Верувате ли во судбина?

Па спаѓа во однапред одредени случувања кои што се еден вид синоним за судбина. Што е судбината ако не однапред одредени случки или патишта по кои оди еден човек?

Видовитите луѓе ги спомнав како еден вид доказ(за мене и мојот живот) за таа таканаречена предвреме одредена "судбина" на која се разбира можев да влијаам ако одберев друга опција која исто така верувам била од претходно одредена, само јас сум се одлучила за третата или четвртата или можеби илјада и првата во морето на опции одредени за мене. Хипотетички кажано, затоа што сепак и јас не знам со сигурност.

 

Ne znam vejke so da mislam.Mojte roditeli bea mnogu dobri,ama mi umrea.Porano i jas bev dobar ama sega se napolniv so omraza odko vidov kolku zlobni mozat da bidat lujgeto koga si najslab

 

Да верувам

 

Видовитиот само гледа нанапред, а ич не мора да значи дека тоа напред е запишано некаде или дека е предодредено. Не дека верувам во видовитост, хипотетички зборам.
Добро, очигледно се повторуваме, а јасно е дека не се согласуваме.

 

Ти држи вода мислењево ако видовитите читаат моменатлни мисли додека се покрај тебе и при тоа знаат што ке направиш во следен момент.

Ама гледање на цели настани и сложено разврзување(во подалечна иднина) на цел живот на одредени единки и притоа посочувајки ти дека имаш опции и ти го држиш клучот на тоа во која насока ке тргнеш и дали ке го спречиш она кое те очекува во иднина не ми упатува на ништо друго освен предвреме запишано некаде или замислено од некој над нас. Не мора од Бог да биде, еве нека бидат вонземјани или некоја напредна раса која си експериментира со нас, како и да е... има многу необјаснети работи за кои сеуште не сме развиени доволно во секоја смисла и за кои можеме во недоглед да дискутираме.

Јас гледам на се' со отворен ум, не си земам за право да го докажувам непостоењето на нешто само затоа што сеуште не сум видела доказ за неговото непостоење кој не значи дека не се наоѓа таму некаде и чека да биде откриен.

 

Не верувам во судбини, тоа е само некој вид на утеха

 

Утеха им е, ама мора да се признае дека иритираат Секогаш кога некој преживува лош момент, 90% од неспособните да помогнат му доаѓаат со истото - судбина. Како расипана плоча.

 

Постои ПАТ што Господ ни го одредил, верувам во тоа. Верувам дека се е зацртано таму горе. Верувам дека ништо не е случајно,сите точки имаат свое поврзување. Но на нас ни е оставено по кој пат ќе тргнеме. Верувам дека кој било пат да го избереме ТОЈ секогаш не следи.

 

Верувам во делимична судбина.

 

Не верувам во судбина..

 

Не верував, мислев сами си ја кроиме судбината ама случката на другарка ми ме натера да верувам во судбина. Сакаше еден дечко таа пет години, тој од Австрија беше дојден тука и не се видоа не ја бараше а седеше три недели.. кога си замина тој после неколку дена и таа отиде за Австрија кај фамилија. Судбина или не, незнам ама во мал град како мојот неможеа да се сретнат и да се видат, а се сретнале сред Виена. За мене тоа е судбина

 

Има судбина. Јас можам на пример да бидат амбициозна, да бидам полна со живот, можам да бидат убава, може да ми оди на сите полиња, ама ако ми е судено утре да се разболам и млада да умрам, тоа е судбина и од тоа нема бегање. И не е утеха. Судбина е се, и добрите и лошите работи. Еве јас познавам човек кој е скоро неук, со основно школо, од сиромашно семејство, ама му се укажа можност да работи свој бизнис и сега е бизнисмен кој има многу работи за кои другите сонуваат. Ама тоа му е судбина, има пари, кола, семејство, прекрасна куќа, прекрасна жена, 3 деца, има се. А сите мислеа дека од што е беден нема ни да се ожени. Не за џабе рекле од судбината не се бега.

 

Интересно е дека луѓето најмногу се оддаваат на разни верувања во слаби и неразвиени земји како нашата и ним најмногу им недостасува прагматичност. Им треба некаква надеж и да најдат смисла на нивниот не толку убав живот. Не дека е лошо да се верува, ама тука едноставно многумина, дури и премногу луѓе, тврдоглаво ги затвораат ушите за било какво друго објаснување или теорија. Како на пример дека се е рандом, вклучувајќи го и нивното сопствено присуство на планетава. Самата претпоставка ја чувствуваат како нож

 

Краток заклучок:

- Ако верува некој во судбина тогаш е заостанат, неспособен и ненормален, а ако НЕ верува тогаш е нормален, современ атеист, паметен и способен човек со широки и светски погледи.

Епа сеа гледајте што ќе кажувате во јавност, а што ќе задржите за себе... При тоа да не излезете неандерталец.

 

Jas ne veruvam deka ima sudbina.Zosto majka mi i tatko mi so bea vredni lujge i posteno rabotea da se macat i da umrat a jas da ostaNam sam. koga na nikoj loso ne sme napravile. A losite lujge go ziveat zivotot kako sakaat.Ne mozi da ima sudbina i gospod a da nema red vo zivotot. i jas mislam taka.

 

Ako kazam na nekoj deka nema gospod, deka da imase gospod nemase da mi se sluci smrt na majka i tatko mi vika kako mozes taka da kazes,ne vikaj taka ke te kazni uste povejke.A nisto ne napraviv koga me kazni prviot pat.I kako da se razberis so lujgeto?

 

Бог не казнува само понекогаш не става во искушенија кои ние обичните смртници не можеме да ја разбереме. Смрта ја доживуваме многу трагично затоа што не можеме да ѕирнеме позади „оградата“, смртта е преминување од овоземниот живот кон вечниот живот, а не нешто од што треба да се плашиме..
Жал ми е за тоа што ти се случило и сочувствувам со тебе, но не грижисе бог никогаш не стават товар на ничии плеќи од оној што тој може да го носи.
Биди јака и не дозволувај искушенијата да те премислат и да ти ја срушат вербата во бога.

 

Masko sum.Ti blagodaram na poddrskata, no jas poveke me ke mozam da veruvam vo bog. Ne mozam da gi gledam tie sto ne zasluzile srekni da go ziveat zivotot a mojte so se macea za mene i za da pomognat na drugi, so nikogas ne ukrale, nikogas ne pravele losi raboti, me vospitale da bidam i jas cesen, iskren da gi nema.I tie sakaa da ziveat, cekaa da diplomiram, tolku raboti planiraa da pravat.Sto deka tatko mi ja sakase Makedonija koga drzavata go izmaci, so deka veruvaa vo gospod so majka mi koga gospod nisto ne ni dade dobro.Epa jas ke bidam polos.

 

Zosto da se veruva?Najlesno e da se kazi gospod taka sakal i sudbinata ama da ne si toj so ima maka.Cel zivot se krstev i pomoluvav pred spienje sekoja vecer,Tatko mi me nauci kako sto praese toj no sto ni pomogna krstenje i molenje?Jas poveke nikogas nema da se prekrstam.Da vi se slucilo se sto mene mi se sluci podrugo ke vikavte,znam i jas sum bil kako vas nekogas.Stajte se vo tuga koza posle kazete sigurno deka ima bog i sudbina.Mislete poveke so umot,ne velete toa sto vi pravi da bide polesno.

 

Каки судби, каки ванги, каки бакрачи. Не бидете затуцани како бабите.