Си купив прва кола. По натпреварот Италија-Македонија (плачев од среќа) . Запознав прекрасни три девојки од форумот, кои животот ми го имаат сменето на подобро. И Интер освои два трофеи (да ни се множат во наредната година).
Добив многу самодоверба годинава, која ми помогна на многу полиња во животот како и да се вратам на правиот пат.Запознав многу луѓе, прошетав низ неколку земји, учев јазик.Со некои пријатели изгубив контакт и се немаме долго време видено и некако подобро е.Работам на кариера и си напишав CV со сите преференци кои би помогнале да најдам работа.
Воведов на некој начин ред и покажав заби во потесниов круг на семејството дека не можи да си играат така со мене. Реновирав дома колку толку да личи на нешто, се запишав на академијата за која планирав скоро две години уназад. Катастрофално љубовно поле и то е.
Епа годинава има и по шо да ја паметам....за прв пат станав мајка на едно прекрасно мало маже сите околу мене здрави и живи и не би сакала друго и да си посакам.
Годинава ми беше лоша, по јули мене драстично ми се смени животот. Тој ден нема да го заборавам,вечна траума и страв. Од убави моменти ми беше што се видов со една стара пријателка и шетавме со чадори низ дожд. Прекрасно време поминато.
Ќе ја памтам по тоа што научив да го живеам животот и сватив дека сум скршнал од патот, но добро е секое зло за добро е и за памет
По ништо искрено... годинава беше лоша од секој поглед. Мислам дека годинава од кога почна па до ден денес се отрувме од војни , преговори за ЕУ со услови , протести , убиства , поскапувања , трагедии , корупција, инфлација и криза, колапс на здравството и што уште не да не набројувам. Искрено се надевам наредната година барем малку да се стабилизира ситуацијата и да биде како пред короната.
и кај мене исто. Почна добро мислев дека ќе видам нешто светло среќно радосно, се вработив мислев многу работи се решиле ама ништо од доброто
Си купив кола каква шо од секад сум посакувала, без денар помош од никој, многу патував, убаво се забавував поголемиот дел од времето, Се вратив на факултет, напредував на работа… У меѓувреме у најубавото не дека не ме шамараше животов, али одбивам да се сеќавам. Сум имала далеку, далеку полоши и непродуктивни години.
Искрено, не знам по шо ќе ја памтам... Од минато искуство, рендом работи памтам. Не нужно 'големи случувања'. Боже здравје, па да имаме време за памтење, па како ќе ја памтиме, ич не е битно.
Ќе ја паметам по повеќе работи на личен план - Првиот позитивен тест за бременост, која за жал заврши неуспешно - Свадба, долгоочекувана за родителите, не толку за нас, сепак и тоа го тргнавме од листа - Нов позитивен тест за бременост и очекување на нашето прво дете Од остатокот не така позитивен, стравови, неизвесност што од војни, вируси, сиромаштија, болести итн.