Па, кажав погоре, на некои не им е битен сексот општо, ни во врска ни во брак. Всушност истите мислења кои ги имам за секс во врска, ги мислам и за во брак. А ако некој остане со мене само затоа што му давам бурни оргазми и ништо друго...не фала, предмет не сум.
не се работи за бурни оргазми.Упорно тоа го потенцираш.За заедничко уживање.Него ако ти е убаво вака а и нему ок терај си
Кога одиш на психолог за брачни советувања прво прашање е "како ви е сексот" од тука и битноста на сексуалниот живот за една врска. Се друго се небулози и филозофски пристапи демек имало други убавини не морало да се има секс
Зошто осудувачки,ако си го кажам мислењето значи дека осудувам? Никого не терам со сила да прави нешто што не сака, само за мене е несфатливо и тоа е тоа.
Има многу парови коишто од сексот напраиле навика и единствен, најкомотен начин на гледање, состанување. Една пријателка разведена е. Уште кога беа дечко и девојка ѝ викав: „Де бре, не сте утепани материјално, може да си приуштите едно пијаче, излезете од рутината дома, тв, секс. Еднаш отидете на некој излет, кино, викенд тура напрајте низ земјата, освежете нешто.“ Освежување и одржување врска е многу повеќе од нова поза. Колку и да не негирам сексот дека е многу важен, многупати, една прегратка, во вистинско време, на вистинско место, со вистински човек ми била поинтимно доживување од сексуален однос. Нема само црно-бело. Има и сиви области.
Па тоа заедничко уживање е поради физичкото задоволство на кое врв е оргазмот. И пак ќе повторам, таквите врски може да се навистина убави и исполнети. Мене може да ми е несфтатливо имањето секс ама нели, тоа е осуда. А не, не ми е.
Небитно која е причината. И да сум, оргазмот не е дел од тоа, посебно не со некој друг, знаејќи дека на крај можам само да бидам искористена.
Да речеме ќе уживаме и двајцата. Под искористување мислев да мислам дека ме сака и дека во врската има љубов, а тој да е со мене само ради сексот,
Ако сега те сака не гледам што би го сменило тоа после сексот ,не дека сексот е некоја магија и дека готово љубовта ќе исчезне , напротив може уште повеќе да се зближите.
Ќе знам да, дека со мене е ради други работи, дека ме цени како личност а не спород бројот на оргазми што сум му ги дала. А со секс, нема да знам што ни е основ на врската.
Па не за џабе многу раскинуваат ако односите прекинат. Ете и овде сме читале такви случаи. Добро, не им судам ако така одлучиле океј. Ама не сакам и на мене исто да ми се случи. Неќам да се плашам ако некое подолго време не ми било до секс дека ќе ми раскине. Поарно ич да го нема отколку вака.
Реков толку ама читајќи те тебе и другиве у дискусијава ми текна на уште нешто. Ако некој ден сакаш деца да имаш, тогаш исклучок ќе има за сексов?
Поради истата причина нема ни да имам деца. Всушност можеби некогаш ќе го сменам мислењето околу секс, не викам не. Ама дека одеднаш од нигде никаде тоа ќе се случи, не.
Едноставно правам како сметам дека ми е најдобро. Во страв и лаги не сакам да живеам. И ова е за мене лично. Никого не убедувам дека треба да биде така.
Сум била во 4 годишна врска, 2 години немавме секс 2 години имавме. Многу се сакавме, искрено. И беше многу убаво кога почнавме со односи, и бевме компатибилни дефинитивно. Но потоа почна да прави работи кои мене психички ме уништија (а беа поврзани во врска со сексот) и можам да кажам дека тоа беше една од главните причини поради кои ја прекинав врската. Потоа бев во 1 месечна "врска" чија главна цел беше секс. И тоа го прекинав одма затоа што дечкото воопшто не ми одговараше во кревет и знаев дека никогаш нема да бидам задоволна од него во случај тоа да прерасне во стабилна и сериозна врска иако многу си одговаравме карактерно. Сакам да кажам, дека и имањето односи може да е причина за раскинување. Со првиот дечко радо би никогаш да немав секс можеби уште ќе бевме заедно да не зезнеше работа.
