Искрено се мислам дали кај Лазаревски или Димитров но со оглед на тоа што материјалот ќе го замрзнеме во Ремедика може изборот да падне на Димитров.
Јас за Ремедика се одлучив баш од таа причина. Сопругот веќе имаше историја таму и некако поедноставно ми беше се да е на едно место. Но секако за кого и да се одлучиш и двајцата се одлични доктори.
Јас се' сум боцкала сама, и субкутано и мускулно. Така ми е полесно. Точно дека е поспецифично мускулното, мене не ми беше проблем. Мускулно боцкав во бут или во рака. Но не го препорачувам на секој што не е спремен сам.
Значи секоја чест, само тука можат да се најдат најхрабрите жени.Јас воопшто не се плашам од болка, туку од тоа да не згрешам нешто, затоа и не ни пробувам мускулно само.Во последно време почнав да се иритирам од тоа кога некој ќе ми рече дека се плаши од обично боцкање за крв или болка од пап тест, со оглед низ што се поминуваме ние.
Па тоа сакав да го прочитам (читај: чујам)...Значи може сама...а голема игла ставаше или мала? Јас гледав туторијал на yotube и искрено не е нешто страшно...кога лани одев сестри да ми ставаат,решето ми беше газот(пошто примав фостимон во бут)...
Море страв ми беше кога ми поцрне раката од Фраксипарините 2 дневно и тоа во болница боцкани. Уште не знам дали е нормално, ако ми дадат пак ќе одам да ме боцкаат, сама никако.
Не знам точно кое бројче беше иглата, но штом кажеш за кој лек е и треба мускулно, соодветна игла ти даваат во аптека. Пошо ти е првпат а сакаш да пробаш сама, најдобро е да ја прашаш сестрата следен пат убаво да ти покаже и објасни. Ќе ти каже и како може да згрешиш, не е зезанција. Пак ќе речам, не го препорачувам мускулното за сам, има ризик да утнеш и има причини зошто предлагаат стручно лице. Јас сум малку фрик хаха.. Да не те мислам еј.. Подобро не сама.
Јас целата сум модра од клексаните,прво стомакот а сега и раката.Од толку многу што примаме верувам дека е нормално.Се надевам не ме сфати погрешно за ова со стравот, мислев на оние луѓе што паничат од едно боцкање во текот на годината, на никој од тука што незнам колку пати сме се избоцкале до сега, независно дали сами или од страна на медицински лица
Devojki cel zivot stravuvav i seuste stravuvam od bockanje, ama ovoj pat resiv da bidam hrabra. Koga trebase da se bockam ednas mi pokazaa za stomak Superfact i toa dr koj samo me fati nespremna i iskreno nisto ne osetiv, mi objasni kako se stava na koe mesto i nednas ops.. Naredniot den sama pred dr si staviv i veruvajte ne bese strasno.. A posle toa za muskulno Fostimon i meriofert, mi stavaaa.. A mm mi veli neli ti bese strav od inekcii... Neli te boli... A jas velam boli ne boli moram a i naviknav veke Ps. Mora da bideme hrabri, izdrzlivi i da misleme pozitivno za sekoja nasa cel, za nasiot son da stane jave.. Zatoa Ve molam ne se plasete, ne se obeshrabuvajte.. Za se postoi resenie ako se saka i ke se moze Ve guskam i imajte ubava i prijatna vecer!
Како мускулно во рака?? Со дебела игла ? @Twins256 јас можам сама да се боцнам мускулно, ама одвај успевам. Ако не си мед лице и немаш пракса со боцкање никако сама да се боцкаш. Не си играј играчка. Субкутано боцкање може секој сам. Ама мускулно
Многу убави црвенки цртки @Prolett да си имаш лесна бременост до крај, радувај се мила! Нека биде вака секој ден по минимум еден позитивен тест, денот е поубав така @Twins256 мила, сега гали си го мешето, верувај дека за 2 недели ќе си ги видиш убавите црвени цртки
Читав пред некој ден, но заради малата не стигнав да го пишам и јас своето мислење. Искрено не ми беа убави коментарите, каде наместо да се поддржиме за нашите заеднички проблеми, сите се поддржавте и се фативте за коментари на нешто што не ни е наша работа. Една од најранливите групи сме, и наместо да се поддржиме, ние први сме од дома и анонимно да напишеме одредени коментари. Можеби меѓу првите бев кога требаше и се основаа групите за поддршка на овие жени со здружението. И мило ми е заради тоа. Но ни на крај памет не ми текнало да плукам по човек кој на некој начин организирајќи вакви вебинари се труди да помогне. Некои кои се оствариле како родители, и сеуште сакаат да помогнат со совети, со прашања кои други анонимно ги прашуваат, за нели на нив да им замерат, а не на тие што прашуваат. Ставете се секогаш на другата страна, кога коментирате некој. Не е вкусно, воопшто. Има остварени родители и сепак се трудат да помогнат, се трудам и јас. Слободно пробајте да видете како е и да се организираат овие работи, има секогаш отворени лица за соработка и нови идеи. Муабетот отиде офтопик за џабе, и баш ми е жал. Да бидеме малку повоздржани некогаш, е доблест. Најлесно е да коментираме и напаѓаме. Најдобронамерно е мојава констатација, како сакате сватете ја. Кога мене ми помагаа во мојата борба, не коментирав и плукав по тие институции, макар и јазикот на кој било говорено да не ми се допаднал баш тогаш.
