навек, до последниот час.

 

Ух ме наежи, моќно!

 

Маленкости

Излупените врати в село
и мувите што непоканети
зујат обидувајќи се
да го покријат крекавото старо радивце.
Потонатите печурки во стариот јорган
дедо ги суши
и не ме пушта во одајата
да не моите немирни рачиња
соберат нешто од диплата.


Мирисам, стоечки пред прозорецот
на мојот дом
на замагленото стакло има некои фатени снегулки
заборавени од зимата
не знам да ги тргнам
(некој сугерира, па таква е климата).
Сеќавање
протерување.


Сонувам со штедрина, колку сум била моќна како малечка.
Животот е ведрина, закачена една свеќа на гробот.
На соништата.


Пораснавме во мирисите на детствотото.
Овдешните чекори веќе се само залутан од'.
Те молам, отсвири ја уште еднаш Ја излези Ѓурѓо
со тивок шепот.
О, ти време.
Што верно не изневеруваш секоја година.
Гледајќи не со Збогум, втренчено.
Мирисам, легната на под.
Невреме.

 

Соочување со реалноста

Блеснува сонцето
полека клепките ми се одвојуваат.
Голото стапало го допира ладниот под.
Нешто ме сопира од правење на нов чекор,
дланка-твојата на моето стомаче.
Зоврива крвта,нежен помалку влажен
бакнеж го милува вратот.
Го насетувам она збунувачкото
во воздухот околу мене.
Знаев,едноставно-интуиција.
Ви велам знаев,знаев дека сонувам.
Останав без зборови,
на празен кревет и празно место
до мене.

 

Прегратка

Не очекував
ниту на крај памет не ми паѓаше тоа.
Не се ниту надевав,очекував помала
многу пократка отколку што ми подари.
Очекував ладна,без увствителна
незначајна...
А добив нешто друго...
Ја добив најтоплата,
најслатката,
најубавата прегратка.
Она што е неочекувано
ми го направи животот сладок
за паметење..
Оној кој ја подарува прегратката
ми го направи животот најубав
за живеење.
Само кога секој ден би било
вака.
Секој ден со по една прегратка,таква.

 

WHITE SAND



I just woke up from a dream...
in shock I am, to find dry white sand
and two hands full sprinkled right beside me.

In a room that is locked...alone...
now on earth did I find my self waking up here
its a great mystery.

All that I recall...last night...
a struggle for my burning eyes to fall asleep
playing frames and images, they projected one mind screen.

Love, love...love...aah...YOU again...
shut tied, I tried forcing to sleep
much needed dreams of you...that in debit i had been.

With the time now...I lust for sleep...
a feeling weird held me bound
as she moves, scrolling there ... into my mind.

And I know that all the angels watched me from above...
as i took that free fall, growing faster moving lower into an abyss unknown
...into an abyss unknown...

Drifting in the air with my hand ...
trying to find dry solid ground
...white quick sand !

Unlike the others...warning...
I had her, than i lost her...
how did i find my self here...
in this desertish storm, its a big mystery.

 

Виновник

Како бледа сенка над мене лебдат
зборовите што ги кажувам
кога упорно се трудам да се сменам.
О, Господе зошто се залажувам?

И мал момент на хистерија доживувам
кога по стоти пат разбирам,
дека таков си бил од секогаш
и баш таков те засакав.

Самоконторла е нешто што не ми оди
со сопствените мисли, зборови, стихови,
А сепак сакам да ги дешифрираш моите
во песни преточени, стихови.

Во борба со самата себе
зошто секогаш последна дознавам.
Но, не си давам
да признаам дека ме познаваш.

 

My mornings


Each morning as i awake
a blissful prayer i will make
on my bed here i lay
here the birds in melody sing away
see the rays of the sunrise knock on my window
pure richness spreading in a golden glow
smell of the coffee freshly brewed
and the fragrance of her, which I am wooed
the sky above bluer than colors known of blue
now I'm sure the way i feel about you
the bliss we seek is all around
not in nightclubs to be found
what they say, now I see
the best things in life comes for free.

 

Taka razbusavena, oblecena vo najstarata trenerka potrcav kon vratata. Koj li zvini vo ova vreme. Otvoriv. Da mi bese vo raka lazickata so koja se spremav da go jadam parceto torta, sigurna sum deka ke mi padnese od iznenadnost i vozbudenost. Onaka refleksno, samo ja tresnav vratata. Po nekolku sekundi vidno iznervirana i rastrevozena ja otvoriv. Edinstveno nesto sto mi preleta niz mislite e mojata glupavost.
pred pragot stoese toj. Bez ronka sam.
"kako mozes"- rekov.
"Sto"
"Da se pojavis pred mojot prag!!
Potoa sam se pokani da vleze. Odlicno. Bas odlicno. Prasav sto go dovede ovde. Kaenje mozebi?-pomisliv. Toj pocna da mi kazuva za novata rabota, kolegite, magistraturata eventualno. Neznam tocno, se iskluciv na polovina razgovor. Znam deka se prasuvav sto mu e na ovoj covek pred mene. Dali ova e hrabrost ili sepak ismevanje. Zarem ke prodolzi vaka da si zboruva, nebare 3 dena pominale, a ne tri godini.
Konecno gi izbrkav mislite i go prekinav. Direktno preminav na glavnoto i go prasav sto go dovelo navamu.
"Vinata"- i odgovori
"I ljubovta"- dodade.
Cinicna nasmevka i uste pocninicen odgovor dobi od mene. A vnatre dusata mi se parase. Toj koj pred 3 godini me napusti zaradi kaprici, sega polzejki mi se vraka. Kakva ljubov. Oh Gospodi kazi mi kakva ljubov. Toa ne bese ljubov. Bese se osven lubov.
Samo kazav deka sega e veke docna. Deka veke ima drug vo mojot zivot.
Pred da uspee da me prasa, kazav deka toj vistinski me saka. Pomisliv vo sebe deka seuste go citam mnogu lesno.
Mi rece deka mislel na mene. HAHA kako ne. Nemase sila koja ke me ubedi.
Pomina 1 cas otkako pocnaa negovite tazenki. Cudno bee sto kolku poveke zboruvase, mene se poveke mi se losese. Konecno stanav i ja otvoriv vratata.
"Zamini"-rekov. I te molam ne se vrakaj.
Da se slucese ova 1 godina otkako zamina mozebi ke padnev na ovie tvoi da ne gi narecam besmislici. Sega sum pozrela. Posilna. So nego do mene.
Toj stana bez zbor i izleze. Dodeka pomnuvase pokraj mene, sfativ deka vsusnost bev zaboravila kolku dobro mirisa. Ja zatvoriv vratata i pocustvuvav kako bolkata se navraka. Ne ljubovta. Bolkata. I neprospienite noki. I makite da go prebolam. I paranojata.
Konecno si sednav na mojata sakana fotelja i si go zemav veke stvrdnatoto parce torta.
Pomisliv deka pominala cela vecnost.
Potonata vo sekavanjata, minatoto, bolkata, sedev sklopcena i uzivav vo vkusot na blagoto. I vo eden moment se svestiv. Se iscezna.Go zemav telefonot i go zavrtev dobro poznatiot broj. Koga slusnav glas od drugata strana samo rekov:
"Milicok dojdi. Sakam da si do mene. i uste nesto.. te sakam znaes??"
"sekako"-odgovori
stignuvam za 20 min.
I vrskata se prekina. So telefonot vo raka razmisluvav vo koja temnina i mrak ke zapadnev ako ne doznaev sto vsusnost e ljubovta...



se izvinuvam na latinicava, nesto nejke da mi se ukluci kirilica

[mod-kirilica:1pwaih6u][/mod-kirilica:1pwaih6u]

 

The taste of past


You're only just my past...
remaining in my head
you walk my secret streets
of sunset and sunrise
purple red and midnight blue.

Your smell is passion's fragrance
your touch is tender still...
memories, of the skin you wear so well
and feeling from within
it stays like the sand on my breasts.

I can hear you speak, only when I sleep
I can see you smile, when I close my eyes
I can feel you breathe, only when i need the air.

You're only just my past...
remaining in my head
you walk my secret streets
of sunset and sunrise
purple red and midnight blue.

Your smell is passion's fragrance
your touch is tender still...
memories, of the skin you wear so well
and feeling from within
it stays like the sand on my breasts.

 

За кого постојам?

Не би рекла дека немам никој,
Но би рекла- немам никој свој.
Го загубив него на пола од патот,
Без борба замина... Тато!

Со себе ја зеде среќата наша
Сјајот се изгуби, до смрт се плашам!
Каде утеха и воља да најдам?
Темно е, моето сонце зајде.

А во темнина не можам да гледам
По тој пат немам кој да следам
Тој беше моја месечина ноќе
А сега е само звезда, го нема веќе!

А не ми свети доволно, само звезда една
Без насмевката негова, како во бездна
Почнав да го заборавам и неговиот глас
Само татко ми во животот ми беше спас.

Да можев уште еднаш да ти зборнам
Срцево од гради да го откорнам,
Да ти го дадам тебе, да живееш
Твоето не издржа, но моето ќе те вратеше!

 

Болката и среќата се близначки,споени на дланка.












б

 

Точка

Кажи ми дека тоа сме ние,
со шепот допри ги моите најдлабоки точки
и признај си на себе сам дека е вистина,
бакнеж врз лага,
копнеж врз тага.

Јас можам да ја разголам душава
како ти твоето тело,
но, не сакам да живеам во таквите емоции
како во куп валкани алишта.

Додај ми на раната сол
и на моите очи превез.
Во темница поубаво се чувствува.
Додај на немиров, уште повеќе немир.
И на огнот повеќе жар.
И на болката, болка
за да боли повеќе.
More is better!

 

Ништо не е трајно

Каде што ветрот не дува,
таму листот мирува.
Кога новото застарува,ништо не е
како што било,се е историја.
Каде ако не овде.
Сега,сегашност
парче од времето плови над денот.
Каде што ветрот мирува,
таму лисјата
сепак не се секогаш зелени...
Па рче сегашност,
ќе стане далечност,
е така и зелената боја
се претвора во жолт лист.

 

Remember me

Ти си моја капка солза
те чувам во дланката
ти си сон од кој не се откажувам
Око зелено како свежо искосена трева,
бистро како вода изворска
срна си ти која е кротка во моите прегратки
Сенката моја ја гледам низ тебе ,
која ме демни во слабо осветлена соба
ја гледам таа сенка
кога лута сум на животот ..
Можеби животот ќе не раздели
но пукнатината во собата
во која ги гледам сите наши спомени
нашите заеднички моменти
ќе остане за вечно да ме потсетува на тебе ...

 

Little lion feminaS



Weep for you self my little girl
you'll never be what is in your heart

Weep little lion woman
you're not as brave as you were at the start.

Rate yourself, and rape yourself...
leave all the courage you have left
wasted on fixing all the problems
that you made in your own head.

But it was not your fault but mine
and it was your heart on the line
I really fucked you up this time...didn't I my darling.

Didn't I my darlin'...

Tremble for yourself my women
you know that you have seen this all before.

Tremble little lion girl
you'll never settle any of your score.

Your grace is wasted in your face
your boldness stands alone among the wreck
now, learn from your mother or else
spend your days biting your own neck.

But it was not your fault but mine
and it was your heart on the line
I really fucked you up this time...didn't I my darling.

Didn't I my sweet darlin'...


GOOOOOLEM POZDRAV DO MODERATORKITE

 

За неа...

Како што секоја бура доаѓа, и се' пред себе коси
И реката со своето течение, илјада тајни носи
Доволен е еден момент, за веќе следниот нов злочин
А потоа ти сонуваш, мечтаеш, со отворени очи.

Илјадници прашања, преиспитувања те мачат
Ги чекаш оние одговори кои бескрајно ти значат
А знаеш дека тишината нив мудро ги скрила
Па затоа ти тонеш во некоја своја, лажна идила.

Сите оние моменти кои си сакала да се случат
Во мисли ти се зацементирани, во главата ти бучат
Што, зошто, како, дали... Твоја главна тема
А времето полека минува, секој момент ти го зема.

Затоа не дозволувај, не уништувај се самата себе
Исфрли ја сета онаа енергија, која подло те гребе
Крени глава високо, биди достоинствена и јака
Ти си пример за личност која искрено, пријателски сака...

 

Исчашеност

Ајде да се лигавиме
на музички собири
на претстави и филмови
на набилдани плантажи
авангардни ликови.
Ајде да се газиме
и мразиме со почит.


Да се кршиме
како џамови и стомачни танчерки.
ајде да свршиме
што побрзо
имам садови за миење.
На чашите останува кармин
од мене или од тебе
(не знам, важно е црвен и има фабула).
Да пиеме и да се криеме.

Претежно сум
Но сега сакам и
Зошто кога правам :Р
Изгледа неважно!


Игра, со зборови
ајде де.
Да се излигавиме
демек менуваме нешто.
А длабоко во себе.
Гнилост и сешто.

Морам да престанам да употребувам рими...