Kako ne ke se posramotat. Ke te napraat straknata ako im dojdes na kavga ili ke te izmarsiraat ili nema da ti poveruvaat ili mnogu ke im bide gajle. Niv da im bilo gajle nemalo da vaspitaat mockovci tuku primerni deca.
А да се испотепате со родителите на тие деца? Едно е дете со дете да се удира, друго е возрасен на дете да удира. Пробајте со рамни на вас... не е лошо како идеја, вака..
Не мора да значи. Често родителите си мислат дека им е умно и мирно детето, а оно на улица малтретира други деца за да се вклопи со другите и да не биде исмеваниот. Затоа треба секогаш прво да се разговара со родителите. Они ако не го управат детето никој друг не може. Знам како е да е биде малтретиран и колку ,,помагало" мешањето на родителите.
Pa taka de i rekov. Prvo so roditelite ako nejke lejkata da im proraboti i gi boli cev onda so deteto nevaspitano nasamo.
Еммм, ако некој ми го тепа детето, и родителите не превземат ништо од како сум реагирала, нив ќе ги истепам. Истовремено и ќе му речам на детето да тепа назад. Ако пак се е постаро, ќе го рашамарам и смрдлето шо го малтретира...Ако му држи гзот да тепа, треба да му држи и да биде тепан. Ако мое дете е шлапнато од некој возрасен, а не заслужило, ќе го заслашапам тој шо го тепал. Ако заслужило, сама ќе се истепам, па ќе правиме муабет. Ако си продужи по старо, ќе биде шлапнато. И не, насилството не раѓа насилство увек, оти булиис се најчесто распрдени деца од распрдени родители, кои не биле доволно тепани ко мали. Колку посто од малтретираните од школо се тепачи и малтретирачи жими се? Едино шо идат и решетаат со калаш у школото кај шо учеле, и одговорните шо не превзеле нишо,ко у Америка. И едно непопуларно мислење, ич не ги жалам. Не секој човек е од железо и мазохист па да трпи изживување врз себе.
На одмор, едно Русинче два пати ја удри ќерка ми намерно. Ја гушнав, додека плачеше, и почекав реакција од родителите. За нивна среќа, одма изреагираа, и колку што можев да разберам, го караа и го тераа да и се извини. Детето не се извини, само намќоресто гледаше. Се гледаше дека е злобно дете, и ќе биде 'були' на училиште. Значи ни крива ни должна ќерка ми (нема ни две и пол години), одеше во ходникот на хотелот, се затрча на кај неа и ја удри со тупаница. Кога го караа, не покажа никаков знак на каење. Си викам, дали се родителите криви, дали детето е непоправлив случај, не знам. Ама јас не го удрив, а немаше ни да го удрам. Ако не изреагираа родителите соодветно, со нив ќе се расправав.
Па... ако е неопходно (во прека нужда) - да. Ама и една закана завршува работа. А да тепам во име на мое дете негови другарчиња од школо или од друго место, тоа не. Ќе го научам самото да се брани за да не биде закачано.
Da ama roditelite izreagirale i tuka ti vise ne si nadlezna. Si ima roditeli i ok. Da ne izreagirale i da ti go mlatel deteto vo narednite 10 dena od odmorot ti ke si ostavese taka li? Za toa zboruvame ovde. Za roditeli koi gi boli cev. Jas zboruvam za bullies znaci za konstantno ismevanje i maltretiranje znaci nekoj da ti go maltretira deteto verbalno i fizicki da go tisti a roditelite negovi aber da nemaat. Za ednas cuknuvanje detska igra itn e druga pesna deca izmegju sebe ke se skaraat za polsaat pak ke si igraat zaedno.
Не би сакала да удрам мое дете, уште помалку туѓо. Особено не шамар. Да чукниш по газе на мало дете би сфатила до некаде (не целосно), колку да знае "сериозност", ако е ептен, ептен немирно детето. За туѓо дете ни толку. Ако некој малтретира мое дете ќе разговарам со родител, ќе тужам ако треба, ќе му се заканам. Последните две ако не презема ништо и ако разговор не помага. За друг возрасен не би осеќала некаква потреба за припадност и култура, ама децата не смеат да бидат пипнати. И за крај, ако некој има брливо дете и кога идат кај мене на гости само седи и остава да крши наоколу, јас нема да се лутам на детето, ама би му дала до знаење дека неќам тие гости да ми идат дур не научат да бидат гости. А детето, е дете, сите се различни и не сме ние тие кои треба да го насочат на прав пат. Секој родител си знај најдобро за своето дете. Наше е да збораме со родителот ако нивното воспитување ни штети на било кој начин ( ако нивно дете константно повредува наше, кога идат на гости кршат постојано, и во двете ситуации родител не реагира), ама не е наше место ние да реагираме место родителот. Нешто што е спомнувано наназад, насилство раѓа насилство. Шамар врз дете ќе резултира тоа дете кога некое друго ќе го изнервира да му е нормално "да го воспита" со шамар. Порано беше нормална воспитна мерка тепање, и постари генерации ќе го величат тоа, ама има причина зошто сега се искоренува, и не, не е дали ќе го шлепниш еднаш или три пати, или десет пати. И од еднаш фаќа. Постои цела детска психологија која се занимава со ова, и мислам дека секој родител или човек кој се стреми кон родителство, треба да читни макар и рекреативно.
Под детска психологија мислев на цел дел кој се занимава со проучување на истата, ама ќе ти наведам книги подолу. Цитирај ме, за малку немаше да видам. Дел од книгите ќе треба да ги побарам, за развој на психологија се, изгледа во спакованите книги ми се. Следни книги во кои се учи за насилство и како влијае врз дете и подоцна повозрасен ти е развој на психопатологија, исто спакована ми е, Клиничка психологија од Бергер, и во книги за педагогија, конкретно таа која не ми е спакована и е сега тука ми е за интерна употреба. За да ти вадам цитат треба да седнам и да читам, ти предлагам читај ти ако те интересира. Ама, секаде каде што читам работи поврзани со детска психологија, насилството сегде влијае негативно, трауматично. Затоа и погоре пишав дека малку да плесниш по газ и до негде би разбрала иако се работи за некаква форма на насилство. Ќе дам и три примери. Јас не сум тепана, три пати цел живот и сите три пати памтам зошто. И мислам дека излегов океј, ама ми смета шо моите мислеле дека не можат да се справат со дете па ме удриле. Имав брачед кој беше брлив и беше тепан постојано. И му отрпна тепањето, исто како да не се случва. Со тек на време, сам, најде каде да си вади вишокот енергија и сега е океј иако кога седи со сестра му знај да ја шлепни на нервоза. Насилство раѓа насилство. Имам уште еден брачед кој беше од брливите деца, мајка му му објаснуваше, му зборуваше, евентуално ќе го плеснеше по газ. Пробваше таа да му воведи плус активности за тој да можи да вади енергија таму - детето е супер. Не е насилно, сосем океј. Према мене, начин на кој се воспитува дете е доста важен и го дефинира потаму во животот, каква индивидуа ќе стани и какви последици ќе има во иднина ради тоа насилство во детството. Макар и кратко насилство, шамар и сл.
@theowndemon ne si samo ti sto spomna detska psihologija nekolku clenki spomnaa pa me interesira sto ste procitale izvor/avtor nesto da spodelite..
Зошто беше веднаш под мое мислење мислев збораш за мене, извини. Во блиска иднина немам во план да читам за детска психологија, иако ми е примарен интерес, ама штом прочитам нешто квалитетно и конкретно можам да ти пуштам.
Туѓо дете имам скубнато. И тоа пред мајка му и татко му. Преходно детето правеше зулуми во градинка и се жалев кај воспитачките. Жените ми објаснија дека има и други родители кои се жалеле од бесното дете кое ги каса останатите деца и двете воспитачки збореле со родителите, но одговорот на родителите бил ,,и дома е такво,, Се чув со мајката на телефон-одговорот беше ИСТ ! Дома какво сака нека ти биде ! И се така Рефче доаѓаше искасана, додека не и пушти крв , па еден ден на оставање во градинка ги причекав да дојдат касачот со мајка му па пред мајка му се наведнав, го фатив за ,,зулуфот,, го скубнав и му реков ,,ако само уште еднаш ја каснеш Рефче, ќе те натепам,, Знам дека непријатно и падна на мајката, ама дали мене ми беше пријатно (срце ме заболе, сигурно многу боли штом и крв имаше) кога детето си го видов со крв на надлактицата. Така да....зависи од родителот на детето. Ако неможеш да го научиш,немој да очекуваш од мене, ако физички го повредува моето дете и не успеам со убаво, дека нема да му залепам шамар. Зависи што ќе се обиде да направи туѓото дете. Дека ќе претепам туѓо дете-не.Си има кој да го тепне, скара, научи....дома. Ама ако и родителот ги отпуштил уздите, тогаш може и шамар да падне, со цел да го одбранам моето. несакам моето дете (ниту нечие дете да трпи од моето) да има трауми. Децата се само ДЕЦА и додека се мали (до школска возраст) се повредуваат несакајќи, што не значи дека не треба да се учат да не бидат насилни. Секој своето дома треба си го учи па нема да има конфликти.
Nasilstvoto vlijae loso ako e postojano i bez odredena pricina odnosno maltretiranje, dodeka ako deteto znae deka napravilo nesto neispravno i go dobilo toa kako kazna kje si ja razbere greskata i da ne se razbereme pogresno ne zboruvam za deteto da bide pretepano tuku eden-dva samari nema da mu steti ti zboruvam od iskustvo i samata kako mala imam jadeno samari pa nikogas se nemam osudeno da udram drugo dete da bidam nasilna nitu mi ima ostaveno nekakvi traumi toa tuku naprotiv mi go ima ispraveno odnesuvanjeto.
https://en.wikipedia.org/wiki/Effects_of_domestic_violence_on_children Еден клик на гугл Како ќе разбере дете ќотек? Ни едно дете не разбира ќотек и еднаш во годината да е. Тоа што тебе ти е 'нормално' да те исшамара некој, не значи дека е нормално.
Wikipedia? Seriozno? Zasto nekoj wikipedia go zema kako verodostoen izvor? #prasanjakoimemacat ali seriozno me macat pa uste DOMESTIC VIOLENCE??? WTF Za domasno nasilstvo e temava? Propustiv nesto?
Профункционирало, за тебе. Немало посреќна да си место шамар, родителот да зборал со тебе, да ти објаснувал, покажувал, дали директно или низ игра? Just a wild thought.
