da i mene za taa cel mi go dade, pred transfer gi pijev prvo 1x2 (3dena), 2x2 3dena, 3x2 4dena posle pravev transfer a sega gi pijam 2x2
Со среќа! кај кој Др. ќе го правете Со среќа! ако може да прашам кај Др. ќе го правете инвитрото? Поздрав
Здраво дебојки, Нели ви пишав дека доктор напишал амх 0.39 (с јас никогаш немав направено амх анализа) вчера направив и изледе 3.47 (имам 26 години) се јавив кај доктор ме испомешал со друга пациентка. Дали е ок вредноста?
за твоите години да имаш од десно на резултатот референтни вредности 1.2 -10 мислам дека е од 20 до 29 години, среќно
ама ич да не им се секираш, појаки се тие од супермен хаха (така настанувал и ќе настанува животот). јас што немам правено, не болна, кашлање до помочување, не трчање, кревање тешко, ништо не им било хаха освен генетските грешки, па имав абортуси ради тоа.. уживај, само тебе да ти стане подобро, а тие си се на програма и си тераат
Zenski , za dokumenti za 2-ro invotro AMH pravite po vtor pat ??? i toa li treba da ne bidi postaro od 6 meseci ??? ili nema vrska , ednash i spituvash i tolku ???
Zenski , aj edno intimno pitanjeeee , dodusha ovde se e intimno taka da ... Otkako ni pochnaa problemite so bebe i neuspesite , na soprugot libidito mu otide nadolu ... verojatno e psiholoshki momentot ... aj vikav porano period e , ama ovoj period mn dolgo traeee veke ... nasproti mene koja radi site hormoni , kaj mene zelbata za seks e zgolemena mnogu , ama dzabe mi mene zgolema koga od drugata strana epteen e namalena ... dali nekoj par od vas se soochuva so ova , i sto prevzemate ??? nesakam da go teram da odi na psiholog ili sl. a veke suplimenti se pijaat sekako sto zgolemuvaat potreba ... ama kaj nego ne od eden problem vo drug ...
Девојки едно прашање што можеби е глупаво но сепак поминувањето по овој пат не е воопшто лесен и би било добредојдено ако некоја од вас сподели како се чувствувала пред почнувње со постапката и за време на истата. Јас овој месец треба да почнам со постапка и како се наближува времето за да почнам ме фаќа страв и паника од тоа што би било ако би било, дали ќе успеам правилно да се боцкам итн... Како да ги избегнеме овие мисли и како вие се справувате со стресот додека сте во постапка?
АМХ не е во задолжителните документи што ги бара фондот. Го бараат само во одредени случаи. Доколку ти го побараат, тогаш ќе го поднесеш. И јас бев поучена тука на форумов за ова. Дополнително, нема врем.рок за АМХ како за другите хормони (6 месеци). т.е. И за втор ваучер може да се поднесе истиот АМХ резултат што веќе го имаш. Поздрав
Прашањето не е воопшто глупаво, напротив, знам дека сите што сме поминале низ овој пат исто сме се чувствувале, затоа и сме тука да споделиме.. Нормално е да осеќаш страв, да си осетлива, на моменти си јака, другиот момент толку кршлива од една обична ситница. Јас секојпат се трудев да мислам позитивно, и така ми поминаа 7 постапки, од кои 7мото е успешно. Имав моменти кога ќе ме фатеше страв, дали ќе успеам, дали правам се правилно, но одма ги тргав тие мисли и не дозволував да ме совладаат. Се тешев што со секоја постапка сме посилни, не секој може да го оди овој пат. Стегни заби и знаеш за што се бориш За инекциите не се секирај, ќе ти објаснат како да ги боцкаш и нема да згрешиш сигурно. Ти посакувам успех и со лесно во постапката
Ах леле, а ние ќе се стресираме. Затоа си кажав јас веќе еднаш, кога имате сомнителен резултат за нешто прво без паника, проверете уште еднаш. Не дека да ти беше Амх 0.39 немаше да имаш успех, ама ете не било така
Пробај да функционираш нормално да не се фокусираш само на процесот, правете работи што ги сакате филмови, книги, пешачење се што би ти ги тргнале мислите. Јас со првото инвитро го имав тој проблем и многу згрешив што буквално животот си го сведов на инвитро сите работи си ги одложував ај да помине инвитрото па после едноставно психички бев преоптеретена. Сега се спремам за второ со поинаков пристап. Ти посакувам успех
Девојки, сакам да ви споделам едно видео. Многу е долго и не е конкретно за нашиов проблем, ама е за тоа како ни влијае потсвеста и не тера заради негативните искуства да очекуваме повторно негативен исход, па како телото на тоа одговара со стрес и анксиозност. Сум пишала еднаш за ова, пак ќе речам, мислам дека постојаното живеење под штрек и стрес ни влијае на хормоните. Барем јас имав такво искуство, порано имав ок пролактин, после цела година во грч скокна. Можда само се поклопило, ама ете сепак. Видеото не е од некој самоук, доктор прави скенирање на мозок и ги следи промените. Може ќе ни помогне барем малку да размислуваме попозитивно и да го видиме светлото на крајот од тунелот
Ако сте во можност отидите на одмор или викенд некаде. Промена на средина позитивно ќе влијае на расположение. Не разговарајте на оваа тема, опуштете се само вие двајца на вечера, малку винце. Посветете се на сопственото уживање, потсетете се на старите добри времиња и ќе се разгорат пак страстите. Ова не е лесно за нас како жени, но сепак ни малку не им е лесно ни на нив. Психички многу влијае и нормално сите по малце паѓаме во некој момент. Но тука сме еден за друг, да си ја пружаме потребната поддршка. Кај мене лично Охрид и сауна ги решија проблемите
Баш ти е ок прашањето, сите кога-тогаш сме си го поставиле. Справувањето со помислата и самата постапка, и кои чувства ќе те обземаат, е многу индивидуално. Мислам дека секој од свој аспект може да ти каже што им помагало или одмагало. Доколку можеш да минимизираш стрес од работна околина и други извори, пред и за време на постапката, е според мене важно. Справување со стресот не е баш едноставно во времево во кое живееме. Но тоа што можеш, е да избегнуваш ситуации/средби/личности/содржини кои те вознемируваат, без објаснувања. Прегледите и контролите да сфатиш дека треба да ги доживуваш како рутина и секојдневие, ништо страшно и само дел од алатките кон крајната цел. Од терапијата не се плаши, сите сме ја примале, некој ја поднесувал полесно, некој малку потешко, но сето тоа поминува. Инекциите нека не те плашат воопшто, сестрите ќе ти покажат + имаш многу онлајн видеа со инструкции + секогаш можеш да прашаш за искуства тука на форумов. Доколку не можеш сама, секогаш можеш да одиш да те боцнат, кај матичен или дежурен. Деновите додека чекаш позитивен тест, окупирај ги мислите со други работи, читај книги, учи нешто ново, почни да гледаш некоја заразна серија, ако си уметнички настроена-почни некој таков проект. Мислите за евентуалниот исход нема да можеш да ги спречиш, но можеш да се оттргнеш од нив за момент со други активности. Јас нонстоп си наоѓам некоја забегана занимација и ми помага Непобитен факт е дека не е лесно, но јас одбивам да размислувам колку е тешко зошто тоа не ми помага. Може само да те фрли во депресија и да ти стави сопки на патот. Едноставно треба да се прифати фактот дека нема да биде лесно и тераш напред, планирајќи следни чекори што да промениш, што да подобриш.. Голем поздрав и многу среќа, од срце
