Годинава ке ја паметам по......

Никаков пресврт оваа година. Ќе ја паметам по сите убаво поминати денови во летото...

 

Samo po loshi raboti

 

И мене ми беше ружна годинава,некако ко со сила се беше, се надевам дека другата ќе ми биде посреќна

 

2016 - патувањето во Амстердам со дечко ми

 

I jas

 

Годинава ми почна во тивки солзи, лежејќи покрај моите две заспани дечиња и галејќи го третото во стомакот.
Иако бев болна и едвај дишев, за неколку дена, на прекрасен празничен ден го доживеав третото породување и првата прегратка со најмалото синче, денот по кој ќе ја паметам оваа година.
И во неа секој ден заради нив ми беше исполнет со насмевка, но сепак ,длабоко во душава секојдневно растеше огромна болка, тага, самотија...
Во одредени членови на форумов препознав прекрасни личности и дефинитивно стекнав искрени пријателства кои многу ми значат!
Се надевам дека тие лоши нешта ќе останат засекогаш само како бледи сеќавања на оваа година, и дефинитивно во новата ќе понесам само насмевка и среќа предизвикана од сакани,драги личности!

 

Po ragjanjeto na sin mi,po custvoto kako e da se stane majka mamino

 

Ќе ја паметам по Падот на режимот и доаѓањето на слободата. !

 

Што половина година не си фатив женска.
Ова е NEW record за мене.

 

По колуминација на лошите,негативни чувства кои ги предизвикуваше личноста која требаше да биде со мене и во добро и во лошо,по колуминација на подмолните игри,помали и поголеми лаги,лоши зборови и манипулации,како и разделбата со таа личност.

 

Па не ми беше нешто посебна, некако како во заблуда да живеев, дури сега кон крајов на годината да се разбудив од сон. но имаше и некои среќни моменти.

 

Годинава ќе ја паметам повеќе по убави работи.
Прво запишување во матично па припремите за свадба и денот кога беше свадбата
По раѓање на две прекрасни бебиња на моите најдобри другарки.
И уште по многу други убави моменти кои многу ми значат.

Лошото што ми се случи годинава и што ќе ми остане врежано во мисли е тоа што ја изгубив единствената баба која што ја имав

 

Годинава ќе ја паметам по раѓањето на моето најмило бумбарче т.е моето внуче.

 

Со тоа што помина една година, а се чувствувам ко да созреав за десет.

 

Кога посакав/очекував да биде година на физичко и фактичко растење/развивање/созревање на моето семејство стрмоглаво од лош старт се претвори во уште полоша ситуација далеку од лошиот старт. Живот што ли да помислам. Имаше и таму-ваму понекаде и срамежливо,слатки мали нешта,и уште ги има,се надевам постабилно присутни. Година што ме тресна на земја сурово,грубо. Ама станав и решив повеќе ништо да не очекувам и оставам на случајот туку да се изборам фино,ненападно за тоа што сакам во наредната 2017,и таа по неа и секоја следна.

 

По екстремното движење и на добрите и на лошите работи...

Веројатно најмногу по заминувањето на дедо ми. Нема ден, а да не ми фали. И знам дека ми се случија и убави работи, ама ете, тоа што тој не беше дел од нив фрла сенка врз се'. Уште го чекам да дојде, не се навикнав и после толку месеци.

Учев многу, работев многу, патував многу, љубев многу ама и плачев многу... Немаше област во која не ми се сруши светот, бар на миг. Имаше денови кога мислев дека ќе ми пукне душичката од мака и болка. Од лоши и погрешни дијагнози до раскинување, до неизвесност за буквално се', со стресови... Многу, многу стресна година.

Искрено не знам како успеав да си го задржам здравиот разум, ама океј.

На крај, сфаќаш дека е најважно да си жив и здрав ти и твоите најблиски и да имаш мир, другото не.

Ми се смени животот годинава и мислам дека се' се случува со причина. Ми требаше ваква година за да ме здрма и да ми покаже што и како и зошто. Јас и покрај се', се трудам да гледам на добрите страни и да гледам на тоа дека годинава научив многу работи, се сменив многу, а и секогаш може да биде полошо. Наше е да се трудиме најмногу и најдобро што можеме, другото се средува само од себе.

Мислам дека сега конечно надокнадувам и живеам како среќно дете.

А да, се исушив годинава, ете добра работа. Што од стрес, што од половични диети, што од грешни дијагнози, што од исправни дијагнози , ама ето, сега права правцата рибетина.

 

По работи кои ги почуствував на своја кожа а ја поседуваа моќта да ми го превртат животот.
Шити јиар дефинивно, ама ме научи многу нешта.

Затоа со нетрпение ја чекам 2017тава.

 

Годинава ќе ја паметам по тоа што ја запознав мојата прва љубов и донесов заклучок дека љубов не е за мене. :') Ќе ја паметам по тоа што осетив како е да си среќен и како е да си осамен......

 

Vitaly?! Не си веќе заљубен и среќен?? И како тоа не е љубовта за тебе?? Па ти најубави мислења за љубов пишуваше овде.

 

Таков е животот. Даваш се од себе за некој кој еден ден ти вика дека се е готово без причина... Како да знаев дека вака ќе се случи уште пред да се вљубам.