Го изгубив бебето во деветти месец...

Ме расплака многу ми е жал за загубата, за сите тука што пишат многу ми е жал, јас го изгубив првото во 9та недела ама многу тешко го поднесов, 4 месеци само плачев, многу бев лошо, потоа испитувања од ко поминаа пак останав бремена и цела бременост во грч и страв ја поминав...исто и втората бременост при крај многу ми беше страв, на една пријателка и се случи истово, 38ма недела го изгуби бебето 1 месец пред да се породам јас нема утеха жената
Ви посакувам на сите да си имате полни раце со дечиња

 

@very sad girl Жал ми е за твојата загуба искрено на ниедна жена во кожа да не сме и. Али треба некој да сноси одговорност за таа грешка зошто да се чека 41ва недела па на крај царски. Се знае ако бебе има килажа и е се добро дека може да се породи и порано, кога веќе си била и царски немало потреба толку да се чека искрено. Истово и го имаа направено и на роднина моја, но за среќа нејзина бебе живо здраво право ама она заглави 20 дена. Ти посакувам што побрзо да се опоравиш и да си се израдуваш.

 

Mene vo 7mi mesec mi se svrte bebeto karlicno i dogovor bese so carski.koga otidov vo 37 nedela rece rano e barem 39 nedela koga ke bides ke go izvadime.dojdi naredna nedela.idam vo 38 nedela vika bebeto se svrtelo so glavce nadolu.najdobro da si pocekas za prirodno.ti si vtororodka lesno ke se porodis zasto da te seceme.do 40 nedela cekav ne dobiv bolki i koga otidov naglo se namalila plodovata voda i mnogu visoko bese bebeto a golemko bese.4400 go rodiv.i zatoa pak ostana dogovorot za carski.i dogovorot bese bo sabota da me primi mojot doktor dezuren bese ama petok vecerta mi pukna vodenjakot i iskrvariv.ne znam ni jas kogo da go smetam za vinoven.do posleden den se bese normalno i vodata i bebeto i zatoa tolku cekavme...taka trebalo da bide izgleda

 

Јас не знам више што да мислам и кого да обвинам. Можеби и јас сум крива зашто се вакцинирав со Фајтер. Некои викаат дека од вакцината доаѓа до пукање на воденикотМногу ми е страв следната бременост да не заврши како првата што ми беше

 

Не се обвинувај.
Во секој случај болката е неизмерна.
Бог нека ви помогне на сите.

 

Иакрено има премногу причини за рано пукање инфекција,бактерија,слабост на воденикот. Има доста жени што пред вакцинирање им пукнал рано воденикот.

 

Народот сега секоја болест или некоја последица од Х болест ја поврзува со вакцината.
Тотално нереално и болести и се постоело и пред вакцини, т.е до пред 3 години.
Не се обвинувај себе си со такви работи, вината не е во тебе, а за докторите не знам, не се разбирам вп тоа.

 

Ти можеш да плачеш. Јас од денот кога видоа дека близначето нема срцева акција не ни плачам повеќе. Мислам дека тогаш последно се исплачив.
Не поминува тоа, не се заборава. Само учиме да живееме со тоа. Тоа ангелче секогаш е со нас во мислите. Побарај помош, зборувај за тоа, не ќути. За себе, за ќеркичката мораш да продолжиш понатаму...
Прочитав негде нешто како: " ангелчиња кои биле премногу совршени за да бидат дел од овој свет".
Нема утеха ни зборови за ова, само знај не си сама...

 

Истово сакав да го пишам,значи немам зборови......се тресам кога ќе ја отворам темава...јас одам на контрола и една женичка стои и офка и ми вели на мене-Девојче 42 +3недела сум,секој ден ме мачат и ми велат добро е кај да си ќе те породиме,немам душа,јас се скаменив и реков девојче држи се ,мисли ја бебуш и ќе биде,се расплакав и мрш да ме нема....еј,ја држат здраво право бебе до 43 недела....нездрава работа....извинете ако вознемирив некој со поракава....

 

За ова викам дека претеруваат по државниве стварно е мачење и гревота е, тоа бебе има се развиено, килажа секакк ќе си качи после пораѓај не мора 5кг бебиња да се раѓаат иако не ни напредуваат тогаш толку во тие недели.

 

Докторката што ме прими си заминала без да ме предаде на другата докторкаи без да ме види и така во 9 часот дојде докторката што беше на смена се чудеше од каде јас никој не и кажал.
Ме прегледа рано мислам 5 цм.
Шетав таму болки напнувам така ми идеше вели не напнувај главата ќе му ја истегниш или не знам кој збор го употреби и тоа често ми викаше ваќа ќе му направиш на бебето така леле како се уплашив однос никаков.
14 часот врвеше, 15 ч јас веќе без вода и храна 20 саати почнав да паѓам и им велам нешто алкохол да мирисам по соби ги брав сестрите седнати муабетиајде бегај таму ми велат шетај ништо не ти е.
Леле јас ем болки ем ќе паднам и почнав шамари да си мавам самата за да се освестам. Не напоменав дека на цтг не ме ставиа ни еднаш до бокс до 18 часот, бебето без вода од 1 ноќта, не знаев дали е добро во мене.
Дали е ова во ред?Дали е ова грижа?Дали е ова нормално?
И се извинувам на членката што го извадив нејзиниот дел,но страшно ме потресе.....Како немаат осет,не ми е јасно,па и тие се жени?
Мислам да се воведат доктори и бабици мажи подобро ќе е....ме боли темава.....што да пишам,кажам.....утеха нема....

 

една со пријатели леле цело време на цтг па и даваа алкохол да мириса.
И даде Господ се отворив 6 часот ајде на бокс ајде цтг, цтгто не чинеше леле реков 18 часа без вода бебето царски правете ме, чути рече стој тука ајде друго цтг добро е во ред беше бебето но не излегуваше, друг доктор помина и му кажа нешто докторката и тој стави рака правеше нешто и рече сега ќе се роди.
Се роди 19 и 45 синчето мод
ро
Еве го и вториот дел од нечовечка приступачност,но за среќа завршило добро....но.....Господ на помош....во чиј раце сме...
Се извинувам на членката што го споделив нејзиното искуство....

 

Ми доаѓа да си се породам сама во када....подобро ќе поминам....
Барем ќе знам,сама одлучувам....
Господе златен,кој се (не)грижи,за трудниците во нашава "татковина"...

 

Еве го и третиот дел за човечноста.....
Се роди 19 и 45 синчето модро
3750. Фала му на Господ се во ред беше но нечовечноста од сестрите и докторите нема да ја заборавам никогаш. Велев болките ќе ги истрпам уште не знам колку пати ама таквиот однос и да не знаеш бебето како е во тебе 18 саати без цтг, не можев да помислам на пораѓајот траума ми беше можи 1 година. Не можев да му се израдувам убаво на синчето. Важно здраво право и сега веќе маже од 6 години.

 

Жално
за сите,посебно за мајките..

Многу ми е жал, по 3 спонтани в почеток на бременост ,моМентално сум бремена (се надевам и го молам Господ да ми се роди здраво,право бебенце-прворотка)

Спонтано 3, причина не се знае, оваа бременост по сите и секакви испитувања каде се е в ред, ми е всушност 2рата инсеминација.

Можам да замислам како се осеќате, емпатија... минав и јас но пошо рано беше,па природно се ,,исчистив,,

 

дали потпишавте нешто - да го земите за погреб или не ?

 

и мене ми е тешко што не го погребав. А имаше прашање дали сакаме, и незнам, дали е можно сопругот да се потпишал дека не сакаме наш погреб ? Дали вам ви дадоа да потпишите? И јас имам 2 деца после тоа

 

и јас сакав да има гроб. Го изгубив после 11 дена во инкубатор . Ве молам дали ви дадоа нешто да потпишите во врска со тоа дали сакате да го погребате или не?Бидејќи сепак прашуваат, барем така беше во 2009 та кога јас се породив

 

А зошто ме тагирате сега, ако имате прашања и размислувања на темава пишете ги општо, па кој сака ке ви одговори. Дали сте свесни колкава болка нанесувате така посочувајки не дирекно. Таман си мислиш дека си се изборил да застанаш на нозе некој рандом лик вака ке те турне назад. Разбирам дека ти е тешко, ама имајте почит и осет и кон другите, пожалете се, побарајте совет ама не посочувајте ни една мајка дирекно која изгубила бебе.