Дали верувате во Господ?

Па не мора да се дефинира, пишете во што верувате или ако не верувате, не верувате во ништо освен на пример наука и сл. Многу е едноставно

 

Верувам во Бог.

 

Тоа е проблемот со атеистите, ги сакаат одговорите тука и сега, одма.
И дебати да, бескрајни дебати и сукање мустаќи за храна на его, и демандирање на истите тие одговори, дополнителна иронија е кога ги бараат од други, додека наводно се бунат за тоа што други даваат одговори и креираат замисла.
Но не функционираат така работите, или тајните на Универзумот if you will.
Верба во Бог/виша сила е само тоа, верба во виша сила, и смисла на животот(наспроти нели, нихилистичка случајност).
Што и како ќе го дефинира кој, е лична и само лична ствар.
Исто и со верниците што сметаат дека само верба, дефинирана замисла, како и држење до одредени правила и кодекси (за што е целата и единствена намена на религиите) се доволни само, се лажат.
И Исус збореше во параболи со причина.
Сепак постои нешто што сам треба да го трагаш, осознаеш, освестиш...
И тоа не може никој друг, отец, научник, кој и да е, да ти го даде(или одземе), може само да ти помогне(или одмогне) на пат до.
Се друго е делузија и илузија во лавиринтот на илузии на егото.

 

Нешто као те разбрав, скоро
Само појдовната точка не сум сигурна дека ја разбрав. Стравот ли, и ако страв, од што уствари?

 

Како може да се верува во Господ, а да не си религиозен? Ме интересира ставот само, ако може некој што има такво мислење да ми одговори

 

Дефинирај религиозен.

 

Нека дефинираат тие, затоа и прашав, пошто прочитав имало разлика верување и религиозност. Па би било коректно тие да си го објаснат ставот при што ќе објаснат што подразбираат под религиозност.

 

Многу фино ти објаснила членката погоре. Меѓу другото што би се повторувала, јас поагресивно би ти ја објаснила разликата помеѓу религија и верба во Бог.
За да дискутираме понатаму, ме интересира ти како ги поврзуваш религиозноста и Господ?

 

Мислам дека проблемот е шо по дефиниција зборот "верник" е некој што застапува или припаѓа на некое верско друштво = религија.

По разграничувањето што го направи @theowndemon, ако во случајот "верник" = спиритуалност или убедување, тогаш и јас сметам дека не е исто...

 

Најмногу поради тоа што не сакам да припаѓам на ниту една организирана религија. Си имам своја дефиниција на Господ, која се совпаѓа со дефиницијата на некои Христијани, со некои не, но ете сепак не сум религиозна затоа што не верувам во тоа што е напишано во Библија, не верувам во пекол и едноставно не сакам да се приближувам до сликата на религија, почнувајќи од мизогинија до злоупотреба на народот и крадење пари.

Со религиозните луѓе ме поврзуваат зборовите како духовност и верба но не и самата религија.

 

Значи уствари вие поистоветување Бог, со неодредена виша сила. Според мене ако веруваш во Бог, знаеш во кој, одреден е, еден е, затоа е Бог, севишен. А кога веруваш во него, ги следиш неговите кажувања, го сакаш, се плашиш од него, го почитуваш. Па така ако веруваш во него, веруваш во неговата сила, во неговиот збор, па по дифолт и си религиозен.

 

Некои веруваат во Бог, некои само Виша Сила, некои не.
Ова е поопшта дефиниција, во 21век.
Одредена, неодредена нивно си е.
Пак една, Виша Сила. Бог ако постои е еден на сите, и постои еднакво за сите.
Религиите постојат со свои според нив дополнителни верувања и правила, како и адети околу ова. Мада, горе долу исти.
Некои верници не се сложуваат со некои од нив.Некои стануваат арелигиски. Некои атеисти.
Убаво пиша, според тебе, ова е гледиште на религиозна личност, која поистоветува и не разликува религија со Бог.
А ова мој Бог, твој Бог, ваков Бог, таков Бог има направено доста проблеми низ историјата и човештвото, и уште прави. И можда е време да престане.

 

Па не би рекла дека е неодредена виша сила, дури и не ми се свиѓа изразот виша сила. Едноставно, ако јас верувам дека Господ е енергија, ако е се што постои и ако ние сме дел од него, не може да се поспецифично дефинира.

Работите што ги наброја се исто некои од стварите зошто не сум религиозна, не ми треба Господ од кој ќе се плашам и "почитувам". Така да не сме по дифолт религиозни.

 

Дали учителите кои си ги имала во животот прво си ги почитувала па засакала или е доволно само да ги сакаш и сметаш дека си еднаква со нив?

Господ е створител, а ние сме створени, нема потреба " мали богови " да бидеме. Доволно е да имаме доверба и да сме сигурни дека не љуби, најсличен ми е односот со омилен учител и дете...

 

Се работи за различни верувања. Не можеш и нема потреба да ме разбереш. А и јас немам потреба да бидам разберена. Верата е многу индивидуално нешто.

 

Религијата е пропаганда. За жал, една од најмоќните алатки кои се користат за манипулација на луѓето, "верниците".
Кога се раѓаме сме "табула раса", поима немаме дека всушност постоиме, ни кај сме ни зашто сме, зависиме од родителите, нели за јадење за спиење, топло, ладно, ранливи сме, суштество што не може да се одбрани само...Кое бебе кога ќе се роди знае на која религија припаѓа? До одредена возраст, кога родителте ќе му ја наметнат религијата на која што тие,припаѓаат, исто како и на нив што им била наметната од нивните родители, и така...
За разлика од вербата која доаѓа природно, религијата е наметната затоа што е создадена од луѓето.
Како може да си верник, ако убиваш во име на Бог?
Дали инквизицијата според тебе е "Божјата рака на правдата"?
Дали ќе одиш во рајот ако не переш алишта на Огнена Марија, голем празник, или ќе одиш во пеколот ако јадеш црвено на истиов ден?
И на крај краева која религија е вистинската?
Бог е Бог, и нема што да му се дава облици, или да се претставува како догма, нема потреба од богобојазливост...Можам уште многу да пишувам, но ова е многу осетлива тема и има многу аргумети за изнесување, да не избегаме од темава.

 

Точно е ова....нема ни потреба да раскажуваш, тешко е чувства да се раскажат.
Свое размислување напишав,поттикната од твоето околу почитта и љубовта.