^ Еден мој професор од средно по Македонски јазик и литература често знаеше да рече: „Бестселер не значи најдобра или најсодржајна, туку најпродавана книга која никогаш нема да го има квалитетот на она кое претставува евергрин.“ Мислам, нема потреба да се размислува, повеќе од јасно е зошто е тоа така. Истото мислење го имам и јас за Гијом Мисо - добра приказна и ништо повеќе. Стилот му е просечен, но е пријатен за читање. Ми се допаѓаат вакви книги за опуштање и онака, за согледување на различните стилови и начини на изразување, а за поттикнување на некои подлабоки дискусии - во никој случај.
Девојки, од саемот ќе земам две книги од Гијом Мисо. Едната одлучив да ја земам Ангелски повик, а за другата се мислам. Која би ја препорачале друга од него? И да, Central Park ја имаме ли преведено? Инаку Затоа што те љубам и Девојката од хартија ги имам, се мислам за Врати ми се, ама некако, не ме привлекува таа. Што мислите?
Мене од него топ два ми се Затоа што те љубам и А потоа, така да еве вторава ти ја давам како предлог ако ти фати око.
"Ангелски повик" ми е омилена од него, можеш да ја земеш "А потоа" ако ја има и таа е добра. Сите му се него добри уствари, јас ги имам прочитано "Ангелски повик", "Затоа што те љубам" и "А потоа" и сите се супер. Сега ги земав "Спаси ме" и "Седум години подоцна" па ќе видиме што ќе кажат тие.
Можеш А потоа да ја земеш и Sutra, може ќе ја има на некој од штандовите, ептен е во негов стил. А 7 години подоцна дефинитивно според мене му е најлоша книга. Еве го мојот ранг на неговите книги: 1. Затоа што те љубам 2. Девојката од хартија 3. Sutra 3. Ангелски повик 4. А потоа 5. Како без тебе 6. Врати ми се 7. Дали ме чекаш? 8. Central Park 9. 7 години подоцна
Не знам како да кажам ама ете “7 години подоцна“ уште не ми е дочитана, секој ден ја местам во фиоката ама никако да ја отворам. Тоа е најверојатно оти не ме привлекла книгата и не ми оставила впечаток инаку некои книги во еден ден сум ги дочитувала.
Првата книга што ја прочитав од Гијом Мисо беше Спаси ме. Ми се допаѓа неговиот стил на пишување. Секогаш почетоците на неговите книги навестуваат едно нешто, но понатаму има многу пресврти и се доаѓа до неочекуван, маестрален крај.
Според мене не е ни најдобар ни најлош, златна средина. Многу кај него ми се допаѓа што секогаш на крајот открива нешто неочекувано, изненадување. Тоа и всушност ме привлекува да ги прочитам книгите. Иначе сите ги имам прочитано освен Central Park и Sutra.
Затоа што те љубам ја прочитав прва, и ми беше вауу. А потоа е втората книга што ја прочитав од него, и не ми го остави ист впечаток како Затоа што те љубам. Ја имам започнато Дали ме чекаш.
Јас малку се испобркав со две книги на Гијом Мисо. Знам дека има една на македонски „Ако не постои утре“ и една на српски „Сутра“. Гледам во оригиналниот наслов на првата Demain што значи утре или на српски „сутра“. И сега ништо не разбрав. Знам дека се две различни книги, ама преводите на насловите се многу испомешани. Како е оригиналниот наслов на оваа „Сутра“?
Demain е Сутра, на македонски Ако не постои утре, на англиски е Next, истата книга е, не се различни.
Тука се криел зајакот, јас мислев дека се различни бидејќи на саемот ја видов и како „Ako sutra ne postoji“, ама друга едиција е најверојатно. Потоа проверив на интернет и не ми се поклопуваше описот, ама веројатно не сум сфатила добро. Благодарам, во секој случај.
Ги имам прочитано: Ангелски повик и Дали ме чекаш? А моментално ја читам Спаси ме. Одлични се, ги читам во еден здив, не можам од раце да ги оставам. Го обожавам Мисо Само никако да ја начекам да ја земам Затоа што те љубам Некој друг предлог за моја следна книга од него???... Иако планирам сите да му ги прочитам
Имам прочитано само две од неговите книги, „Затоа што те љубам“ и „Што би правел јас без тебе“ и ми се допаднаа. Па доколку ми дојде и некоја друга во рака би ја прочитала.
Од она што го имам читано од Гијом, можам да речам дека како писател и нема баш широк поглед кон светот, заробен е во еден круг, и постојано така се врти, навистина ми се допаѓа Ангелски повик, ми се допаѓа и Девојката од хартија, но толку, само ми се допаѓаат... Стилот е навистина едноставен, реално и нема некои перфектни заплети, предвидливи му се расплетите, во Затоа што те љубам, бев малце изненадена, но сепак чувствував дека е нешто слично. Но сепак, убаво е понекогаш да се прочита и нешто полесно...
