Верувате ли во судбина?

^ Убедени се дека и самото нивно дејствување е судбински предодредено. Ако сторат грешка, тоа си го објаснуваат дека така морало. Проблемот е кога овие сфаќања имаат одредено влијание врз колективот. Како што го спомнав примерот, во мкд не е реткост смрт да настане поради лекарски грешки, само што тука не е практика да се бара одговорност. Битно тие со судбина и Господ ги има на секој чекор. Не е директно поврзано, ама нивниот помирувачки однос е дел од истиот тој менталитет кој ги причинил трагедиите воопшто.

 

И јас знам многу добри луѓе кои на мравка не стапнале, ама немаат среќа. Ајде ако се вредни нека снемат нешто, ама не може, така е предодредено да биде. Некој брзо се богати, а некој цел живот се мачи. Пак доаѓаме до тоа дека не можеме да живееме како што сакаме, туку како што ќе се наредат работите. И јас моќе на мравка не газам, ама ако утре се разболам, починам, не станам мајка, не доживеам старост, тоа за мене е судбина и не е утеха, туку така морало да биде и нема бегање. Едно планираме друго се случува. Сепак некои работи се според мене предодредени. Сега кога ќе погледнам некои луѓе како живееја пред 10 години, а како сега, значи не можеш да знаеш.

 

Не е работа дали е лесно или тешко да се каже, туку некој има полесен живот, живее богато, не се мачи, здрав, прав, а друг сосема обратно и тоа е судбина за мене. Ако упорно се трудам нешто да сменам, а не бива, значи така треба да биде. Ако родам дете, кое ќе се разболи и ќе почине, тоа е судбина, и е е важно што ќе се каже или нема да се каже и дали ќе се тешиме и што ќе кажеме. Некогаш животот прави голем пресврт, на добро или лошо, а ние некогаш влијаеме, а некогаш и не.

 

Ќе ви дадам пример за пресврт во мојот живот. Кога требаше да се одлучам за образование, мислев сите бродови се потонати и дека немам шанси, затоа што моите беа финансиски слаби, се пријавив на конкурс за стипендија, инаку тоа во весник го видов како информација. Сите кругови на селекција ги поминав и на крај на интервјуто кога почнав да зборувам пред луѓето како друг да зборуваше од мојата уста. Едноставно кажав и кога ме прашаа зошто на 20 години конкурирам за стипендија, а веќе другите студираа, кажав дека живееме со мала плата, имам желба, немам можности, мртва ладна го кажав тоа што инаку во други ситуации би ми било срам или не би кажала. И кога си заминав си мислев, ништо не бива од ова, ќе ме исмеваат, зошто така кажав, што направив. Ми дадоа стипендија, имав многу бенефиции и сега го работам она што го сакам. Тоа беше моментот да се биде или не. Самите си ја кроиме судбината, ама ете во тој момент нешто ми даде сила и храброст, да ја поминам таа селекција и да им паднам во очи на тие што одлучуваа. Не се кајам, се испадна супер. Да изберев друг пат ќе згрешев. Ама тоа е, што е пишано, тоа ќе биде. Тој ден, тоа интервју, ми го насочи животот таму каде што сакам.

 

Смешно ми е како на тие што веруваат во судбина одма се припишува како да се лабилни луѓе кои не можат да се помират со она што им се случило па гледаат на тоа како утеха. Стварно. Темава е за да се дискутира дали верувате или не во судбина и притоа да објасните зошто да и зошто не, а не да се делат психолошки профили на тие што веруваат во неа. Сте промашиле тематика повеќето.

И тоа што некој верува во судбина не значи дека е само поради тоа што му се случило нешто лошо, можеби верува во судбина затоа што му се случило и нешто екстра многу добро потоа како награда за ср*њата низ кои има поминато, нормално и поради примерите што ги набројав во претходните постови, да не се повторувам по втор пат.

Од тоа за мене нема поцврст доказ дека сепак имаме нешто одредено но тоа не е само една опција или патека па што и да направиме во животот заглавени сме на неа, баш напротив, имаме избор да влијаеме на сопствениот живот и да одбереме од многуте опции за нас кои се предодредени, а наше е која ке одбериме од нив. Не може да се буквализира на оваа тема до тој степен па да речете сите што верувате во судбина верувате дека препишана ви е само една опција во животот и немате никакво влијание на тоа, hillarious.

Actually многу посложено е од тоа, али секој со своето верување.

Синдром на посебни пахуљици со левел на интелегенција над сите.

 

Kako so rekov,lesno e da se gleda od strana i da se kazi vaka bilo taka,isto lesno e da se zamisli pa da se reci,ama tesko e da se dozivej.Ako e sudbina zosto e za nekoj dobra za nekoj losa bez razlika dali e dobar ili los?Znaci nema gospod da odredi se e slucajno.

 

Не верувам во судбина освен ако се работи за смртта.

 

Јас верувам во судбина,од суденото не се бега....нема смрти без суџеног дана

 

Ти ги мешаш работите. Сакаш да кажеш дека ти се случуваат лоши работи за кои не си виновна, не си ги заслужила, не си ги предизвикала. Ние тука не збориме дека судбината мора да е фер, дека кој што ќе заслужи тоа ќе добие, туку дали има или нема судбина, дали сами ја кроиме или не. Тоа што ти се случуваат такви работи е сепак твоја судбина, а не мора да значи дека си лоша личност. Ако ви се случуваат лоши работи, а не сте во моќ ништо да смените иако се трудите, е тоа е за мене судбина и од неа не се бега. Исто како што на еден комшија му беше судено да добие на лото уште во СФРЈ, ама па се да потроши на глупости и на стари години да трпи за леб. Сите имаме по некоја среќа, но и несреќа. Така мора да биде.

 

Masko sum, ne gledas deka sum masko?!Od kade znaes ti deka ima sudbina,jas ti vikam deka nema.Komsijata gi trosel parite na gluposti od so bil glup, ne od so sudbinata mu bila takva.

 

Jas sum mnogu nesreken i mene me nervira nekoj da dojdi da mi kazi deka takva bila sudbinata.So ne vi se sluci nesto tolku loso na vas so mozite da se pomirite?Znam jas ako se sluci i vie nema da se pomirite.Nikoj ne moze da znae dodeka ne dozivee takvo nesto kolku ke se smeni toj sam prvo.

 

Е добро ако нема судбина, ајде смени ти, ако си моќен и биди среќен. Јас не сум ти ги врзала рацете. Значи има нешто што е предодредено. Те сфаќам и не мораш да бидеш бесен. На сите им се случуваат лоши работи и сега што?Кога јас ќе се најдам во твоја ситуација, ќе знам како би реагирала, а вака не ни знам за што зборувам, ти си знаеш. Си видел луѓе кои со прст едвај мрдаат, а се им е погодено, коцките им се редат лесно, има и такви, ама тоа е судбина, некој ќе се мачи, некој ќе ужива, некој ќе биде здрав, некој болен и што не е јасно? Да комшијата бил глупав што потрошил пари на глупости, ама воедно судбината му пружила шанса два пати да добие на лото, е сега што не ја искористил тоа е негово. Сите имаат 5 минути, ама дали правилно ќе ги искористат. И не мораш ти да веруваш, јас ти кажувам дека јас верувам врз основа што мене ми се случувало. Една одлука која е правилна или не, менува децении од животот на подобро или полошо.

 

Besen sum zato so mi se smaci da slusam deka e predodredeno jas da bidam nesreken.Zosto nekoj da se maci,nekoj da uziva,nekoj da bidi zdrav,nekoj bolen,koj odlucil da bidi taka?Gledas deka nema l od logika?Se e slucajno.Ako zivees vo Makedonija imas poke sansi da fatis rak i da umris,ako se preselis vo Svedska tamu medicinata e napredna i ko ke se razbolis polesno ke te izlecat.Ti odlucuvas dali ke sedis ovde ili ke si odis na podobro mesto,razbiras li deka ti odlucuvas sama za se,ne nekoja sudbina.

 

Ама ти си контрадикторен. Ајде пресели се во Шведска, ама и за тоа треба да те послужи среќа. Да беше лесно, цела Македонија ќе бепе празна и никој не би се мачел овде. Јас не викам дека судбината е фер, јас викам дека постои. Ако те нервира не случај кога ти викаат дека судбина ти било. Ако можеш да смениш нешто смени, не кукај тука, нема да ти помогнеме, не сме моќни. И како што кажа некој се родил во Шведска и ќе живее убаво, а некој ќе се роди во Македонија ќе мизерува цел век, ако не му се пружи шанса за нешто друго. Не гледај црно бело. Спомнав низ постови за еден човек кој е роден во сиромашно семејства и од ништо никаде, со занает стана бизнисмен, му тргна и сега има куќа од 100.000 евра, а како момче немал ни 100 денари во џеб можеби. Значи бил вреден, ама го послужила среќа што е многу битен фактор. Едноставно така требало да биде.

 

А зошто нечија среќа или несреќа мора да се толкува како судбина, а не едноставно како случајност? Зошто секогаш е „Така требало да биде“, а не едноставно „Така биднало, без некаква особена причина“?

 

Денес размислував дали да ги лакирам ноктите или не. Се одлучив за НЕ. Судбина.

 

@ciudad_juarez
Ако не веруваш во судбина, тогаш докажи си го тоа и покажи дека ТИ и само ТИ си влијаеш на својата среќа.
Не е судбина ти да бидеш несреќен ... самите јас и ти правиме да бидеме несреќни, притоа наслонувајќи се на она - несреќна сум и не можам да го сменам тоа.. Можеме, ама не работиме на случајот

Знам, затоа што и јас еднаш бев среќна и интензивно и континуирано работев на неа.. па бев несреќна.. и ако поработам на случајот знам дека можам да бидам среќна повторно...

 

Прибидејќи првото во себе содржи некоја мистериозност, длабочина, второто некако многу површно звучи. Замисли да кажам дека партнерот ете така случајно сум го запознала, да не сме се нашле на исто време и место немало сега да сме тоа што сме. Не, не, судбина беше тоа, предодредени бевме, виша сила...немој нашата уникатност како пар да ја препишуваш на случајност

 

Така било пишано.

Али, затоа...

Спојлер

...што е твое, ќе си дојде.