Венчавање во црква и крштевање-избор или наметнување?

Мене и друго ме интересира. Здравје да е се во ред со нас двете, моето дете ќе нема дедовци. Свекор немам, татко ми е починат. Во ваков случај само кумата плаќа? Не е проблем за парите, пари се печалат, но ме интересира како стојат работите зошто досега не сум била во слична ситуација ни кај некој близок.

 

Мојот став е дека бебето треба да порасне малку и кога ќе стане свесно за верата, за Исус Христос, и тогаш на основа на личната вера и сопствена одлука да биде крстено. Тоа е вистинското библиско крштевање на кое му претходната верата и покајанието.
Во Библијата имаме одличен пример за ова. Кога апсотол Филип му објаснил на еден етиопјанец кој бил и што направил Исус Христос, етиопјанецот му рекол:

"Етиопјанецот рече: „Еве вода! Што ми пречи да се крстам?”
А Филип рече: „Ако веруваш од сè срце - можеш"
Тој одговори и рече: „Верувам дека Исус Христос е Божји Син.”
(Дела на апостолите 8:36-37, Библијата)

Тука многу јасно го гледаме условот кој треба да го исполнува некој човек за да биде крстен. А тоа е искрената вера во Исус Христос.

1. Што мислите, дали апостол Филип ќе го крстел етиопјанецот ако тој рекол дека не верува?
2. Дали едно бебенце верува дека Исус Христос е Божји Син? Дали едно бебенце знае колку букви има во името Исус?

 

Бог да ги прости и двајцата дедовци, а вам да ви дари Бог здраво и живо детенце, кое ќе биде радост на вашето семејство, на нашата Црква и на нашата татковина.
Ќе си платите во секој случај , а како најдобро договорете си се дома и/или со кумата. Ако парите (сумата) ви се проблем, слободно консултирајте се со попот(не со клисарот).
ПС: Ставот на Евангелос е став на Баптистичката заедница „Радостна вест“, а не на Православната Црква. Низ целиот Апостол (дела на апостолите и посланиците на апостолите) кој е исто така дел од Новиот Завет, се среќаваме со случаи во кои се крстиле на пример капетанот Корнилиј и целиот негов дом или Лидија и целиот нејзин дом. Тоа подразбира дека се крстиле сите членови на семејството, заедно со децата и слугите и робовите.

 

Мојот став е ставот на Светото Писмо т.е. онака како што учеле Господ Исус Христос и светите апостоли.
Вака веруваат и практикуваат сите христијански цркви ширум светот кои се придржуваат до Светото Писмо, а не до човечките традиции накалемени на изворното христијанство со векови подоцна.

Напротив, во целата Библија нема НИТУ ЕДЕН пример за крстено бебенце. Тоа што пишува дека се крстиле Корнелиј и целиот негов дом или целиот дом на Лидија, тоа воопшто не подразбира дека се крштевале бебиња. Дури и да имало бебе во нивниот дом (што повторно е учење од молк!), тоа не подразбира дека било крстено.

Разгледај ја на пример следнава случка. Во Библијата пишува дека сите жители на градот содом, стари и млади, ДО ПОСЛЕДНИОТ ЖИТЕЛ, ја опркужиле куќата на Лот со цел да ги силуваат гостите на Лот (кои биле ангели преправени во луѓе).

„ Уште не беа легнале, да одморат, кога жителите на градот, Содомците, млади и стари, целиот народ до последниот човек, ја опкружија куќата. Го викнаа Лота и му рекоа: „Каде се луѓето, кои дојдоа ноќеска кај тебе? Изведи ни ги, за да ги познаеме?”“ (Битие 19:4-5, Библијата)

Дали тоа знаи дека и бебињата дошле да ги силуваат гостите на Лот? Се разира дека не. Дали Библијата има потреба да нагласи дека бебињата не дошле? Се разбира дека не, бидејќи се подразбира дека бебињата не можат да силуваат луѓе.
Епа истото е и со крштевањето на бебињата. Дали апостолите имаат потреба да нагласат дека се крштевал целиот дом на Корнелиј освен бебињата? Се разбира дека не, бидејќи се подразбира дека бебињата не можат да поверуваат во Исус. Тоа е кристално јасно наведено во Библијата, особено со примерот на етиопјанецот:

"Етиопјанецот рече: „Еве вода! Што ми пречи да се крстам?”
А Филип рече: „Ако веруваш од сè срце - можеш"
Тој одговори и рече: „Верувам дека Исус Христос е Божји Син.”
(Дела на апостолите 8:36-37, Библијата)

 

Ако се остава детето кога ќе порасне да одлучи само која вера ќе ја прими и дали ќе се крсти, што според мене би било над 18 години кога би било доволно свесно да одбере, тогаш што би се случило со душата доколку тоа дете не е крстено а почине??????

Знаеме дека ако не си крстен не можеш да бидеш погребан од православен поп на православни гробишта, значи каде би им одела душата на тие деца не крстени, затоа што библијата не учи дека само тие што го примиле Бог како свој духовен татко ќе одат во рајот, во спротивно ги чека пеколот???????

Интересно е дека само оние нови вери го практикуваат и донекаде го наметнуваат подоцнежното крстење, традиционалните христијански вери како православната и католичката го применуваат крстењето од најмала возраст, можеби баш традицијата е најважна во овие случаеви, православен и католик се раѓаш а другите се избор на неодлучните, неопределените, кај нив не постои долговековна традиција.

Кој како сака така нека си прави, јас ќе си го крстам и вториот син исто како првиот на 40 дена затоа што јас така сакам и јас како родител сум одговорна за нивното воспитување во кое спаѓа и духовното.

 

Секој нека прави како сака,мојот избор е да си ги крстам децата кога ќе имам еден ден,исто не би се задоволила само со граѓански брак треба да го правиме тоа што е останато како верување и традиција илјадници години,а не да се водиме по некои модерни сваќања,каде што е убаво да живееш заедно,без обврски без благослов,и да речеш кога ќе порасне детето само нека одлучи во што да верува,не може така тоа ми е "осакатување"на некој на кој од мајчиниот стомак му е одредено што ќе биде,и што му следи да верува

 

Зарем навистина можете да го замислите нашиот Небесен Татко како фрла невини бебиња во пеколот само затоа што некој поп не ги попрскал со вода? Знаете ли колку бебиња умираат при пораѓај (пр. заради загушување со папочната врвца) или на неколку саати по раѓањето заради некои компликации со дишењето? На еден мој познаник му умре бебето после 30 дена од раѓањето. Зарем навистина верувате дека нашиот Небесен Татко ги фрлил и фрла сите овие бебиња во пеколот?

Ќе бидам директен: тоа не е учење на Светото Писмо. Ќе наведам два примери на некрстени луѓе што отишле во Божјото Царство, едниот од стариот завет, а другиот од новиот завет.

Бебето на Давид било зачнато во краен неморал и Бог решил да му го одземе. Во својот покајнички плач, откако Бог не му ја услишува молитвата на Давид за животот на бебето, Давид ги изговорува зборовите: "А сега кога е умрено, зошто да постам? Дали можам да го вратам? Јас ќе одам при него (бебето), но тоа нема да се врати кај мене!" (2 Самоилова 12:23, Библијата)

Давид, како Божји помазаник. имал силна убеденост дека ќе престојува во Господовиот Дом. Тоа го гледаме од неговата изјава: "И јас ќе живеам во Господовиот Дом засекогаш." (Псалм 23:6, Библијата)
Од овие 2 библиски цитати јасно следи дека Давид ќе оди при своето бебе во Господовиот Дом и таму ќе живее засекогаш со него.

Понатаму на повеќето ви е познат примерот со разбојникот кој бил распнат веднаш до Исус и кој се покајал во својот смртен час.
„И (разбојникот) рече: „Исусе, спомни си за мене, кога ќе дојдеш во Твоето Царство!” А Тој му рече: „Вистина ти велам, денес ќе бидеш со Мене во рајот.”“ (ев. Лука 23:43, Библијата)
Од тука исто така гледаме дека Исус му ветува на разбојникот дека ќе биде во Рајот. Разбојникот потоа умрел на крстот и немал шанса, ни можности да биде крштеван.

Бог во Светото Писмо никаде не ги осудува луѓето кои немале шанса да го запознаат Бог и Неговото спасение, кои немаат капацитет да го спознаат Бог, кои направиле несвесен грев. Напротив, Исус во една прилика вели:
„Да не дојдев и да не им зборував, немаше да имаат грев; но сега немаат изговор за својот грев.“ (Исус Христос, ев. Јован 15:22, Библијата)
Ако Исус на грешните фарисеи им вели дека да не дошол и да не им зборувал, немало да имаат грев, тогаш колку повеќе бебињата и малечките деца се ослободени од осуда? Тие не само што не го познаваат Исусовото учење, туку немаат спознание за Бог, а и совеста сеуште им се оформува.

Прво, бебињата немаат направено грев и затоа не подлежат под Божјата осуда за гревот.
Второ, дури и кога ќе порасне малку бебето и ќе почне да лаже, да поткраднува, тоа сепак нема развиено совест која го осудува за грев. Апостол Павле на христијаните во Рим (Римјаните 1, Библијата) им вели дека оние кои ги убедува совеста за грев и за постоењето на Бог (кој се согладува, тие немаат изговор. Но очигледно малите деца имаат изговор, бидејќи се уште не се свесни за гревот и не го познаваат Бог.

Кога детето ќе порасне и ќе стане свесно за гревот и совеста ќе го убедува дека таа постапка е грев, тогаш детето ќе биде виновно затоа што оди против својата совест, но и против Божјиот закон (доколку некој му го каже тоа). Божјиот закон се објавува и преку Библијата, но и преку совеста. Апостол Павле вели:

„И јас живеев некогаш без Законот; но кога дојде заповедта, гревот оживе, а јас умрев;“ (Римјаните 7:9, Библијата)

Оттука гледаме дека кога Божјата заповед ќе дојде до нашето уво, потпомогната од нашата совест таа ќе не убеди дека она што го правиме е грев, и така гревот во нас ќе оживее, а ние ќе умреме, затоа што тогаш нема да имаме изговор за гревот (демек не сме знаеле дека тоа е погрешно) и паѓаме под осуда, а казната за гревот е смрт.

Во оваа категорија спаѓаат не само бебињата, туку и психички болните личности кои немаат психички капацитет да го дознаат евангелието и вистината за Исус, а веројатно исто така и луѓето кои немале шанса да слушнат за Исус и за Неговата спасителна порака (Евангелието). Сепак тоа не значи дека совеста не ги убедува за гревот, но сепак не знаеме како Бог ќе постапни поединечно со секој од нив. Она што сигурно знаеме е дека Бог е праведен, милостив и полн со љубов и дека никогаш не би фрлил невино бебе во пеколот. Тоа ни мнозинството од грешните луѓе не би го направиле (со исклучок на психопатски поединци), а камо ли добриот и совршен Бог!!!

 

Ама зошто ги извртуваш зборовите на bittersweet?

Таа не напиша дека доколку бебе не е крстено и доколку почине дека ќе оди во пеколот, туку напиша за веќе возрасни луѓе над 18 години или нешто подоле кои не се крстени и починат (а знаеме дека тие не се сметаат за невини како бебињата и како луѓето кои имаат психички проблеми туку и тие имаат гревови и грешни мисли ако ништо друго), бидејќи твоето мислење е нели луѓето да се крстат откако ќе бидат свесни за себе и откако ќе бидат веќе возрасни.

Да не бидам оф топик, имам еднаш дадено општо мислење во темава ама еве пак ќе си кажам. За мене верата, венчавањето во црква и крштевањето ни најмалку не се наметнување туку баш напротив тоа е нешто што јас лично го сакам од дното на душата и со најголем мерак ќе го направам понатака. Моите родители се крстени и венчани во црква, јас сум крстена во црква, понатака ќе се венчам во црква и секако и моето дете ќе биде крстено во црква уште кога ќе биде бебе, во никој случај нема да чекам да порасне па после да го направи тоа. Зошто? Јас колку што сум запознаена со крштевањето бебето се внесува во верата, а дете од 16 години што не е крстено во која вера се смета дека е? Како ќе се причести доколку сака ете на 16 години, сепак 16 години не се малку, личноста е свесна за работите околу неа. И колку што сум запознаена односно тоа што го имам прочитано во православните книги од верски аспект со крштевањето на бебето односно на божјото чедо му се доделува ангел чувар кој ќе го штити доживотно. Односно сите крстени имаат ангел чувар што додека ние спиеме тој не спие, додека ние јадеме тој не јаде, што и да правиме е до нас и не' штити.
Како детето ќе биде заштитено до 18 години доколку не е крстено?

 

Обавезно ќе се венчаме во и црква и во матично. Црквата си има едно значење, матичното друго.
А за децата, обавезно ќе си ги крстам. И јас сум крстена како бебе, и им сум благодарна на моите за тоа. Сакам со децата мои да си славам празници, да си одам во црква и слично. Нема да заборавам, внука ми кога беше малечка (2 годинки), кога ќе видеше црква, икона, крст или слично, со сета радост извикуваше - Боде, Боде (да преведам, сакаше да каже Дедо Боже ).
Можеби сум старомодна, според нечии сфаќања, ама убаво ми е

 

Верувањето дека венчавањето и крштевањето мора да се извршат во црква ни е наметнато од постарите. Доколку на пример не се изврши некој од овој чин, луѓето ќе озборуваат за тоа какви лоши луѓе се младиот брачен пар/родителите на новороденчето, дека се неверници, дека не почитуваат ништо и тн. Но луѓето и онака постојано зборуваат, без разлика дали ќе направите тоа. Ќе најдат некоја маана - не била невестата насмеана и весела, немало голема веселба за крштевањето, немало ова, немало она и што уште не. Јас на сите им велам дека изборот е само ваш, ако сакаате да го направете венчавањето/крштевањето направете го. Јас лично, планирам да се венчам во црква а и деца ако имам да ги крштевам. Иако сум атеист, сметам дека тоа се убави собири исполнети со среќа и веселба за најблиските, а и тие чинови ми се убави.

 

Без разлика дали детето е крстено или не, поп никогаш не пеел за погреб на деца !!!
(До која возраст се смета не знам, порано било до 21, дали е сеуште така не знам).

На човек му се *суди* според неговите дела, а не дали бил крстен или не.
Колкумина се крстени, а се нелуѓе?
Колкумина не се крстени, а се луѓе?

 

Јас колку што знам, мора да бидеш крстен за да можеш да се венчаш во црква.

 

За православната црква не сум сигурна, но за католичката знам дека дозволено е да се венчаш без разлика дали си крстен или не.

 

Да треба да си крстен за венчавка во православна црква,исто како што и кумот треба да е крстен за да венча.
Инаку крштевањето секако дека не е наметнување и за мене тоа либерте однесување,на 18 години да си бирале која вера ја сакаат е тотално неприфатливо.
Јас како родител (во иднина) кој е крстен (и здравје боже венчан во црква),ќе го крстам моето дете.Со тоа не сметам дека наметнувам ништо,туку го насочувам и учам на својата религија исто како мене што ме насочиле и научиле моите родители.

 

Венчавање во црква и крштевање-избор или наметнување?
Дефинитивно е наметнивање. Мене моите ме крстиле, не дека нешто ми менува, ама наметнато е. Венчавање во црква - тоа можеби е повеќе помодарство него наметнување, но венчавањето е исклучиво на крстени, па ете тој наметнувачкиот карактер.
Јас како нерелигиозна, сето тоа го гледам како традиција и преголема ми е фамата што се крева за традиции кои не корелираат со модерниот начин на живеење, а и самото тоа што поповите се `модерни` ти ја одбиваат желбата за традиционалност, така што јас не планирам да ги крстам моите деца. А за венчавка, сум ги фатила условите, па сеедно ми е..ама има време за тоа, ќе се мисли кога ќе дојде време

 

во минатото било наметнувано... сега со оглед на тоа дека уште имаме од постарите генарации пак ни е некој вид наметнување... крштевањето е наметнување секако, бидејќи на родителите е одлуката дали бебето ќе се крсти или не... додека венчавањето сметам дека е избор, доколку јас не сум верник мене не може никој да ме натера дали јас да се венчам во црква или не, без разлика што ќе се зборува после по народот... јас сум венчана во црква, и тоа беше наша одлука, не затоа што така сакаа нашите стари, можеби пак од некоја страна ни е наметнато, бидејќи уште од мал си учен дека треба да одиш во црква, дека постои бог, славењето празници итн... но сепак сметам дека венчавањето е одлука на парот....

 

Како што живееме во 21 век односно модерно, современо време, не ме чуди баш ништо . Јас лично не сметам дека е наметнување, православна христијанка сум од самото раѓање, тоа ми е религија во фамилијата векови наназад . Кога ќе имам деца ќе ги воспитувам токму во христијанскиот дух, искрено многу ме плашат овие луѓе кои почесто се декларираат како атеисти или некои ограноци други . Сакам венчавка во црква, сакам да си ги крстам децата , ова е мое мислење .

 

Еве и јас да оставам мислење на оваа тема. За крштевањето, како може да се крсти бебе од 1 годинка, кое сеуште не зборува, а вие му наметнувате нешто што вие го сакате и во што вие верувате. И воопшто не се согласувам со некои постови од порано, ако детето е крстено му се доделува ангел чувар... Ма ајде до каде со овие мислења, религијата ја измислиле примитивните луѓе за да ги кудат боговите кога не можат нешто да направат сами и да ги величат кога нешто ќе се случи само поради нивен или нечиј туѓ напор. Сега се се објаснува со науката, а постојат луѓе кои сеуште седат дома, без работа, без семејство и велат дека тоа е Божја волја. Па ви се молам, ти ако не испаднеш од дома да си најдеш работа и сопруг/а дедо Боже ќе ти најде. Јас не сум крстена, и сега сеуште немам формирано свој став. До некаде верувам, до некаде не. И мислам дека кога ќе бидам подготвена ќе го кажам мојот став. Од дома кај мене сите се православни христијани и ме тераат да верувам и да ги празнувам сите празници, но јас сум свој човек и нема да дозволам никој да ми го наметнува своето мислење. А во врска со венчавањето во црква, тоа не е работа на поединец. Тука сепак треба да се договорат младите, и како ќе се согласат тие двајцата, без мешање на баби и жаби, така тие ќе си направат.

 

Крштевањето, ако е на мали деца, е наметнување, а венчавањето, не е. Денеска крстат мали бебиња, кои не разбираат ништо за светот околу нив, а е пак религија, и пораснуваат во верници што незнаат ништо за својата религија.Па не е ни нивна вина што им е наметнат начин на живот, на размислување. Мислам дека подобро е да го учиш детето за својата религија, но и да му пружиш да научи нешто за другите, и кога ќе биде спремно, да избере религија ако сака. Па дури ни самиот Исус не бил крштеван како дете, туку каков возрасен човек што ја проучувал својата религија. И мислам дека треба да се воведе веронаука во училиштата, за децата да ја сватат својата религија, но и другите, затоа што само со запознавање на другите религии, можат да са намалат предрасудите кон нив.

 

Имаш одлино мислење, околу деца барем мојте ме немаат крстено у црква ме оставија сам да си изберам дали ке станам христијанин или не. Инаку не сум христијанин, неопаганист сум.
Барем според мене крштевање без нечија волја е наметнување јас така гледам, оти детето е несвесно,незрело и неможе да се побуни ако е против негова волја.

Joi, мислам дека веронаука не би било добар избор , оти ке се изучува само христијанството и исламот, мислам дека треба да се воведе Компаративна Теологија каде ке се изучуваат повеќе религии, од античките пагански, па понатаму монотеистички и новите нео-религии, оти секој треба да е запознаен добро што е и како е , а да а со оваа барем ке се научи и правата дефиниција на секта, зошто зборот е погрешно сватен, а искрено иритира (барем мене).