Годинава ке ја паметам по......

По незаборавната Будва хаха

 

Не сакам да ја паметам...побрзо да ја заборавам...
2025 та...ти давам шанса да се покажеш

 

По една здравствена состојба во семејството која ми го смени начинот на живот. Ништо сериозно, ама бараше посветеност.

Спојлер

Минатата година ја памтев по тоа што беше премногу динамична дури и за мој вкус и посакав оваа да биде посмирена. Е па годинава беше типичен пример за изреката: внимавај што ќе посакаш, може да ти се оствари.

Поради операција на член од семејството, шест месеци поминав во нега, од кои два и не живеевме дома, затоа што немавме соодветни услови. Секој ден ми беше будење- терапија - работа - лекар или физикална - готвење - јадење, помош околу нега - спиење. И воопшто не ми беше тешко затоа што знаев дека мора да е така, се фокуситав на решавање на проблемот и ништо друго не ми беше важно.

Под такви околности, на работа имав доста добри остварувања, а сепак немам чувство дека ми било тешко. Мислам дека така беше поради фокусот на приватните работи. За да можам да си одам од работа на време, морав да бидам фокусирана работа, како машина. Волку продуктивна не знам дали сум била некогаш.

Во целата таа гужва, немав време за површни пријателства.

Накратко, 2024 беше година на фокус на семејството и обврските, и на продуктивност како никогаш порано. Ми се допаѓа како помина годината, со сите нејзини недостатоци и чудни околности.

Следната година сакам да се фокусирам на себе, на здравјето и изгледот. Со мали чекори за големи промени.

 

Уште еден синко.

 

2024 имаше и убави моменти, но за жал и неубави.
Пола година на породилно, бев дома со децата и искрено уживав колку и да се напорни некогаш, воопшто не ми фалеше работата.
Прв пат бевме на одмор како 4 члено семејство. Бебушот се радуваше, поголемото уште повеќе, нас полна душата. Си прославивме и прв роденден и крштевка.
За жал загубив втора мајка, нежни раце, учител, уште еден топол дом каде што можев да појдам кога сакам .
Но, таков е животот, едно дава друго зема.
За новата година ќе си посакам многу здравје за мене и најблиските. И да оствариме со сопругот некои цели кон кои стремиме.

 

Поприлично ви се урамнотежени коментарите за тоа на што сакате да се сеќавате, повеќе се насочени кон позитивното... Се прашувам секогаш дали е тоа научено гледање, луѓето се самоубедуваат, си се храбрат, „ако гледам позитивно ќе ми биде позитивно (и овој механизам навистина функционира, докажано од KБT), или мислат „не треба да си неблагодарен, затоа што можеби ќе си ја повикам „несреќата“ во иднина“ или „има и полошо“ (според логиката, ако има полошо значи сега и не ми е толку лошо), или не сакаат во јавност да излезе дека се жалат, или пак, навистина така мислат и така гледаат и чувствуваат... Како и да е, мило ми е за вас ако сте навистина навистина задоволни од годината, искрено, сочувствувам со тие што имале лоша година, лоши моменти, драми, биле разочарани од себеси и другите, веќе го немаат некој друг, било физички или емоционално во својот живот... Мене ми доаѓа да кажам, иако, дури се чувствувам и неблагодарно (имало и полоши години, не ми било полошо од другите луѓе во глобала или не многу повеќе) и би ја окарактеризирал оваа година како аnother bloody year... и би завршил со онаа позната реченица... You arе on Earth, and there's no cure for that. (да, баш со британски акцент и намерно, без превод поради автентичноста.)

 

Глупа и дебилна година,не вреди уопште и муабет да правам за неа

 

Најнеуспешна гододина до сега. Ништо што планирав не успеав да реализирам, total failure.

Седам така со болката во мене, без никаков опиум и со еден куп негативни мисли.

 

Веќе месец дена се спремам да пишам овде, ама се одложувам и не немам идеја како да го склопам се тоа, а имам доста за кажување.

Долго се мислев по што ќе ја паmetam оваа, фамозна година. И на крај се одлучив сите кикс моменти да ги запишам, а овде ќе оставам само дел од нив.

Прво, и основно. Останав цела година сингл, што за мене тоа е вау, браво. Секако, голем дел од тој период помина во „учење“ и „лечење“ после токсична врска. Ама. АМА. Жива сум, здрава, со здрава психа, повторно.

Еден од најинтересните моменти ми е, и ќе ми биде, тоа што ПРВА му пријдов на еден младич, прва го викнав на дејт и бев одбиена! Бум. Ова за мене се беше ново искуство. Некој да ми каже дека се ова ќе направам, па и вака дека ќе се заврши ќе го направев будала.

Ама како и да е, не го сфатив многу, многу трагично овој момент. Дури сега ми е и доста смешен.

А ова ќе заборавев да го кажам, од црни извори ја дознав причината зошто сум била одбиена, дека типот мислел дека сум пресамоуверена. Ха. Не е смешно!

Океј, одиме на позитивните нешта, сите предмети ги положив и ниту еден не заостанав, и сум многу среќна за ова.

Добив унапредување на работа, успешно завршив над 14 проекти и 7 настани.

И да, супер успешно жонглирав со факс, работа, приватен живот, пријатели … Е се разбира, ова си носеше и свои неdостатоци, како што е на пример недоволно сон … Ама и ова го преживеав!

Почнав повеќе да вложувам во врските со моите дома, особено со сестра ми. Некако претходните ситуации не оддалечија, па така можам да кажам годинава доста вложив и трудот се исплати. На крај (потесната) фамилија е таа што секогаш ќе остане со тебе, и во лошо и во добро.

Успеав да научам многу нови работи, пример доста се посветив на проучувањето на Библијата, на православието … И научив подобро да менаџирам со финансиите.

Мислам дека горе-долу опфатив се, ако нешто ми текне ќе си се дополнам.

Се надевам дека следната година ќе биде добра бар колку оваа, на поле кариера и факс. А за љубовното поле оставам на Господ.

Ова овде ќе го оставам, за да си го читам после година, две, пет и да си се смеам.

 

Ретко се дешава женско да го направи првиот чекор ама освежувачки ми е вака кога ќе прочитам. Ова е само еден мал поглед во машкиот свет на редовна основа

Но те охрабрувам ако некогаш се најдеш во иста ситуација, да си ја земеш судбината во свои раце

 

Се надевам дека нема да морам пак прва да се „жртвувам“

Ама да, сепак сите треба да сме отворени за нови искуства, макар и истите да завршат вака, трагично ко моево

 

Исто. Мене не ми беше толку лоша, ама нема ни да ја паметам по некои екстремни убавини. Инаку, неспоредливо најсолидна за разлика од претходните.

 

По еден ден што задоцнив и никогаш повеќе не го видов, не го допрев , не го чув.