Венчавање во црква и крштевање-избор или наметнување?

мораш прво во матично тоа е задолжително па потоа се оди во црква. и во самиот закон тоа го пишува кога се стапува во брак прво се регистрира во матично па потоа според желбата на младоженците се венчава во црква или не.

 

Да, така е. Што ми е навистина многу глупаво. Што има да се мешаат Законите со Црквата. Ама ај... И в Црква мораш да го покажиш документот од матично, лично да го види попот...

 

Па сметам дека е право на избор , ако не верувате вие зошто тогаш да се изложувате на непотребни церемонии , јас би сакала да се венчам во црква , некако секогаш кога помислувам на свадба , мислам на венчавање пред бога , ако дечко ми не сака ( а знам дека сака ) би била разочарана, така да ако за вашиот вереник преставува посебен момент би требало да го направите па нели за саканите се прави жртви а ако и двајцата не сакате па од тоа што ќе речат луѓето и роднини воопшто не е битно

 

здраво ме интересира која процедурата и како сте закажале венчавка во црква?

 

одиш во црквата во која сакаш да се венчаш и си закажуваш термин, види првин матично закажи ако правиш исти ден затоа што матичното е повеќе проблем па после црква. Оставаш име презиме и се договараш таму саат, ден ..... и колку попа сакаш во некој цркви прашуваат. Земи си од црква ливче што се треба да имаш за самиот чин венчавање

 

Желба ми е да се венчам во Црква,не само кај матичар.Венчавањето само кај матичар е на лист,а во црква е нешто поинакво,нешто посебно...Имаш благослов и од Господ за бракот.

 

Можеш да се венчаш прво во црква, па во матично. Треба прво да се извади потврда од матично дека имаш закажано регистрација. Таа потврда се носи во црква.

 

Моите родители не се венчани во црква,па имаа сто пати поубав брак од мојот кој е со сите салтанати.Така да, дека ќе биде благословено и вечно,и љубов ....не држи вода за мене .Чинот на венчавката в црква е преубав...а квалитетот на бракот нема врска со тоа.
И да не бидам оф,никој не може нешто да ви наметне ако тоа го сакате или не.Ваш е изборот.

 

Не верувам дека венчавката во црква ќе ми го осигура бракот како успешен. Може се да се случи, тоа не е никакво осигурување. Кога отидовме да го бараме стариот кум, не нечкаше една недела сакам - неќам, јас бев убедена дека ќе прифати ама ете, грешев. Првата работа кога на мм му пукна филмот и рече ќе му се јавам да не не матка од уста ми излезе немој да спиштиш телефон без благослов. Без размислување го кажав тоа. Така и бидна, ни даде благослови имаме нов кум. Сватив колку ми е важен благословот, и дека не би скала да носам бурма која не е благословена. Регистрацијата во матично ми е бла бла, само столиците ми се убави. Во црквата каде што ќе се венчаме бев летото на венчавка, и мислам дека паднавме во транс колку убаво пееа и колку убаво беше украсено, свето. Одвај чекам да дојде. Никој не ни наметнува, баш напротив. Моите се апсолутни неверници, јас сама се крстев на 20 и кусур години, неговите се крстени, ама не се нешто верници. Не се замараат. Ние самите сме сватиле за себе дека верата ни е важна, и си го тераме тоа. Без притисоци без ништо. Секако дека ќе ги крстам моите деца, како верник важно ми е тоа. Ако решат да сменат вера во животот, слободно можат. Секој има свое право, но јас како иден родител сметам дека треба да ги учам во правецот во кој јас верувам, инаку би била лицемерна. не велам дека не грешам, но ние така веруваме!

 

Крштевање и Венчавање

Здраво,ке правиме крштенка а и попот наш и клисарот ни кажуваат различни цени.....ако има некоја од велес на форумов нека пише колку пари зимаат.се заедно ке не чини 10.000 и да се венчаме и да крстиме...нели е многу?

 

Крштевање и Венчавање

Само крштенка е 3000ден. Некаде 1500 родителите , 1500ден од кумот, а некаде 1800ден родителите 1200ден кумот.
Венчавката е од 4000-6000ден но поделено помеѓу свекор, татко, кум, кума(старосват).

 

Имам едно прашање... дали е можно после крштевка по желба на родителот да може да те отпише после 5 години од крштевката исто по нивна желба од црквата или треба детето само да одлучи дали сака да биде отпишано.... ? И дали постои некоја дукументација во црквата затоа што два пати да се крштева еден човек нема смисла...

 

Дали сте свесни што значи тоа да се испиши детето од Црквата? Знаете ли вие што е тоа?
Постои само еден начин да се исклучи некој од Црквата, а тоа е да биде предаден на анатема. Тогаш се дава документ потпишан од црковниот суд дека човекот се исклучува од општење од Црквата. Но и во тој момент човекот не можи да биде одкрстен. Крштевањето е едно.
Се чудам колку можи да отпадни еден човек, до тој степен да му смета печатот од Светиот Дух! Ама не за џабе Евангелието ни ја раскажува историјата за бесомачниот, легионот ѓаволи кој пребивал во него и крдото свињи! Кога Христос го избавува човекот од легионот бесови, тогаш ги упатува во крдо свињи. Свињите иако животни и иако нечисти, за разлика од човекот не можат да го поднесат присуството на демоните во себе и се спуштаат в бездна...
На крштевањето ние го добиваме печатот на Светиот Дух, а:
Свјатим Духом всјака душа живитсја и чистотоју возвишајетсја, свјетљејетсја тројическим јединством свјашченотајње. (Со Светиот Дух секоја душа живее и со чистота се восдигнува, се светли троичното единство свештенотаинско.)
Кој се откажи од Светиот Дух и од светото крштение, се предава на вечна смрт и на вечна нечистотија од која дури ни свињите не можат да ја поднесат.

 

^ Не ја гледам потребата од заплашување за еден да остане верник. Зарем на тоа се сведува религијата, страв од семоќниот? Мислам дека за верниците, неверниците се најголеми грешници Верата треба да го побуди доброто во човекот, стравот не не прави подобри луѓе, напротив, верувам дека ги буди најлошите особини кај некој човек. Верата треба да донесе душевен мир и љубов, разбирање и прошка за другите, стравот може да донесе само немир и несреќа. Ако некој од верниците започнува да се сомнева во својата верба, најлошото нешто е да се заплашува дека ќе "гори во пеколот". Зарем нема други начини да се убеди човек дека вербата може да му донесе надеж, љубов и разбирање?

 

^^Јас не заплашувам никого! Говорењето (пишувањето) на вистината не е заплашување. Секој си има слободна волја и секој може да си прави што сака (па дури и како сатанистите да се потсмеваат и да го хулат светиот Крст и да крадат хостии од римокатоличките храмови и да ги сквернат), ама и секој ќе си прими плата за тоа што си го сработил. Мирот и љубовта (во љубовта се вклучени и разбирањето и прошката) доаѓаат само од Бога, преку Неговата Црква, се` друго е лажен мир и лажна љубов. Верата и делата треба да ни се залог за прием во Царството Небеско (Христос вели: „Барајте го најнапред Царството Небеско, а се друго ќе ви се придодаде!“), а не да се грижиме да овде на овој свет и век да направиме некоја замена за истото.
Душевен мир и љубов, разбирање и прошка за другите, ни донесоа и антифашизмот и социјализмот, ама како завршија сите знаеме. Тие што заедно ја градеа Југославија и беа браќа да си станат најголеми крвни непријатели и она што со пот го граделе, со крв да го растурат.
Се извинувам ако сум офтопик.

 

Во Хрватска (станува збор за римокатоличката црква) постои тнр. actus formalis defectionis ab Ecclesia catholica т.е. терминација на членство. Се оди во црквата каде се случило крштевањето а преку тоа и формалното впишување во црковната книга на крстени, и од свештеникот се бара испис. Тука се дадени упатства. Поупатените можат да објаснат како оди таа работа во формално административен поглед со православната црква во Македонија.

Во духовен поглед испишувањето т.е. напуштањето на црквата е одлучувачко.
Важно е да се знае дека помеѓу материјата, планетата Земја од една страна и Небесното Царство од друга страна, постојат тнр. астрални светови - за луѓето невидливи подрачја каде престојуваат бестелесните души кои сеуште не се доволно прочистени за да можат да влезат во Небото. Во астралните подрачја постојат и црковните организации кои се обидуваат и понатака да влијаат и да ги врзаат за себе луѓето и душите. Доколку човекот свесно се откаже од групата на која и припаѓал, тогаш листот хартија и потписот играат одлучувачка улога и за во астралот, од причина што таа постапка се зацртува односно забележува во самата душа и во астралот е видлив.
Неприпаѓањето на ниту една црква, религиозна група или гуру(на истокот така ги нарекуваат тнр.духовни учители) е од голема предност за секоја душа која се одлучила за патот кон Бога. Доколку тоа не се стори, тогаш душата по телесната смрт, во астралот автоматски и припаѓа на онаа група на која и припаѓала и на Земјата.

 

Сакам да знам затоа што моите родители биле православни а после ја смениле верата... значи цела фамилија ми е во православна вероисповед и јас сум крстена во црква. Јас себе се чуствувам како православна само ми е страв дека ме имаат и мене отпишано некако па да настанат некои компликации. Кршталниот лист ми го поништиле... За тоа мн им замерувам а сега незнам дали ке ми дадат нов без проблем или ке имам проблеми. А не сакам да ме крштеваат пак кога веќе сум крстена.

 

Доколку родителот наместо тебе одлучил да те крсти, се разбира дека е тој има право и да ти ја искине крштеницата. Негова одлука, негово право. Таа крштеница попот му ја дал на родителот. Негова крштеница, негово право. Твоето име само фигурира таму.

Моите родители како бебе мене ме крштевале во МПЦ. Тоа било нивна одлука, нивна желба. Јас немав ништо со тоа, ниту се сеќавам дека ме крштевале (бебе сум бил). Затоа никогаш не сум ни им ја побарал таа крштеница, бидејќи сметам дека јас немам ништо со таа нивна одлука, ниту го сметам тоа како Христијанско (библиско) крштевање.
Верата не се пренесува преку гените. Верата е личен избор и слободно право загарантирано според уставот. Кога пораснав и се запознав со поголемите вери и религии, поверував во Христос и самостојно одлучив дека сакам да се крштевам согласно Христовото учење. И 10 пати да ме крштевале како бебе, сепак јас ова мое самоиницијативно крштевање ќе си го сметам за прво, вистинско, библиско, Христово. А тие документи, крштеници, папири ич не се замарам што ќе прават со нив. Ако сакаат нека ги кинат, нека ги горат, нека ги продаваат итн. Нивни одлуки, нивно право. Јас одлучив Христос да го следам и се крстив во името на Отецот, Синот и Светиот Дух. Бог го виде и завери тоа. Тоа крштевање никој не може да ми го укине или поништи.

 

Воопшто не се секирај, Православната Црква не признава поништување на крштение. Убаво е само да знаеш во која црква и кога си крстена и без проблем би требало да ти издадат крштално (документ). Не е лошо да поразговараш и со тамошниот свештеник, или со било кој друг свештеник на тема - твоето враќање во ПЦ. Крштевка сигурно не е потребна, но можеби ќе треба да се откажеш јавно од “црквата“ во која те зачлениле родителите или повторно да те миросаат. Најверојатно ништо од ова нема да биде потребно, но добро е да се консултираш и да бидеш подготвена на се`.
Искрено ме израдува!

 

Дефинитивно е избор. Нема никакво наметнување барем во мојот случај, а мислам дека и кај сите е така. Моите се православни христијани, крстени и венчани во црква, јас сум исто така крстена православна христијанка и секако дека ќе си се венчам во црква затоа што јас така сакам и да ви кажам одвај чекам. Каква сум јас православна христијанка ако не се венчам во црква, каде да влезам ако не во црква? Зарем во џамија да влезам? Не ги разбирам некои мислења овде ама секој си има право на свој избор. Мене искрена да бидам листот хартија од матично ама баш НИШТО не ми значи, тоа е за мене наметнување, затоа што неможеш да се венчаш во црква без да склучиш брак во матично. Црквата е за мене духовен мир, венчавањето таму е вистинското спојување на двајца млади кои се сакаат. И секако дека децата мои ќе бидат крстени, со тоа се внесуваат во верата, затоа и претходно детето не смее да влегува во црква затоа што се верува дека сеуште не е внесено во верата.

Да не се навреди некој ама некако како да мора да се оди контра во врска со некои верувања од минатото. Зборам во врска со се не само за ова прашање. Такво чувство имам, дека ако некој постар правел некако и ако не посоветува дека и ние треба така да правиме или па и на нас е ред за такво нешто одма по дифолт тоа е наметнување и застарено. Во ред е да сме современи и се тоа по ред и јас како млада личност се стремам кон тоа ама па за се си има граница, зар дојдовме до тоа дереџе венчавањето во црква да го одбиваме и да не го сакаме? Повеќе ги сфаќам тие што си се атеисти, едноставно така си се определиле и готово, не веруваат во ништо, не слават верски празници, не се молат и крај, си се држат до тоа. Ама овие што се ем православни христијани, ем крстени, ем нејќеле да се венчаат во црква, ем не веруваат, па згора на тоа си ги слават сите празници, епа одлучете се. Ама како што кажав секој со своите размислувања.