Дали Господ казнува?

Ако го поддржуваат тој дел од религијата, го мислам и за нив

 

Иначе атеизмот е отсуство на религија, не е "друг вид" на религија.

Атеистите не мора да имаат допирни точки освен една - не веруваат во бог.
Апсолутно ништо друго не мора да имаат заедничко, што не е случај со религиите.

 

Ништо не е случајност, се е дело на природата, на сопствените постапки, на сопствените сетила и перспектива. Од секогаш постоело верување во нешто семоќно со цел да се објасни непознатото. Целиот мој живот е производ на моето творештво, и доброто и злото. Мојата верба е сконцентрирана кон самата себе, јас сум свој Бог на сопствениот свет. Секогаш имаме избор, разликата е колку сакаш да се потпреш на себе за да бидеш одговорен за сопствените постапки. Полесно е да се потпреш на некоја виша сила и да го бараш одговорот, не е лесно да си препуштен сам на себе и да седиш на пат со милион насоки.

 

Прво,да кажам дека не ми е целта да навредам некого.Само ќе го кажам моето мислење.
Проблемот е што и едните и другите често не сфаќаат дека понекогаш мора да се бираат зборовите.Она што е кажано/пишано можеби за едните не е навредливо,но за другите е навредливо.
И двете страни често претеруваат.
Различни луѓе сме и имаме различни гледишта и мислења.Ни двајца атеисти мислат потполно исто,ни двајца верници мислат потполно исто.Првите може да се согласни во тоа дека не веруваат во Бог,но да имаат различни ставови кон верниците.Вторите може да се согласни во тоа дека веруваат во Бог,но да имаат различни ставови кон атеистите и верниците кои се од друга религија.
Колку што не е во ред верник да му рече на атеист „ќе гориш во пеколот“,толку не е во ред атеист да му рече на верник „тешко на сите кои Бог ги чувал“,и едното и другото е потсмев.Потсмевот не е во ред.

 

Заканата за верниците секогаш биле "верниците", никогаш атеистите. Христијанството си страда баш од "верници" никако од атеисти.

 

Требал подобро да го чува 12 годишното девојче вчера затрупано под рушевините у Хрватска.
Волја му беше така? Ондак воспевате психопат.
Или се додека твојот газ е на безбедно, добар е ?

Неговиот план бил ти да живееш со тоа што си избегнала да те прегазат на улица, и исто така негов план и волја било 12 годишно девојче да биде столчано до смрт ?

 

Ако ти сметаат толку луѓе кои немаат допирна точка со тебе, во тебе ќе да е проблемот.

 

Што све прочитав?
За што потрошив 4ри минутки од мојов живот за читање?

Не ти текнува дека сега можеби на подобро место е?
Волјата негова била таква.
Добро ние "воспеваме психопат", ама затоа вие атеистите сте неверници.
Колку сакаш навреди се тоа е реалноста .

Не чува, семоќен е.
Сите ние со текот на времето вака или онака плаќаме за грешките.
Еве конкретно за вирусот, некои луѓе несвесно се заразуваат, додека пак други ги казнува на тој начин.
Баш оние кои несвесно, или воопшто не го фатиле вирусот ги чува. Полесно ќе го поминат.
Под несвесно подразбирам несовесни луѓе, коишто не почитуваат правила.
Пр. Позитивни сѐ и се шетаат слободно.

Друга работа.
Јас имам право да верувам во што сакам и како сакам.
Никој нема за право да се наметнува, навредува, и понижува со неговата религија и верување.

Благодарам

 

Дали си ти нормална ?

Како ме навреди уф..

 

А зошто да не бидам?

 

Ќе бидам избришана, ама морам ова. Ти само тоа мислиш, навредување треба. Те знам каков член си, се виде и мене како ме нарече, затоа знам точно на кој вреди да му се реплицира, на кој не. Ти одиш на лични навреди, секогаш го правиш тоа.

 

Верувам у Бог. Мм верува у универзумот.
Имаме дома вижн борд, си го следиме и фала богу доста работи си остваривме по него.
Он плус си веруе у некои си буди што ја неам везе која е и што е, па ако почнам да ви раскажувам у што се веруе ќе речете скроз неарен е.
Али мене баш ми е гајле шо рекол овој на фемина, комшијата или некој друг .
ФАЛА БОГУ си иам некој кој ВЕРУВА у мене.

П.с. вреѓање покажуе само скала на простотилук.
Колку повеќе вреѓате толку повеќе си го покажуете лицето.

 

Она што мене ми пречи е кога на пример ќе се рече: каде беше Бог кога 12 годишното девојче беше столчено, тогаш нема никаков одговор, Бог не е виновен, тоа нема врска со него, злобата е создадена од нас и затоа такви работи се случуваат или уште полошо.. оти така сакал, така требало.

А кога пример се работи за нас, кога ние ќе се "спасиме" од нешто или некој наш близок, тогаш се вели слава му на Бог, тој не спаси, тој ни помогна - заслугите му се препишуваат на него. Зошто?

Јас не сакам да навлегувам многу во дискусии со верници, зошто некои од нив си го доживуваат тоа како личен атак доколку поставиш прашање за нешто, се спротиставиш на одредена констатација/верување и си дадеш аргументирано мислење за нешто, поткрепено со логика и факти. И ќе ти речат пример: Зошто Бог така сакал/доколку Бог или попот вели дека тоа е погрешно и не треба да се прави тогаш јас му верувам и не поставувам никакви прашања. И тука ако го предизвикаш кажаново, ти си против Бог, ти ги напаѓаш и навредуваш и нив и нивните верувања.

Секако, не се сите верници вакви, со некого навистина можеш да седнеш и да дискутираш и двете страни аргументирано да си ги приложат своите мислења.
За крај, секој има потполно право да верува во што сака и не треба за тоа да биде навредуван, понижуван, да му се заканува некој, но исто така треба да биде подготвен дека некој друг може да има поинакво мислење од неговото и истото да го даде, се разбира на културен начин.

 

Ако е подобро, да отидеме сите?

 

Mногу луѓе кои беа лоши, со години свесно и намерно нанесуваа штета на други, и мислеа дека се семоќни дојдоа до тоа да паднат ниско, да немаат пари, да се разболат, децата да им бидат несреќни. Навистина Господ казнува. Можеби доцни, но стигнува. Едноставно гледајќи го нивниот пример, не сакам да правам зло. Ако не сакате да помагате секому, подобро не нанесувајте штета никому, на крај сите плаќаме за грешките.

 

Грешката што дел од верниците ја прават е што слепо се држат за догматското верување (дека Бог се лути и казнува, или дека си има некакви свои тајни причини) кое на посериозните боготрагачи но и на љубопитните атеисти не им нуди некои задоволувачки одговори по однос на прашањето зошто страдаме.

Од друга страна грешката што дел од атеистите ја прават е што сите верници ги ставаат во ист кош и не продолжуваат да бараат одговор, бидејќи барањето одговор значи и да се одвои малку време и се слушне, прочита и научи нешто ново. Не сите учења даваат ист одговор, и не сите верници веруваат дека Бог казнува.

За да може тоа да се сфати мора да се вклучи знаењето за причина и последица (Исус зборувал за сење и жнеење и дрвјата кои раѓаат соодветно на својот плод) а кое пак добива на смисла само ако се вклучи и правилното знаење за реинкарнацијата, имено дека човечката душа не живееме само еднаш и дека ние самите си дробиме во манџата која подоцна ја сркаме, а не Бог. Бог напротив, само дава опомени и ги покажува чекорите кои би можеле дасе превземат кон излезот од тој лавиринт на страдање.

https://www.rec.co.rs/knjige/bozje-prorostvo/dusa-na-svom-putu-ka-savrsenstvu/
Reincarnation - Life's gift of Grace

 

Да. Бог е нешто како сеопшт механизам и самиот подложен на правилата кои ги создал, па кога негова жива креација не е во склад со нив, таа сносува последици.

 

Според погоре спомнатата духовна литература материјалниот свет воопшто не е Божја креација, затоа и содржи страдање. Тој настанал како последица од одвојувањето од Бога.

Попрво би можело да се каже дека Бог е како Сонцето кое непрекинато зрачи, а ние со нашето однесување сме како фотоволтаични соларни панели кои е потребно да се насочат кон сонцето за да примаат енергија. Погрешното насочување или држење во сенка предизвикува недостиг од енергија а со тоа страдање во форма на судбински удари, болести, изложеност на елементарни непогоди и сл.

Имено не е сонцето тоа кое одлучило да престане да свети, тоа си свети и понатака непроменливо, туку ние ги прекриваме панелите со нашиот погрешен начин на мислење, говорење и постапување и се чудиме зошто настапува сенка или темнина.

 

Ако е така, што е со сите оние деца кои умираат?

 

А душите наши, чија креација се? Оти душата страда, тело без душа скапува.

Заклучокот ни е ист, но не и начинот на кој сме дошле до него, што е помалку важно.
Не е толку важно дали Бог казнува, колку да се стави крај на страдањата, а за тоа очекувања има во многу верски учења.