Дали верувате во Господ?

дааааааааааааа и тоа како господ е еден и верувам во тоа и тој секогас ми помага и секогас е со мене насекаде

 

Ќе бидам кратка и јасна
Да, верувам

 

неможев се да прочитам што е напишано но делумно да видам дека постојат и оние кои веруваат и оние кое не веруваат секому тоа си е право. Jас имам многу добра пријателка што многу ја ценам и сакам но таа не верува во господ бидејќи мајка и почина млада (како и мојата) јас ја разубедувам како и таа, таа ми вели што добро си видела да веруваш, и јас и реков дека за се има причина ама ние не ја знаеме. искрено јас се молам секоја вечер, од кога се разболе мајка ми, денес се молам таа да е во рајот верувам во бога ми дава сила голема, грешам како и сите други. кога бев помала секогаш се прашував зошто? како и сите вие за многу работи тоа зошто сум го добила, само за едно не зошто ја зеде толку млада мајка ми, но не го осудувам така требало да биде. сум минела низ многу тешки моменти, но со вербата во бога ми било полесно, поутешително, прочитав некаде горе дека бараме утеха во тоа што се молиме,па да утехата ти ја смирува душата, ти влева надеж дека ќе биде подобро, дека за секое лошо има добро, дека за се има причина. во најтешките мигови сум раскинала врска од 3 години, сум го окривувала, сега знам зошто тој не е со мене, и многу научив од таа врска. верувам во бога!

 

da veruvam.sekogas postoel i ke postoi i eden edinstven e

[mod-kirilica:1jd6b9q5][/mod-kirilica:1jd6b9q5]

 

hmm... ne bi rekla...
ima premnogu neobjasneti prasanja, i termini koi ni samite religii ne mozat da gi objasnat, normalno site koi odrasnale vo semejstvo vo koe se gaela nekoja religija, veruvanjeto im e nametnato, sto znaci toa ne e niven izbor, i ne e ispravno. " sekoj koj prima religija treba da bide svesen za toa i da go napravi dobrovolno" sto ne e slucaj kaj nas, decata se krstavaat koga se "tabula rasa" i ne se svesni. veruvam vo covekoviot mozok, vo mokta na covekot, vo ponapredni civilizacii, tehnoligija i vo sebe. veruvanjeto e eden vid kraen izlez od nekoja situcija, koga se osekame bespomosno pa barame pomos od nesto sto recisi i ne postoi, so cel da si go podobrime srusenoto ego ili da si vratime nekoja nadez.... religuiite se izmisleni za polesna manipulacija na masata luge..... veruvajte vo sebe i nisto neka ne ve plasi pozzz

 

се сложувам,не постои објаснување зошто?како?што?веруваш или не веруваш тоа си иди само од душата и не се објаснува зошто веруваш или не веруваш.I јас сум голем верник и најубаво се осекам кога ке испаднам од црква лесно ми е убаво на душата едноставно виша сила

 

Верувам и ќе верувам.

 

Јас верувам. Многу пати ќе се помолам за нешто, и излегува така. Тој постои, не чува сите. Ние сме Христијани, и не треба ни да се прашаме дали Господ постои!

 

Мојата омилена тема. Можам да дебатирам секогаш и со секого, никогаш нема да ми биди досадно.

Да верувам. Најпрвин да им дадам одговор на сите што прашуваат: Како веруваш во нешто што го немаш видено? Тоа прашање се одговара само со контра прашање. Ако за во нешто да веруваш треба да го видиш тогаш како луѓето веруваат во љубов, надеж, соништа, илузии, предчувства, коинциденции, судбини и слично? Ги чувствуваат. Така и религијата - треба да се почувствува. Религијата секој си ја чувствува на посебен начин. Таа е енергија која не тера да станиме наутро, да одиме напред, да станиме кога ќе падниме... Таа енергија секој си ја чувствува на посебен начин. Ние кои се декларираме како Христијани како Бог, и да не ги наведувам другите религии. И немој никој да кажува дека нема верба во нештата во кои ги прави... Зошто ги прави тогаш ако не верува дека тоа нешто ќе се исполни? Кога не би верувал човекот, тогаш би бил робот, кој само станува, оди, јади, спие и ништо друго. Не чувствува. Така да сите веруваме, иако некои не се свесни за тоа. Тие вербата ја пренасочиле кон нешто друго, но сепак веруваат.

 

Познато во Православното Христијанство е дека телата на Светителите не се распаѓаат. Стојат како што се и не и мирисаат на миро. Како го објаснувате овој процес ?
Значи телото не подлежи на природно распаѓање по смртта.

 

Вајлд точно е дека телата на светителите не се распаѓаат,поради тоа што е извршено балсамирање на телото или мумуфикација,односно заштитување на телото од распаѓање,гниење,со специјална постапка и специјални средства.Поради тоа тие тела опстојуваат,тоа е стар процес кај старите народи без разлика на религијата,веќе општо познат пример се мумиите во Египет,Мексико итн.Нормално е дека телото ќе се распадне,откако ќе настапи смртта кај човекот,но за да се зачува се мумифицира.Се извинувам,можеби избегав од темата но да одговорам на прашањето,иако сепак е се поврзано со темава

 

Верувам во современи и научно докажани тврдења. Не одам во црква не сум ја прочитала Библија. Што се однесува до тоа како сме настанале ја подржувам теоријата на Дарвин. Банално е (според мене) да давам објаснување и оправдување за одредена ситуација (настан) со зборовите ТАКА ТРЕБАЛО ДА БИДЕ или СУДБИНАТА ТАКА САКАЛА, тоа сепак е најлесно, но да се потрудиш да најдеш логично објаснување е успех и еден вид напредок.
FASHION IS MY RELIGION-VOGUE IT'S MY BIBLE

 

да ама некогаш колку и да се обидуваш и обидуваш да го најдеш логичното објаснување ке е џабе зошто го нема.некои работи едноставно неможеме да ги објасниме.не би се сложила дека секогаш трагањето по некоја логика или вистина преставува успех и напредок,можеби вистината лежи пред нас а ние не сакаме да ја прифатиме пошто ни изгледа едноставна и лесна.значи тогаш нашата потрага била залудна.незначи дека тие што ја прифатиле вистината за бога ја прифатиле пошто несакале да размислуваат,може и тие луге трагале па дошле до својата вистина...немислам дека тие што сеуште трагаат по својата вистина,се нешто попаметни или помудри,од оние кои што вeke ја нашле во бога,и што веруваат во она"така требало да биде,така сакал бог "и сл.напротив мислам дека се поизгубени,од оние што ја нашле.

 

Не можам да си објаснам како може во 21 век некој се уште слепо да верува во Библијата. Ја имам прочитано, ја имам и преведувано зашто учев старословенски на факс, и не сфаќам како некој може да си ја зема здраво за готово. Па тоа е поетско дело бре полно со симболика и метафори, ништо не е буквално. Верувам во Исус, не мислам дека бил полубог, ама човекот бил гение за тоа време. Простиот народ морал да го убеди преку чуда, како поинаку? Тоа е ко мало дете да учиш дека ќе го земе старо купуе ако праи бељи. Народот тогаш бил попрост и морало да се убедува со примитивни приказни. Како да го убедиш прост човек да не краде, да не убива? Закани му се со „пекол, со вечен оган, болка и крцкање на заби“. Како може во 21 век некој да верува во постоењето на Адам и Ева? Па поубава приказна од таа нема, ама симболиката како може да не ја разбирате? Супер е да се верува во нешто, тоа дава воља и надеж за живот, ама најубаво е да се има верба во себе. Верувајте во што сакате, ама не бидете слепи и не се праите прости бре луѓе, Библијата не се зема здраво за готово.

 

Ако прочираш уште еднаш ке видиш дека немам напишано "Трагање по логика е успех" него Наоѓање на логично објаснување е успех! А тие што трагаат по вистината имаат повеке шанси да ја најдат отколку тие што не ја бараат, да не беше така уште ке мислевме кога има земјотрес дека китот (што ја носи земјата) ждригал. и ред други работи што ни се докажани од тие што трагале по вистината (научници, филозофи, физичари. . ) со еден збор УМНИТЕ.
А ако трагам и пак не ја најдам логиката ке го обвинам капацитетот на мојот мозок.

 

Не верувам. За среќа и околината околу мене не верува, мислам на дечко ми и другарките, инаку ќе треба по цел ден да дебатирам.
Имам причина и зошто да не верувам. Татко ми е починат 18 год. а мајка ми е болна од рак веќе 3 год. Ако постои Господ нели тој треба да ги усреќува неговите деца, да не им нанесува преголемо зло? Каде е тука Господ? Денес добив одговор на ова дека сум му лута. Ете ако постои лута сум му. Нели после секое зло доаѓа добро, кај мене тоа го нема. Затоа не верувам во него. И од останатите примери, несреќни, околу мене немам причина да верувам дека постои. Меѓутоа тоа е индивидуално. Ниту сакам некого да убедувам дека не постои, ниту сакам да ме убедуваат. Секој може да верува во што сака. Иако не ми се допадна некоја погоре спомна 21 век сме, порано луѓето биле прости па верувале. Ако сме 21 век , не значи дека некој треба да се откаже од своето верување, а тоа и не значи дека некој е прост. Значи јас не верувам, моите веруваат. Ниту сум против нив, ниту тие против оваа моја одлука.

 

не ми е јасно како сеуште луѓето веруваат во нешто што не постои...јас не верувам во Господ

 

а од кај знаеш,од каде си толку сигурна дека не постои?

 

sosema se soglasuvam...zatoa sto i iljada godini nanazad koga covekot ne mozel da gi objasni prirodnite pojavi si sozdal nekoe veruvanje deka tamu nekade gore ima bogovi...i toa ostanalo. Religijata e eden od poveketo nacini da se kontrolira narodot i zaoa e prvenstveno izmislena, a na covekot kako covek sekogas mu trebalo nesto za da veruva, ednostavno da obvini nekoj drug za svoite stradanja ili da se poklonuva pred ikoni ili da odnesat zejtin vo crkva za zdravje. Mene licno toa mi e banalno nikogas ne sum veruvala ne veruvam i nemam namera da veruvam, a baska i nejkam da im gi punam dzebovite na popovite za nekoi praznoverija.