Вонтелесно оплодување

princess5 · 15 септември 2021

@ladystardust честиткииии мила гали мешко...

Inamya · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Браво мами, со лесно бременоста, уживај и гали меше

Bilka5T · 15 септември 2021

@ladystardust Бре што ми е мило, ептен. Не се секирај, late bloomer е, ќе си напредува убаво. Со лесно до крај

_Vera_ · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Какво задоволство ми е да те читам. Па и со прекрасни вести
Честитки од срце, многу многу ми е мило, да си се радувате до крај .
Вакви постови ме охрабруваат, а бидејќи преубаво си пишала, имав потреба да можам на секој пасус лајк да ти ставам
Поддршката што ја опиша од другите членки, иако можеби и лично се познавате (можеби и не) ми ствара чувство како овде да сум во фамилија, а не на форум
Уште еднаш честитки, храбра жено

Kolumna · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Mene mi go razubavi denot, i periodot vo koj sum vlezena. Mnogu mi e milo sto si dojdena do ovde. Navistina. Naj naj najiskreno ti posakuvam do kraj da isteras so bremenostata i da imas bebus vo svoi race finally. Navistina premnogu sum srekna za tebe. cestitki

Sienna_MK · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Така бе девојче, тебе те чекав да пишеш, многу ми е мило и од срце ти посакувам да си го гушнеш малечкото Иако после се’ изгледа лесно сепак во тие клучни моменти треба да се избориме со самите себе а пред се’ да веруваме дека ќе биде, тука се најмилите да ни помогнат а секако и членките што секој ден се борат за иста цел. Твојата приказна беше најпозитивна и воопшто не беше проблем да ја прочитам до крај и да не можам да ја тргнам насмевката колку само ми е мило за тебе што си успеала. Верувај дека малечкото ќе се избори, со лесно до крајот и влечи не’ тука сите

YasMazza · 15 септември 2021

Девојки, дали знаете колку е трансфер со замрзнати ембриони во Систина сега?

NoraMK · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Cestitkiii!!!
Voopsto ne bese tesko ovoj post da se pročita, bidejkji go procitav vo eden zdiv, znaev deka na krajot sleduva nestoo prekrasno stom tolku e dolgo-isto kako nasiot pat do celta,dolg, ali na krajot srekjen!
Poskuvam se najubavo da bide, da si go gusnas maleckoto, da ti se napolnat racete!
Bravoo hrabra zeno za vakva prikazna, ni dava nadez i motivacija da izdrzime na ovoj trnliv pat ♥️♥️♥️

VirgoStar · 15 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Ееее Среда среќно значиии!!!!! преубава и препозитивна приказна си пишалааа, многу ми е драго и само убавини во бременоста!!! Ајде да биде ова september to remember

Tiffany01 · 15 септември 2021

C

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Cestitki. sekoj trud da se pretvori vo radost

Helena381 · 16 септември 2021

YasMazza напиша: ↑

Девојки, дали знаете колку е трансфер со замрзнати ембриони во Систина сега?
Кликни за проширување...

Draga, meni su rekli 800 eura transfer zamrznuti, bez terapije naravno.
Mi smo u programu donacije ali verujem da je isto.

irencule1980 · 16 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Cestitki i se najdobro!!!

Bojana.91 · 16 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Честитки мила, со лесно и до крај да си ја износиш бременоста

Damjana5 · 16 септември 2021

le.soleil напиша: ↑

Девојки, вие што сте примале по два клексани дневно плус аспирин, кога ги земавте во текот на денот? Клексани на 12 саати веројатно, ама аспиринот кога?
Кликни за проширување...

Мене ми рекоа клексан еден во 8 сабајле , па во 15 часот аспирин и во 20 вториот клексан

ladystardust · 16 септември 2021

Друшки, фала од срце за честитките на сите, да не ве прозивам една по една, се растопив и разлигавив од убавини од зборови

Посакувам да ви се врати во иста мера (или дупла за оние што сакаат близначиња) и во иднина на форумов да има само поводи за радување и никако причини за тага.
I've got a long way to go, ама драго ми е што успеав да стигнам до овде.
А ќе успееме сите, во тоа бидете сигурни, ве влечам сите за нос.

@Rtulka тебе посебно ќе те означам, зашто да не свртев некоја страница назад, немаше да видам дека пред некој ден овде било славје за тебе искрени честитки, нека ти е со среќа и што помирно и порадосно да ти проаѓа бременоста

CvetCvet · 16 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Девојки, иако на форумов не сум премногу активна, би сакала да ја споделам мојата најнова ин витро приказна, се надевам ќе охрабрам дел од вас.
Од напред се извинувам за рефератот, се надевам ќе имате живци до крај да прочитате

После вториот трансфер што заврши со биохемиска бременост, со докторот се одлучивме да ги оставам последните два ембриона што ги имавме замрзнато и да започнеме скроз нова ИВФ постапка. Првиот пат бев со краток протокол и со максимум стимулации, успеавме да добиеме 18 ј.к. од кои се оплодија 10, и на трет ден добивме само 5 ембриони кои ги замрзнавме бидејќи само што започна пандемијата и не беше време да враќаме, а имав и блага хиперстимулација и огромни јајници со цисти, па докторот рече прво да го одмориме организмот и потоа трансфер. Во јануари оваа година правев прв крио трансфер на два тридневни ембриони кој заврши со негативен бхцг. Вториот трансфер заврши со биохемиска бременост, пред тоа направив лапаро-хистероскопија за отстранување на ендометриоза, пред трансфер примив интралипидна инфузија и бев покриена со максимална поддршка (клексани една недела пред трансфер, два пролутекса на ден и куп други работи). Не бидна пак, ама бев среќна што мрднав од мртва точка и прв пат во живот добив позитивна, иако прениска бета.

За второто ин витро докторот го смени целосно пристапот и реши да одиме со долг протокол со декапептил од 20ти ден на циклус и Гонал Ф стимулации во половична доза од таа што ја примав првиот пат. Овој пат добивме 8 зрели јајце клетки од кои се оплодија 7, од кои на петти ден останаа 5 бластоцисти. Значи каде-каде подобри резултати од првиот пат, иако многу помалку пунктирани јајце клетки. Значи кај мене се докажа дека квалитет > квантитет. Бидејќи имав овој пат мал ризик за хиперстимулација, во последен момент се одлучивме сепак да направиме свеж трансфер и да вратиме една бластоциста на петти ден, иако првичниот план беше freeze-all. Ми вратија една hatching blastocyst, што значи дека беше ембрион што веќе спонтано почнал да излегува од обвивката.

Е сега доаѓа најинтересниот дел Дома лежев само денот на трансфер и следниот ден. Кога викам лежење мислам на нормално станувања за јадење, правеше кругчиња низ двор, туширање. Вториот ден после трансфер отпатувавме со партнерот во градот од кај што е он, таму си бев на фризер, во ресторан отидовме на вечера. Третиот ден после трансфер палење колата и тргање на 1000км пат до Љубљана каде што живееме (овде во Словенија матичните после трансфер даваат само три дена боледување и доколку не постои некоја јасна индикација сите се враќаат на работа после третиот ден и на никој неќе да му чуе дали ти сакаш да лежиш или не Така и јас морав да се вратам на работа. Е сега ние стигнавме во петок, во саботата што мене ми беше четврти ден после трансфер бевме на свадба И тоа свадба со речиси сите процедури - матично, па фотосесија во парк, вечера во ресторан. Истиот ден ја тестирав стоп инекцијата бидејќи сакав да знам до кога ќе ја имам во систем зашто знаев дека нема да издржам 14 денови за бета, и ќе сакам порано да направам домашен тест. Значи на четврти ден добив една цртка, што значи ХЦГ во систем немав веќе.

На петтиот ден сабајлето се тестирав и почнав да кревам паника зашто не гледав втора цртка и реков готово е, не успеав (ја удавив @le.soleil дека е готово, без да и го пратам тестот да го види, кога на крај после некој ден испадна дека сепак имало втора цртка). На шестиот ден после трансфер пак домашен тест, се гледа веќе бледа, но јасна втора линија. Викам ок е, значи има нешто. Седмиот ден после трансфер веќе потемна станува цртата. На осмиот ден не издржав и отидов направив бета во лабораторија, вредноста беше 74. Бетата ја повторував на секои два-три дена до 13ти ден кога добив вредност 690. Му пишав на докторот, кој ми се јави на камера на вајбер да ми честита и закажав тука на клиника прв преглед.

Девојки, денес во 7+5 имаме срцева акција Додуша плодот со димензиите е помал во однос на тоа што треба да биде за неколку дена, меѓутоа докторката што ќе ми ја води бременоста и ме гледаше на ехо не беше многу насекирана, рече дека и изгледа здраво и дека можеби е само поспоро и дека искрено се надева дека it will catch up eventually. Друг преглед за 2 недели од сега, па ќе видиме, се надевам дека ембриончето ќе пркне и нема да ме растажи. I'm still not out of the woods и многу се плашам сеуште, со оглед на тоа што плодот мери помали димензии од вообичаените за неделата во која сум, ама докторката е оптимистична со оглед на тоа што е порасното од петта недела кога беше само сакус и се надева ќе си продолжи нормално да се развива.

Сакав само да ве охрабрам дека еве и јас на 37 години со дијагнози и ендометриоза и ПЦОС и 5 години борба стигнав до тука. Понатаму веќе ништо не зависи ни од мене ни од терапии, се е на природата и се надевам дека ќе успеам да излезам од болница со живо и здраво бебче. Најважно од се што ми е всушност и поентата на постов е да не се оптеретувате непотребно со лежење во кревет, рестрикции во однос на превиткување, наведнување, пешачење, бидејќи ништо, ама апсолутно нема влијание на имплантација доколку постои добар ембрион и ендометриумот е правилно припремен. Значи еве искуство од прва рака, станав 2 ден после трансфер, патував 1000км со кола на трет ден после трансфер,бев на целодневна свадба на четврти ден после трансфер. Што ако за вториот трансфер имав цел тон терапии и скречинзи и операции и интралипиди и чуда претходно и лежев и одмарав 10 дена, кога ништо не испадна. Ако неќе да биде, нема да биде. Овој пат стварно не се замарав толку, препуштив на докторот. Бев со стандард терапија од пролутекс и кринон, од ден на пункција клексан и аспирин и после трансфер уште естрофем. Од витамини пред и потоа продолжив со метил фолат, вит Д, вит Б12, вит Б6 и магнезиум. Пијам и глукофаж.

Од срце на сите ви посакувам што побрзо да се израдувате со позитивен тест и да не престанувате да верувате дека кога-тогаш ќе бидете мајки. За се постои решение, секоја дијагноза дава насоки за делување, само треба силна верба, храброст и истрајност, а знам дека сите, ама сите до една сме жени од челик

Тука уште сакам јавно најдлабоко да и се заблагодарам на @le.soleil која ме трпеше во секој еден момент додека доживував нервни сломови, додека паничев и плачев сите денови до тест и потоа до срцева акција, додека се двоумев и барав разубедување за секоја ствар. Она ми беше најголема поддршка и без неа немаше да издржам. Исто така големи гушки и до @Bubce38 која ми влеа храброст да ја направам првата бета, која сочувствуваше со мене и која ми среди да добијам пролутекс инекции за половина од цената за која ги купував претходно, и благодарност и до другарките @Nade-sunrise и @DTN за несебичната и искрена поддршка, навивање и споделување на куп корисни информации во текот на сите процедури што и тие и јас ги поминувавме. Царици сте вие, а и секоја поедина од вас тука што поминуваа низ голготи за да го добие она што најмногу го посакува.
Кликни за проширување...

Честиткиииии мила, само радост и убавини од сега натака, другото не е важно веќе

Rtulka · 16 септември 2021

ladystardust напиша: ↑

Друшки, фала од срце за честитките на сите, да не ве прозивам една по една, се растопив и разлигавив од убавини од зборови

Посакувам да ви се врати во иста мера (или дупла за оние што сакаат близначиња) и во иднина на форумов да има само поводи за радување и никако причини за тага.
I've got a long way to go, ама драго ми е што успеав да стигнам до овде.
А ќе успееме сите, во тоа бидете сигурни, ве влечам сите за нос.

@Rtulka тебе посебно ќе те означам, зашто да не свртев некоја страница назад, немаше да видам дека пред некој ден овде било славје за тебе искрени честитки, нека ти е со среќа и што помирно и порадосно да ти проаѓа бременоста
Кликни за проширување...

Ти благодарам душо моја, со лесно сега и опуштено мамичка!

_Vera_ · 16 септември 2021

Bebee1 напиша: ↑

Јас да се пријавам ми се јави ембриологот ми кажа дека само едното ембрионче се дели како што треба grade A било другите за жал не се оплодиле. Утре трансвер, се надевам дека ова ќе ми биде среќата и јас да се израдувам конечно со две црти
Ви благодарам уште еднаш за подршката што ми ја давате
Кликни за проширување...

Ако сте завршиле со трансфер, само да ти посакам уживање и незамарање следниве две недели, па да заврши чекањето со висока бета

danceedamjan · 16 септември 2021

Здраво лавици.Денес бев кај ИВФ докторот(го добив ваучерот)Ме виде на ехо имам јајце клетки 15.Сепак ми рече кога ке ми дојди мензис за почнам со Microgynon 15 дена.Дали има некој искуство?

Tiffany01 · 16 септември 2021

danceedamjan напиша: ↑

Здраво лавици.Денес бев кај ИВФ докторот(го добив ваучерот)Ме виде на ехо имам јајце клетки 15.Сепак ми рече кога ке ми дојди мензис за почнам со Microgynon 15 дена.Дали има некој искуство?
Кликни за проширување...

Kade ke go pravis ivf

Најави се или зачлени се

Вонтелесно оплодување

Кој доктор е ваша препорака за ИВФ постапка?

д-р С. Лазаревски (Систина)

д-р М. Ивановски (Систина)

д-р М. Поповиќ (Систина)

д-р С. Адамова (Систина)

д-р К. Кузеска (Систина)

д-р З. Петановски (Ремедика)

д-р М. Хаџи Лега (Ремедика)

д-р Г. Димитов (Ремедика)

д-р Т. Гуржанова (Њу Борн)

д-р В. Трајковски (Њу Борн)

д-р С. Сапунов (Санте Плус)

д-р Т. Трпчевски (Плодност)

д-р В. Органџиски (Органџиски)

д-р С. Органџиски (Органџиски)

ГАК (Сите доктори)

д-р Е. Исјанова (Ултрамедика)

princess5 Форумски идол

Inamya Популарен член

Bilka5T Истакнат член

_Vera_ Форумски идол

Kolumna Истакнат член

Sienna_MK Популарен член

YasMazza Истакнат член

NoraMK Истакнат член

VirgoStar Истакнат член

Tiffany01 Истакнат член

Helena381 Активен член

irencule1980 Истакнат член

Bojana.91 Истакнат член

Damjana5 Истакнат член

ladystardust Популарен член

CvetCvet Популарен член

Rtulka Истакнат член

_Vera_ Форумски идол

danceedamjan Активен член

Tiffany01 Истакнат член

Најави се или зачлени се

Вонтелесно оплодување

Кој доктор е ваша препорака за ИВФ постапка?

д-р С. Лазаревски (Систина)

д-р М. Ивановски (Систина)

д-р М. Поповиќ (Систина)

д-р С. Адамова (Систина)

д-р К. Кузеска (Систина)

д-р З. Петановски (Ремедика)

д-р М. Хаџи Лега (Ремедика)

д-р Г. Димитов (Ремедика)

д-р Т. Гуржанова (Њу Борн)

д-р В. Трајковски (Њу Борн)

д-р С. Сапунов (Санте Плус)

д-р Т. Трпчевски (Плодност)

д-р В. Органџиски (Органџиски)

д-р С. Органџиски (Органџиски)

ГАК (Сите доктори)

д-р Е. Исјанова (Ултрамедика)

princess5 Форумски идол

Inamya Популарен член

Bilka5T Истакнат член

_Vera_ Форумски идол

Kolumna Истакнат член

Sienna_MK Популарен член

YasMazza Истакнат член

NoraMK Истакнат член

VirgoStar Истакнат член

Tiffany01 Истакнат член

Helena381 Активен член

irencule1980 Истакнат член

Bojana.91 Истакнат член

Damjana5 Истакнат член

ladystardust Популарен член

CvetCvet Популарен член

Rtulka Истакнат член

_Vera_ Форумски идол

danceedamjan Активен член

Tiffany01 Истакнат член

Корисни пребарувања