Уфф, конечно некој да објасни добро тоа што осеќам и мислам. Во целиов монолог сè е подеднакво важно за да се укапира разбирањето на Господ (од таа перспектива), така да, ако некој се нафати да го слуша/гледа, нека го направи тоа од почеток до крај. Реално, заклучокот е во последните 20ина минути, ама премногу е поврзано со остатокот кој претходи во муабетот. Youtube: Spotify: https://open.spotify.com/episode/6dX4KKkPwvI2QEshT8ecYj?si=AWeqw3j2TvazzTO5rE__uA Утрово 2 пати го преслушав едно по друго, еднаш на Спотифај, еднаш на Јутуб, од што ми пријаше толку многу на душата. Се осеќам разбрано, можеби за прв пат.
Не би насочувала никого,но ете кога имате време во слободно време најдете Куран со превод на интернет и читајте од 1 страна до последна страна.Па сами одлучете дали навистина постои бог или не
Svevišnji Allah: “Zar su oni bez Stvoritelja stvoreni ili su oni sami sebe stvorili?!” (Et-Tur, 35); “Kažite vi Meni: da li sjemenu koje ubacujete vi oblik dajete ili Mi to činimo?” (El-Vakia, 58–59). “Allah nije uzeo Sebi sina, i s Njim nema drugog boga! Inače, svaki bi bog, s onim što je stvorio – radio što bi htio, i jedan drugog bi pobjeđivao. – Hvaljen neka je Allah koji je daleko od onoga što oni iznose!” (El-Mu’minun, 91)
Pitanje: Esselamu Alejkum! Zašto Allah dž.š. na nekim mjestima u Kur’anu govori u množini o Sebi? Odgovor: Alejkumus-selam! U Semitskim jezicima (a arapski je jedan od Semitskih jezika) postoji rojalna množina koja ne ukazuje na broj već na veličinu i poštivanje. Kad Allah koristi za Sebe množinu u Kur’anu (Mi ili druge oblike za množinu) onda to koristi iz poštivanja, časti i veličine a ne znači množinu. Ovdje mnogi pogriješe i pomisle da se odnosi na Uzvišenog Allaha i meleke zajedno. Ne, nije tako. Odnosi se samo na Allaha jer Allah je jedan i jedini.
Да, да. Сенким Аллах е суетен, па да си персира Себеси. Не е суетен, ами е Троичен - Отец, Кој ниту е роден, ниту исходи, Син, Кој од Отца се раѓа пред сите векови и Дух Свети, Кој предвечно исходи од Отца. Ете и Куранот тоа го сведочи и Стариот Завет го сведочи.
Не е суетен, се работи само за јазикот на кој е објавен Куранот, за арапскиот јазик. Исто како што во тој јазик Аллах не е ни машки ни женски род. Не е трочиен и тоа се одрекува во Куранот
Кога ќе го сретнам тогаш ќе поверувам, до тогаш за мене НЕ постои. Ако некогаш го сретнам, ееее тогаш за него имам 16 000 прашања што мора да ми ги одговори .
Секако, ќе ви го прераскажам моето искуство. Не сум верник, добро дете сум на никого зло не сум му направил за Голема разлика од 99.96 % од верниците. Се крсти, го допира подот, клетви фрла, абе вистински верник, сега пред 10_на дена. Ама мене тоа не ме засега, не реагирам на глупости од необразовани луѓе.
Како знаеш дека Бог ги зема добрите луѓе ако веќе не веруваш дека постои? Жал ми е за твоите родители, и јас сум без родител. Болестите си постојат и тоа нема врска со "Господ и верувањето во религии". Се надевам дека сфаќаш веќе.
Па види, да не ти се навее после знаеш како викаат. Ама ај ќе си ќутам оти на крај секој си сфаќа по тоа искусеното.
Секако дека ќе го сретнеш после смртта но тогаш може да биде доцна доколку не си го прифатил Исус Христос како спасител и не се покаеш одговорите ќе ги добиеш секако и ќе ти докаже дека си грешел како и сите нас и немаш никаков изговор за тоа што не веруваш а одговорите треба да ги бараш во овај живот додека си сеуште жив и не е доцна со отворено срце, понизност и вера доколку си вака накострешен и настапуваш од позиција на его и дека Бог нешто ти должи погрешен ти е пристапот другар
Невалиден е аргументот со рај и пекол, и закана со истите - во дискусија со атеист - бидејќи едноставно не верува во тој концепт. Освен тоа, исто ко што Господ никому ништо не должи, никој не му должи нешто ни нему. Впрочем, ако му должиме, може да биде фер и јасно да каже што му должиме, и да каже точно кој правец да го фатиме. Оти вака рајот мн празен ќе остане бидејќи изминатите 2.000 години само 12% од луѓето биле христијани. Искрено, чудно е еден Бог од кој произлегува љубовта да пратил 90 милијарди луѓе во пекол. Е сега, православната црква вели дека само Господ знае и може да суди кој кај ќе иде, а за луѓето се вели пак да не судат, оти со ист суд ќе им се суди. Така да претпоставувам дека и од гледна точка на верник ризично е да се заплашуваат луѓе со тоа дали ќе им биде џабе или неџабе средбата со Господ.
Не би се согласил дека сите нехристијани низ историјата завршиле во пекол само што ние христијаните сносиме поголема одговорност од нехристијаните бидејќи ја имаме верата во наследство со векови еве и неколку цитати во врска со ова: 47 “The servant who knows the master’s will and does not get ready or does not do what the master wants will be beaten with many blows.48 But the one who does not know and does things deserving punishment will be beaten with few blows. From everyone who has been given much, much will be demanded; and from the one who has been entrusted with much, much more will be asked. 12 All who sin apart from the law will also perish apart from the law, and all who sin under the law will be judged by the law.13 For it is not those who hear the law who are righteous in God’s sight, but it is those who obey the law who will be declared righteous.14 (Indeed, when Gentiles, who do not have the law, do by nature things required by the law, they are a law for themselves, even though they do not have the law.15 They show that the requirements of the law are written on their hearts, their consciences also bearing witness, and their thoughts sometimes accusing them and at other times even defending them.)16 This will take place on the day when God judges people’s secrets through Jesus Christ, as my gospel declares.
