Дали верувате во Господ?

Искрено, едно од најлошите нешта што можете да си ги направите себеси е да анализирате зошто се случуваат лошите работи во светот, иако апсолутно ве разбирам. Но, нема никогаш да најдете одговор што ќе ве задоволи (ниту пак мислам дека постои конкретен одговор) и само ќе си направите внатрешна тортура за нешто што се надевам и посакувам да е далеку од вас.

Знам дека е ова осетлива тема и многу од вас би сметале дека е себично што јас од безбедноста на мојот дом со сите благослови, не седам и плачам за сите луѓе што настрадале на светот или што немаат да јадат, но не знам како било кој има бенефит од тоа. Никому не е лесно да проголта зошто се деца силувани, малтретирани, убивани, мене ми е апсолутно вознемирувачки да читам за било што такво. Едно видео немам отворено или погледнато во врска со случувањата во Палестина ниту пак ќе погледнам. Слободен Печат ми беше главниот извор за читање вести, ама морав да ги отследам затоа што се потресував од секое нивно второ стори, си ставив прст на глава и размислив зошто морам да знам за секоја девојка која е силувана во земјава и секое семејно убиство,,? Не морам и не сакам. А, не морате ни вие.

Прво нешто што можете да направите е да ги освестите благословите со кои живеете и да ги цените секоја секунда, да си ги гушнете сите сакани кои се живи и здрави и да бидете пример за се она од што сакате повеќе на планетава.

Второ нешто, треба да си најдете одговор на сето ова, што ќе ве смирува. Мене тука ми помогна духовноста и јбг, за првпат во мојот живот сфатив зошто некој би избрал да биде религиозен. Затоа што мислите дека ова е се дел од нешто повеќе, носат мир. Имајте си своја перспектива за Господ или своја филозофија за животот.

За мене Господ е љубов, (кој инаку не се заканува со пекол). Воедно и ние сите внатре сме љубов и делови од Господ, што го имам спознаено преку медитација и единствено така можам да го објаснам. И да, луѓето што се далеку од Господ, односно од љубов, ги прават тие одвратни работи. Живеам со верување дека живееме во свет со поларитет и ако не знаеме што е небезбедно не би знаеле што е безбедно, ако не знаеме за болест, не би знаеле што е здравје, едноставно кога подлабоко размислиш мислам дека секој од вас може да разбере дека ќе се изгуби целата поента на животов, на човештвото и на она што сме, ако не постојат лоши работи.

Верувам дека секој човек е дојден на оваа планета со своја причина. И дека на вас што се малтретирате во врска со лошите случувања ви е потешко од самите луѓе кои починале и чија душа е сега чиста љубов. Според мене, а не мора да сум во право, единственото решение е да се дига колективната свест, со тоа доаѓа и правда и мир и се. И еден пример кој секогаш го користам како доказ дека свеста се навистина дига: колку што ни е нам ненормално и страшно да има војна, пред којзнае колку години било апсолутно нормално да се убиваат и силуваат деца, жени и општо да се убиваат луѓе, па мислам дека сме поблиску до бога од било кога.

 

Па сега, едната страна од семејството ми е религиозна од многу многу одамна, така да... моето искуство е тоа. Не дека имам нешто наметнато, мислам се гледа.
Потполно се согласувам дека религиозноста не се "мери" преку адети и народни верувања, ама ако перцепцијата на поголемиот дел од народот за религијата се сведува на тоа, тогаш може да заклучиме дека и поголемиот дел од народот се некакви верници. Ако направиме обична анкета и 80% се декларираат така, тоа ќе го прифатам како доказ, не ми требаат некои објективни стандарди за субјективно нешто како вера.
Да, не била популарна во СФРЈ, ама да не ја практикуваке(макар и скришно) денес ќе беше заборавена, што не е баш случај.

 

Убаво рече, не била популарна.
Тука малце се прави наратив како да била забранета...
Конкретно за во Мк, во време на СФРЈ и автокефалност прогласиле, и си држеле литургии со претставници на СПЦ и на руската пц, и Соборниот храм сред Скопје се градел.

Плус изгледа дека освен во Скопје и поголемите градови, религијата си останала прилично популарна во помалите места.

А тоа што пред комунизмот имало многу неписмени, воопшто не е причина или доказ дека населението не било религиозно. Историски секогаш кога неписменоста е голема кај една нација - религијата е посилна.
Затоа што тогаш народот нема пристап до некакви свети книги и мора да оди кај свештеникот за да развива некаква духовност и да бара прошка за гревовите.

 

Па освен во Скопје и поголемите градови, го прави тој доминантен дел на популација, по бројност. 14 села околу Битола по бројност, не е еднакво на Битола, на пример.
А кога нема пристап до книти, и да има не знае да ги чита ко што треба, и нема пристап до свештеник, и свештеникот колку знае-резултат ќе веруваме во народни поговорки како света вистина. Пример- за Божиќ не се излегувало од дома јер така викала поговорката- буквално. Или чуле, око за око, заб за заб, и ај да се колиме. Религиозност пар екселанс
А дали сега неписменоста е поголема отколку пред 50 години, што религијата е посилна ко што велиш?

 

Па на пример, збореше за СФРЈ.
На пример Скопје од 48' до 70' има 80.000 до 160.000 жители, а е пак најголем град во Мк.
Најди си статистики од пописот на населението па види дали доминантниот дел од популацијата (до милион и сто илјади) живееле во поголемите 4-5 града или во руралните средини, на пример.

Па да де, шо каже попот тоа било.
Буквално затоа повеќе од 1.000 години библиите се на јазици шо и писменото население не би можело да ги чита - пример латински.

Така де, тоа е проблемот со религијата...

Не реков дека религијата е ПОсилна од порано.
Во позападните општества е веројатно послаба од било кога.
Сепак, си вадат сила во бројките.
Дали верниците се традиционални христијани, или христијани по убедување нема везе.
На крај краеви, излези на некој либерален протест па види сама...

Да беше генерално слаба религијата ќе имаа катанци на храмовите и свештениците ќе работеа други работи.

Да беше религијата помножена со 0, немаше нивните претставници да седат во прв ред во собрание кога претседателот положува заклетва или се прави нова влада.
Мислам лол, пола Европа, пола Америка, е демохристијанско општество.
Ретко каде десницата не е христијанска.

 

Ај ја да се убацам вака не повикана Темава е дали веруваме во Христијански Бог, или било кој друг обликнна Бог?
Да знам дали да коментирам де?

 

Најпаметниот пост шо го иам прочитано на оваа тема

 

И јас повеќе пати имам прашано, да се дефинира господ за да знам да одговорам. Мислат саркастично прашував, еве пак кажувам дека вистински ме интересира.
Неколку членови рекоа дека е љубов; тогаш и јас верувам во него.

 

Муабетов е бесполезен, не знам оти не се разбираме.
Во 48ма што било не знам, скроз е ирелевантно. Во 80тите во Скопје имаше толку коли колку декларирани верници, на прсти се броеја. И не рече ти дека религијата е посилна сега, јас велам, очигледно е. Или, декларативната религиозност-која нема врска со темава.
Полска е католибан, во Хрватска клечачи се појавија, а во Македонија се крстат во автобус, ко ќе поминат покрај црква. Прашањето беше просто- дали се денес помалку писмени од порано? Пошто твоја теза беше-колку е населението помалку писмено, повеќе е религиозно.

 

Не може да се дефинира. Или веруваш или не.
Кај секого е различно.
Верските определби стави ги на сррана.
Изнесете си го своето мислење без потреба некој друг да ви дефинира прашања.

 

Како што ти го коментираше моето мислење, така и јас твоето.
Не ми правиш интервју за да ми кажеш на кој дел од твојот пост да вратам.
А прашањето, меѓу другото, сепак беше одговорено.

Во 48' што било, е релевантно затоа што два поста погоре, ти го направи да е релевантно.

Не можеш во дискусија да нафрлаш идеи и потоа кога ќе ти се дебанкнат, наеднаш соговорникот не знае што збори.
Мислам, можеш, ама не е конструктивно. Провидно е.
Ако ти се дискутира, дискутирај нормално. Кажи мислење, идеја, постави прашање, дај статистика, дај информации.

Не мора секоја дискусија да биде цинична, сакрастична.

Поголеми се шансите да се разбереме...

 

Може некој да ми објасни зошто точно порано комунисти (?) се криеле во врска со религија? Може глупо е што не знам , ама јас лично сум крстена со поп кај мене дома наместо во црква, заради дедо ми, но никогаш не ми било баш јасно зошто. Ве прочитав малку дека спомнувате па ме интересира ако некого не го мрзи.

 

Оти биле сметани за непријател на каузата, државен непријател. Во основа, луѓе кои биле убедени комунисти/марксисти се атеисти и не сакаат мешање со црквата. Јер религијата е опиум на народот, како што вика Маркс. Па не треба да постои, исто како и приватната сопственост -мислам тие се премиси.
Лично немам учено марксизам, немам ни поим како во екс-ју коегзистирале црквата и комунизмот, ама твојата приказна на ,,илегално,, крштевање ми е позната од повеќе страни.

 

Како да изнесам мое мислење, ако не знам во која насока отприлика да биде? Мора да има некоја дефиниција, нешто мора да биде, ете и верба ако е, тогаш верба во што?

 

Еј, сеа. Сама себе се праиш глупа со муабетов. Не зборуваме за напредна технологија, знаеш добро за што се зборува. Тупиш без везе

 

Во право е што прашува членката, пошто овде контрадикторно на све е што токму се дава дефиниција ( у позадина е Христијанството нели).
Прашање е дали веруваш во Господ, а не дали веруваш во Исус или Алах или Буда...
Просветлете ме ако не сум сфатила нешто???
И религија е нешто сосема различно од верба

 

Најсериозно не тупам.

Кое фајде од тема ако сите праат муабет со мистериозни шифри и кодови за соло дешифрирање, без да се каже директно. Најдобро да има еден вовед "секој си знае за себе" и да се избришат коментарите и да не праиме муабет.

 

Да, апсолутно. Создадени сме, неслучајно, дадени ни се информации (свети книги), скоро сѐ ни е испланирано и програмирано од тие виши сили и за жал на за нас несфатлив начин, порано или покасно ќе го напуштиме животот....

 

Ама тоа е поентата во верувањето- никој не знае, може единствено да верува или да не верува. Не знам зошто воопшто се дискутира за организирана религија во оваа тема, кога темава не е за тоа.
А бог, во кој веруваш или не веруваш, може да биде апсолутно индивидуална категорија, во филозофска смисла, како што вели Волтер-ако Бог не постои, ќе требаше да го измислиме.
Јас разбирам дека од наметнување еден екстрем, може да произлезат контра-екстреми, па така и ,,неверници,, кои произлегуваат од ,,вернички,, семејства, исто како што многу вредни луѓе може да произлезат од ,,мрзливи,, семејства, или обратно, сето во наводници, оти етикети, not my thing...Само што, премногу смешни примери за погрешни причини од очекувања и верувања знам, за да речам- во основата, се е тоа ради погрешни идеи. Не дедо ти не умрел оти неверник, ( мојот, комунистичкиот, умре на 82, и пред да умре бараше поп, ама тоа е друга приказна ), и мислам дека баба ти со такви идеи живеела со грешни идеи, исто како мојата која во исто коше имаше и цркви и суеверија...А Бог дали постои или не, нема да ти се каже ако се молиш за 7ца на лото и не ја добиеш (не ти лично де, така е зборот), мислам дека се малку покомплексни работите.
Е сега-за екстремите, ако е општо место дека еден екстрем води во спротивен екстрем, а јас верувам дека правилниот пат е на средина...логично, ако некој ми кажуваше ко мала, како обично бабите - не прај така, вака, оти ќе се лути дедо боже -веројатно и јас ќе имав одбивност кон идејата за тој дедо боже. И ако повеќето од ,,неверниците,, пораснале со такви ,,верници,, а денес се побројни некои ,,верници,, нели тоа значи дека со ,,неверници,, пораснале? Тоа што е загрижувачки за иднината, е дека овие ,,верници,, денес, со крстот на ланец и швалерка, повторно немаат разбирање за идејата бог. Ама за тоа, во темата лажни верници и проблеми во иднината ради нив.