Верувате ли во судбина?

Не можам да кажам точно дали верувам или не, можеби има нешто, можеби не. Мислам дека дека сами си ја кроиме судбината и дека се зависи од нас самите. Пред се ние одлучуваме, со нашите постапки и решенија. Се согласувам дека сами треба да си го избереме патот по кој ќе одиме, но можеби има некои работи од кои неможеме да избегаме т.е. пишано ни е да се случат.

 

Па секој има своја дефиницја за судбината,секој има некоја замисла што според него е судбина. Јас верувам во судбина,но според мене судбина не е кога ќе се родиш да ти одлучат како ќе ти е во животот, според мене судбината е сила што не посочува, што ни дава патишта по кои ние можеме да одиме,а ние избираме. Не може сега јас на пример мене да ми било пишано да не најдам работа, и јас да завршам факултет со висок просек и да имам шанса со тоа образование да најдам многу работи и сега поради судбината да не најдам. Тоа според мене не е судбина,според мене тоа е празноверие.

 

Верувам дека постои нешто што е напишано за нас. Мислам дека она „сами си ја кроиме судбината“, всушност пак е она пишаното - сите избори, постапки, работи што ние ги правиме мислам дека сепак се „пишани“ и дека ние, макар и после долго двоумење, размислување и прашување, ги избираме оние „предодредените“. Не верувам дека е случајно. Според мене, не постојат случајности. Се` се случува со причина. Ако е нешто пишано - судено ( судбина ) вака или онака, кога - тогаш ќе се случи. Убаво рекле старите - од пишаното не се бега.

 

Јас верувам во судбина и верувам во 4уда зосто зивеам во 4удо.Кога погледнам назад верувајте толку работи се слу4ија и тоа не убави па да помисли некој се фалам,напротив многу лоси кои ме доведоа тука кај сто сум денес 4екор поблизу до успехот,сум имала ситуации во кои ни надез немав едноставно безизлезни и како да не верувам во судбина кога скоро секогас била на моја страна,сите солзи и страдања суицидални мисли,да навистина мислам се се слу4ува со прицина сто не знаци дека седам со скрстени раце, нормално дека судбината нема леб да ти принесе на маса ама јас верувам дека секое зло за добро е и нема слу4ајности .мое мислење

 

Верувам дека има нешто што не води во животот, има некоја предодреденост, те носи патот кон тоа што треба да го направиш.Лично јас сум пример дека тоа што треба да биде ќе биде без оглед колку ти сакаш или не, и обратно.Во потполност се сложувам со постот на Hopeful

 

Порано не ,сега да...ми се смени мислењето...мислев дека сам ја кроиш судбината,добро некои работи се разбира дека ти си ги правиш,нели не е све судбина...
Еве кога тато почина сите велеа-судбината таква му била,тоа со ништо неможете да го измените
Некои велат -од судбината неможеш да избегаш-помири се со тоа,што ти е пишано,тоа ќе биде...
Еве ќе кажам за една другарка-ја запознав на фак-сега и на работа сме заедно,тоа лето кога почина татко ми-и нејзе и починал татко и---се сакаме како сетсри и сме неразделни,со иста судбина башка и двете ...мислам дека на некој начин судбината сакаше да се сретнам со нејзе пошто не добив никаква подршка од најблиските другари-ки,а од оваа добивам бескрај...мислам дека во најтешките моменти некој ми ја прати...
Да не делувам филозофски,така мислам

 

Не верувам во судбина....Не ми е логично да постои....
На пример ако има судбина, криминалците што се во затвор всушност се најголемите жртви...
Па они не се криви за ништо тоа им е судбината.
И која е смислата да се бориме во животот кога секако ќе се случи тоа што ни било пишано??(ако постои судбина)

И во библијата господ вели ,,сум ви дал нозе, раце и мозок...што сака да каже нема судбина туку сам си ја правиш. Вели почитувајги 10-те божји заповеди, прави добрини за да го заслужиш рајот. Епа тогаш како може да му биде на некој судбина да се дрогира, да краде, да убива.....Зар Бог сака такви работи? а цело време прповеда добро однесување

''Ех тоа е заради судбината'',ништо не е заради неа,се што ни се случува и се што ќе ни се случи е резултат на нашето однесување,а не е игра на некоја виша сила...Законот на привлечност (акција-реакција)

 

мислам дека ако се одлучиме за нешто, има некаква причина за тоа, и тоа после ке се види во иднината.
Иако можеби на крај тоа ке биде грешка, сепак е дел од судбината, мислам дека многу се поврзани овие...

 

Судбина ......
Ќе споделам со вас дека пред 4 години ми гледаше на кафе една жена. Таа ми кажа дека во многу скоро време ќе фатам дечко и притоа детално ми го опиша, од коса до боја на очи .... не пројде ни месец дена кога токму тој човек опишан од шољата кафе се појави во мојот живот. Пред тоа не верував во никакви предвидувања, меѓутоа ова беше нешто навистина неверојатно. И ете 4 години оттогаш сеуште сум со него.
И верувам во судбина, верувам дека таа е онаа сила која не довела нас двајца на исто место, во исто време и направила да ни се сретнат погледите.

 

Па верувам во судбина,но сепак не треба се да оставаме на судбината,затоа што можеме грешка да направиме,некогаш треба и самите нешто да превземеме,односно и самите да си ги кроиме нештата.За секого има среќа,можеби среќата не можеме да си ја кроиме самите,но некогаш несреќата си ја криме самите!позз

 

Велат судбината ние сами си ја кроиме. Не се согласувам. Јас верувам во судбина. Секој има одредено своја. Примери кои покажуваат дека е така, можам да ги наведам 3те дела од Фајнл дестинејшн. Толку.

 

јас лично верувам во судбина колку и да негираме сепак постои

 

Верувам дека постои нешто посилно од се, но сепак неможам да се ослонам на тоа дека ако е судбина ќе се средат некои работи, ако не си превземеш сам некои работи во свои раце - ништо.

 

хммм мое мислење е што и да правиме и како и да одлучиме е судбина т.е така требало да постапиме...

 

Не можам да речам ни верувам, ни не верувам.

Сметам дека најголем дел од работите кои ни се случуваат се резултат на нашите постапки, што значи сами си ја пишуваме судбината. Се што имаме, се што сме постигнале е резултат на нашите одлуки, нашиот труд и залагање. Од друга страна пак, не можам да го заборавам фактот дека некои работи не се во наша моќ. Знам многу добри луѓе кои во животот ги прати несреќа до несреќа

Би рекла дека верувам во некој баланс, на некому господ нешто ќе му земе, но нешто друго ќе му даде; еден период ни е лошо, но подоцна ни е подобро

 

Верувам во судбина и мислам дека постои.Во животот ми се случија некои работи кои имаа голема врска со судбината и секогаш си велам дека се што ми се случило, ми се случило поради судбината и дека така требало да биде.Има судбина и судбината ни ја пишува некој друг.

 

И да и не.....Многу често ке си речам судбина било ,пишано било....За нашата судбина самите ние си ја пишуваме со размислувањето,постапките,начинот на кој ние си ги одредуваме работите.Ако тежнееш кон нешто и го посакуваш даваш се од себе тоа да успее и во одреден момент,час време тоа се реализира прво што си помислиш е добро е судено,пишано било да биде работава,или обратно не сакале коцките да се склопат судено е ништо да не биде од работава.
Судбина опеана е и во песните постои и до некаде......

 

искрено верувам !

 

Sudbinata gi deli kartite, ama nie igrame.
Jas so mojot deco,sega soprug se znaevme od mali noze. Iako bese postar od mene 12 godini, sekogas se cuvatvuvav podobro razgovarajki so nego(uste koga ne bevme zaedno) iako pomlada. Bidejki ziveese vo stranstvo, se nemavme videno 5 godini, bidejki bev na studii vo stranstvo. Se vidovme koga so baba mi bevme da gi vidime negovite poso kukni prijateli oni se. I ete ti go tamu vo negov oln sjaj-ama so zenska. Iako sedese do nego, go piese sekoj moj zbor i kako vremeto voopsto da ne pominalo. A taa dopiraj go, zboruvaj mu, a toj nesvesno i ja turka rakata. I povtorno 4 godini pauza do slednoto viduvanje. Togas bev zrela a pred toa malecka vo negovite oci. I bas celo vreme im vikam na drugarkite-zamislete da zavrsite so nekoj za koj najmalu bi pomislile, i da e olicetvorie na se sto ste posakuvale, od koj ke vi zatreperi zdivot, ke ve ostavi so teski vozdiski po sekoj baknez....maz vo sekoja smisla na zborot. I doagja leto, jas bev da se pozdravam kaj negovite i tie dojdeni od stranstvo bea,bidejki zaminuvav i jas povtorno vo strantvo na prodolzuvanje studii(za toa kaj mene nema zastoj mora ponataka) i ne ni znaev deka toj e tuka. i toj ne znaese deka sum dosla a bil so drustvo.Doagja i vedna spontan muabet, na kafe, lele cela vecer do zori pa vecera, ne mozevme da se razdelime. i taka dve tri nedeli,iako za vreme na otsustvo redovno se slusavme drugarski. i on po nekoe vreme i vika celo vreme od mala te gledam kako prerasnuvas vo zena i znaes celo vreme so edni drugi iako me pritiskaat ne se zenam duri ne ja najdam vistinskata. i mi vika majka ti i tatko ti so mislat za mene? Bi te ostavile so nekoj postar? Majkami i tatko mi go obozavaat i on ni pet ni 6 kaj nego ne vika i ja bara rakata moja od tatko mi i majka mi. jas pozinata ostanav. toj bese se so sakav a ni na kraj pamet deka pak ke se sretneme po tolku vreme. kako da lebdev. ne mislev nisto samo znaev deka go sakam. i se verivme. sega sme veke godina i nesto vo brak. a toa za sudbinata, majka mi mi rece i majka mi moja i jas ama izgleda i ti deka sme skoro isti i ista sudbina za odma da se mazime i toa od ljubov ke imas i ti. i eto bidna kako grom od vedro nebo.
Ama sepak nie sme igracite vo celata sudba

 

На момент помислувам дека сами си ја кроиме судбината, но подоцна си велам, но што ако животот ни е однапред испланиран. Секогаш велиме така требало да биде, но не признаваме и да сме ја направиле и ние грешката, вината ја префрламе на судбината. Сепак стојам до тоа дека сами си ја кроиме на некој начин судбината.