Вонтелесно оплодување

И потполно се согласувам со @ladystardust најважно е да не се изгубиме себе си во оваа борба, а тоа секој засебно треба да научи да го менаџира.
Ако @_Vera_ длабоко во себе не се чувствуваш спремна да продолжиш и покрај тоа што членките погоре изнесоа свое искуство дека полошо им било кога паузирале, немој да бидеш под притисок дека мораш и ти така да размислуваш, сите ние сме различни, со различни карактери. Работи на психата и пробај да го потиснеш стравот од нова борба.

 

Ti mene samo treba da mi veruvas mnogu dlabolko koga ti kazuvam deke ke ti dojde redot i ke se zabremenis. Te molam veruvaj

 

Сакам да верувам и верувај дека максимално се трудам така да мислам ама исто ме преплавуваат и мисли и прашања од типот што до тогаш, колку пријатели ќе изгубам, колкав дел од моето физичко и психичко здравје ќе изгубам, колку шанси за напредок во кариерата ќе изгубам?
И покрај се ова се трудам на крај на денот да заспијам со позитивна мисла и верба дека еден ден и јас ќе бидам мајка.

 

a zosto mislis deka kje izgubis?
Jas so moeto intenzivno idenje na lekar posebno od fevruari 2022 navaka sekoj mesec bez isklucok ne izgubiv nitu edna prijatelka/prijatel i imam sjaen progres vo kariera.
Fizickoto i psihickoto zdravje go neguvam so zdrava hrana i vezbi.

 

Потполно те разбирам, исто и мене толку ми беше тешко што плачев (рикав) кога видов едни многу блиски добија близнаци, не ни ни кажуваа дека е трудна, дознав од други пред да се породи, а се бореа со неплодност многу години.

 

@ladystardust , @Kolumna , @Mihaela123456 и сите, сите други кои пишавте многу ми значи што ве прочитав, беше истовремено и убаво и тешко да се прочитаат сите наши различни, а исти болки. Си поплакав, не е тајна.
Во животов како се' да ми оди и подобро од што намеравам, освен ова поле. И кариера терам, и се унапредив, и приходи малце пораснаа, и си шетав и шетам (не премногу ама доволно), социјален живот ми е супер, бракот ми е добар... Ама тоа што најмногу, најмногу сакав да ми тргне и што на моменти мислам СЕ друго би дала за тоа, не ми успева, ете.
Последнава година пауза во добар дел успеав да не мислам на оваа работа, многу имав и работни ангажмани, и промени, и тоа помогна да се дистанцирам. Ама сепак длабоко во себе патам и делумно се окривувам што престанав да терам постапки, да не излезе случајно прекасно дека е...
Дел од мене сериозно се обидува и да прифати дека можеби нема да бидам мајка (барем во биолошка смисла). Друг дел се надева на "виши сили" кои ќе завршат работа.
Но, не сум завршила. Не знам дали имам надеж или само тврдоглаво ќе терам напред до последниот атом сила, но не сум спремна да кажам "крај, до тука е, толку е."

Инаку мене постапките не ми беа тешки, ми одеа "како песна", без болки, ништо не ми беше мачно, ни патување, ни боцки, ништо. Најтешко ми беше чекањето и таа заглавеност во мислите меѓу двете крајности "нема да биде ништо" и " зошто баш овој пат да не е ТОЈ пат?"

Пак ви се заблагодарувам, и ќе се навраќам на вашите искрени одговори во кризни моменти. На сите ви посакувам да издржите додека не успеете, а кога ќе успеете да ја имате целата среќа и поддршка на овој свет, зошто и тоа натаму е една борба на долги патеки, да исчуваш дете, да го сакаш, да го извадиш на пат, и низ сето тоа да се чуваш и себе.
Гушки до сите и се надевам што поскоро да се читаме во други, повесели теми

 

Jas bev 5 nedela. Da se konsultiras so drug lekar da pobaras vtoro mislenje ?

 

Еве примерот со двете пријателки што го спомнав, двете тазе породени, јас немам сила да се дружам со нив, и двете го приметуваат тоа, еве не знам можеби јас некаде грешам, ама не можам против моја волја и со сила нешто да правам.
Во поглед на кариерата, зависи од занимањето, еве конкретно во мојата сфера грабат само тие што се исполнети на тој план.

 

Јас би те советувала да не се форсираш да се дружиш доколку тоа ти смета. Ќе дојде време кога ќе се осеќаш спремна за дружба. Дај Боже да им се приклучиш и ти во групата на мајки што побрзо, а до тогаш пробај да се дистанцираш од се што ти прави фрустрација.
Доколку се вистина блиски пријателки ќе имаат предвид во каква ситуација си ти и ќе те почитуваат, а ако немаат осет… прави пауза од нив.

 

Јас па малку поинаку гледам на работите. Се борам за прво детенце речиси 3 години. Позади мене имам 3 спонтани абортуси, ниско АМХ, заспан јајник, фалична туба и еве почнувам да се спремам за инвитро. Неможам да кажам дека до лани не се фрустрирав и не се прашував зошто баш јас ги имам овие проблеми и зошто неможам со леснотија да останам бремена, а најважно од се да ја зачувам и износам бременоста како останатите жени. Само 1% од жените имаат 3 или повеќе повторувачки абортуси и јас ја имав таа “среќа” да бидам во тие 1%. Животот не е фер, тоа е факт! Ама не се другите криви за тоа, а најмалце тие бебенца и детенца на најблиските. Па така, сфатив дека на никој не му го посакувам тоа што го поминувам јас, ни на најголем непријател. Нема зошто да се чувствувам непријатно, бременоста на другите жени/пријателки/блиски никако не е поврзана со моите неуспеси на ова поле. Секој си го живее својот живот и си иде по својот пат, немам зошто да се споредувам. Оваа борба е сама по себе толку тешка, не би сакала да останам сама без пријатели. Можеби ќе кажете ако се вистински пријатели ќе ве разберат, ама јас викам ако јас сум вистински пријател ќе се радувам за моите најблиски и нивната среќа. Има толку многу љубов во мене, одвај чекам да ја споделувам со моето детенце за кое сум убедена дека на ваков или таков начин ке го најдам патот до него. Но во меѓувреме, можам да ја споделувам љубовта со другите бебиња околу мене.
Лани си го ставив животот на stand by. Речиси и да немам никакви спомени, зошто единствен фокус ми беше оваа борба. Сфатив дека тоа ми беше најголемата грешка што можев да ја направам. Животот не не чека, несакам да немам спомени. Можам да продолжам да се борам и да живеам. Да уживам во другите убавини што ми ги нуди животот. А тоа што си е мое, кога тогаш што ќе си дојде.

За крај сакам со вас да споделам еден текст што мене ме освести и ми помогна да си го сменам mindset-от. Би била среќна доколку помогне и на некоја од вас:

Спојлер: Мотивација

Someone graduated at the age of 22, but waited 5 years before securing a good job.

Someone became a CEO at 25, and died at 50. While another became a CEO at 50, and lived to 90 years.

Someone is still single, while someone from his school group has become grandfather.

Obama retired at 55 & Trump started at 70.

Everyone in this world has its own timelines.

People around you might seem ahead of you & some might seem to be behind you.

But everyone is running their own race, in their own time.

Do not envy them. They are in their time zone, and you are in yours.

So, relax.

You're not late.
You're not early.
You are very much on time.

 

Site sme imale takvi periodi. Kje ti pomine. Ne dozvoluvaj da trae predlogo.

 

Ти благодарам за твојот пост, многу ми се допадна твојот став. Јас имам 42 години, со абортуси (многу се,не ги бројам) и неуспешни ин витра, 5 години се борам со неплодност. Во меѓувреме се изнародија деца околу мене, родендени и прослави немам пропуштено, ги сакам дечињата на моите пријатели и моите внуци, сестра ми беше бремена со второ, во исто време кога јас имав абортус. Кога договарам кафиња со другарки, секогаш им викам дека можат да ги земат и децата, затоа што тие полнат со позитивна енергија. За овие пет години се изнашетав во согласност со можностите, ивф финансиски ме исцрпи. Да, има тешки моменти кога паѓаш, меѓутоа секогаш ми доаѓа на ум девизата дека секој човек има некоја своја борба и дека милиони жени во светот се борат со истиот проблем. Мора да се остане силен, здравјето е секогаш на прво место. Голем поздрав <3

 

Јас имам чувство дека никој нема осет во каква ситуација сме, ама апсолутно никој што не поминал низ ова.

 

Ќе те разбере само тој што поминал низ слично и родители. Тој што успеал брзо заборава.

 

Ve molam dali znaete koja e cenata za invitro Po priroden ciklus bez stimulacii?
Bidejki imam 41godina,visok FSH I LH, nizok AMH imam podneseni dokumenti no denes mi baraat dopolnitelni hormonalen status I AMH.
Nemam vreme ni energija da cekam od Fondot, sakam da probam Po ovaj nacin makar Lazarevski ne mi spomna nisto, samo mi rece spremaj dokumenti

 

Nemoze ni da ima.
I nie da ne minuvame nema da imame.

 

Нели се фаќате во ситуација да и самите не се разбирате себеси. Ако ми кажат рано, зошто ми кажале, ако ми кажат касно зошто криеле. За некои ликови кога ќе разберам ми доаѓа милина во душата, благодарност осеќам и ветер во грб дека и јас ќе успеам. Некои други не бираат ни начин ни време како тоа ќе го кажат. Сум почувстувала како трофеј да освоиле и ми го фрлаат пред очи, еве ние сме пред вас. На крајот на денот ќе се родат дечиња чисти души што воопшто незнаат со што сме се бореле. Заради нив несмеем да осеќаме горчина. Не е уште дојден нашиот ден.

 

Ќе го зачувам оваа да го читам секогаш кога ќе 'паднам'
Пред извесен период сама одлучив дека нема да застанувам со се во животов заради ова и ќе гледам да не се затварам скроз,затоа што деновите минуваат и нема да се вратат назад за да ги проживееме пак и да створиме нови посреќни моменти.
Живи,здрави сме ќе дојде и нашиот ден ќе се наполнат и нашите раце а до тогаш да ствараме спомени секој ден,низ патот кој го одиме тешко или полесно да уживаме колку можеме.

 

pa ne bash.
Jas sum ok koga mi kazuvaat rano iako istoto e nivni izbor.
NE SUM OK KOGA KJE MI KAZAT KRIEVME DO 4MESEC POSTO NEMAS DETE. ODVRATNO. Neoprostlivo.
Ok e da ne mi kazes ama od tvoi licni pricini a ne da mi naglasuvas deka me sozaluvas.

 

Wow Bravo ! Tolku bev down vo momentov, samo sto si dojdov.od odmor, bratuceda mi bremena ,koleskata bremena isplakav reka od solzi samo so prasanjeto zosto Jas, vo glavava...a ne sum pominala ni malku od ova, a ti SE Boris Kako lavica I Pak imas ljubov i razbiranje. Ti blagodaram za postov ❤️