Го има ли прочитано некој овој роман? Го обожавам. Романот го доживувам како учебник за уметници, за луѓе со страст и љубов во себе. Уникатен е. Сексот е многу добро опишан. Самиот чин е прикажан и од двете гледни точки на ликовите. Има прекрасни мисли, прекрасни реченици и пејсажи. Се е така убаво напишано, не знам, книгата ме остави за зборови. Ова се моите омилени извадоци од овај роман: Љубов постои. Не секаде, не секогаш, но постои. Тоа е најважниот личен вселенски настан: како пронаоѓање на опашеста ѕвезда, твоја опашеста ѕвезда која никој друг не ја гледа. псссст!!!, изусти, ако зборуваш кажи нешто поубаво од тишината...зошто се плашиш од страстите? Па страста постои за да биде задоволена, во спротивно би била смирение, а не страст... Лагата е доблест ако спасува живот. Ваистина, ваистина, зошто книгата е предмет во такво обличје? Зошто секогаш и во вечни времиња само на врата наликува, зошто никој не сочинил книга кружна до сега? Зошто ако не поради грешната потреба човекова да ја изгони страста и да ја замени со здодевност, ред и мир.
Книгата почнав да ја читам ама ја немам дочитано.Ама баш сакам да ја дочитам бидејќи навистина ми остави убав впечаток!
Книгата е одлична,ја имам читано пред 2-3 години и би ја прочитала пак.Дефенитивно нема да се покаете доколку ја читате.Андоновски има прекрасен стил кој е да се каже уникатен и не остава без здив.Од него ја имам читано и Папокот на светот.
Мноооооогу добра книга, одлична сега баш пред некој месец ја читав и ми остави многу силен впечаток ме остави без зборови. Ретко се наоѓа така добра книга.
Вештица- Венко Андоновски Никој ли до сега, од почетокот на светот не виде дека ѓаволот е во сите нас, подеднакво колку што е и Бог, и дека така треба да биде?...........Никој ли не виде дека најубавото дрво ќе биде прво пресечено,дека бунарот чија вода е најстудена прв ќе биде исушен,дека оној кој некому дал милостина ќе биде погубен токму од раката на својот спасен питач,дека во секој мед има осила,дека зад мекото месо на сочните плодови се крие тврда семка,дека луѓето , кога закопуваат славен мртовец, го украсуваат мртовечкиот покров само од видливата страна, а никогаш од кај мртвиот кој го слават,и дека навистина добро е така и дека така треба да биде, а не поинаку?.........оти што би правел Бог, што би правеле неговите луѓе, кога би го немало ѓаволот? Како би бил тој видлив, ако нема ѓавол? како би знаеле дека Бог е добар, ако нема зло за споредба? Оти Бог е светлина, а нечестивиот темнина, а темнината не е воопшто лоша и непотребна, туку нужна, и колку е ноќта поцрна, толку посјајни се ѕвездите, колку е болката подлабока, се повидлив е Бог! Извадок од ВЕШТИЦА - Венко Андоновски
Вештица- Венко Андоновски konkretno knigata"Vestica" ja nemam procitano(imam namera dA ja procitam naskoro) megutoa Venko Andonovski mi bese profesor na faklutet,toj i kako profesor i kako pisatel e unikaten i izvonreden i se sto ke izleze od negovoto pero e i te kako vredno da se procita.
Вештица- Венко Андоновски Посебно го почитувам делот со јаболкото.Кога Јохана му кажа дека јаболкото го сечела обратно, така што се гледале семките што биле како солзи. Таа вели колку е добро да бидеш свој. Ако не бидеш свој ќе пропуштиш многу убави работи во животот. Али од овој роман забележав колку се отфрлени од околината оние посебните, како завршуваат тие. Овој роман ми овозможи голема морална подршка.
Вештица- Венко Андоновски Општествата се вешти трговци. Се што сакаат е да ти ја проценат и купат душата за ниска цена. Убава книга
Вештица- Венко Андоновски Книгата ме остави без зборови. Толку комуникација со читателската публика, толку збунки...
Прекрасна книга.... едноставно без здив ме остави........ Немам зборови книга која не може да се прераскаже туку се живее...
Никој ли до сега, од почетокот на светот не виде дека ѓаволот е во сите нас, подеднакво колку што е и Бог, и дека така треба да биде? ........... Никој ли не виде дека најубавото дрво ќе биде прво пресечено, дека бунарот чија вода е најстудена прв ќе биде исушен, дека оној кој некому дал милостина ќе биде погубен токму од раката на својот спасен питач, дека во секој мед има осила, дека зад мекото месо на сочните плодови се крие тврда семка, дека луѓето , кога закопуваат славен мртовец, го украсуваат мртовечкиот покров само од видливата страна, а никогаш од кај мртвиот кој го слават, и дека навистина добро е така и дека така треба да биде, а не поинаку?.... ..... Оти што би правел Бог, што би правеле неговите луѓе, кога би го немало ѓаволот? Како би бил тој видлив, ако нема ѓавол? како би знаеле дека Бог е добар, ако нема зло за споредба? Оти Бог е светлина, а нечестивиот темнина, а темнината не е воопшто лоша и непотребна, туку нужна, и колку е ноќта поцрна, толку посјајни се ѕвездите, колку е болката подлабока, се повидлив е Бог! Извадок од Вештица од Венко Андоновски
Аххх, прекрасна, ненадмината! Вистински редок бисер од книга. Читав и плачев, плачев и читав... Ме допре до срж! Одамна ја немам прочитано повторно, ќе и’ се навратам секако. Оваа, заедно со Папокот на светот, е меѓу моите омилени книги. Дури не можам да издвојам цитат од книгава, таа е волшебна во целост.
јас случајно ја земав од пријателка на одмор пред 3 години и викам ај да ми помине времето дур патувам али книгата ме изненади за Венко
