Па, и не сум баш сигурна. Имам читано доста книги за оваа тематика, разни статии од атеистичка гледна страна, па други од некои верски фанатици и стварно не знам што да мислам. Верувам дека има нешто, ама што е тоа нешто, не знам стварно. Сакам да верувам затоа што сепак тоа дава на некој начин мала утеха, надеж... Но, премногу гледав Дискавери како мала за да сварам некои работи. Плус, многу сум слободоумна, верата не сака луѓе како мене. Што знам, можеби со тек на годините ќе сфатам што и како. Сега за сега, мојот одговор е - не сум сигурна. едит : А чудна работа, во секојдневниот говор речиси постојано користам Бог да чува, или Оу мај Гад, можеби тоа е нешто потсвесно. Хм, уште сум во недоумица.
Да ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Doozy, според ова што си го напишала јас би рекла дека си Агностик (an agnostic is someone who neither believes nor disbelieves in God) Спојлер Се надевам дека не ти пречи што те цитирав
Секако дека верувам! Не дека нон стоп одам по цркви од толку многу што сум опседната со тоа ама верувам во Господ и го славам името негово , не само кога ми е тешко и имам лоши периоди во животот туку секогаш.
Не сум определена религиозно иако будизмот го чувствувам најблизок . Можеби тоа е резултат од многуте книги што ги имам прочитано и документарни филмови од таа област. Но сепак не треба да се дебатира и коментира на оваа тема затоа што некого религијата го одржува, реално гледано.... Многу индивидуална работа е , па мојот одговор би бил - не сум сигурна
Баш денеска разговарав со другарка ми и нејзиниот брат на оваа тема..нејзиниот брат верува во Господ , другарка ми се двоумеше ни повеќе верува отколку што не верува но моето мислење е.. не, мислам дека не верувам...не знам... Доколку постои зошто е неправеден...зошто некои наркомани,к*рви, дилери,педофили и се останати од таква категорија се живи а некои луѓе што на мравка не згазнале, млади беа починаа...што му згрешило девојче од 3 и пол години па да го земе?или 23 г. момче? И уште нешто..има една Божја заповед која вели да не правиме идоли или слики на она што е на небото или земјата така? тогаш што претставуваат иконите во нашите цркви?!мислам мн прашања, премалку одговори.... Можеби и постои Господ не велам не, но ете ја сум некако неопределена... до пред некоја недела верував но сега сум во недоумница...
Иконата е само претстава на тоа како изгледал Исус, Богородица и другите светители, битна е духовната поврзаност, само што во православните цркви има икони, додека во католичките има но не многу, скулптури. Како и да е, иконата или скулптурата е изгледот на светителите, поставени во црквите, а тоа не е идолопоклонство.
Верувам во господ итоа како, за време на колоквиумска или за време на тежок период ако не отидам во црква мислам ќе пукнам, а откако ќе отидам, ќе се помолам се осеќам смирена и дека можам се да направам. Исто и јас како Мисс666, имам илјадници неодговорени прашања, во врска со библијата и 10те божји заповеди, и реалноста, ама тоа не ме тера да се сомневам во Божјата сила и моќ, и да не го славам името божјо. Категорично, ВЕРУВАМ ВО ГОСПОД, но Господ рекол, помогни ми да ти помогнам, затоа не се потпирам тотално на тоа има Господ, ама верувам дека е секогаш со мене...
Да,верувам во Него. И само Него неможам да му се налутам кога не е фер. Шала настрана. Стварно верувам и стварно неможам да Му се налутам,затоа што знам дека тоа Му е дел од планот за мене. Боже,Ти благодарам што не си ме напуштил.
Колку ли пати само сум му го свртела грбот на Бога и сум рекла дека нема да верувам ама секогаш уште во истиот миг се случувало нешто што ке ме предомисли. Многу лошо е што ние со постојањето на Бог ги поврзуваме само казните и наградите. Гледаме некој цел живот прави лоши работи а живее срекно и викаме ’’Има ли Господ’’. Треба да сватиме Бог не е судија да суди и да ослободува. Вели во Библијата прави добро и Бог ке те награди. Па Бог веке не наградил со самото тоа што сме се родиле е сега ние треба да си ја заслужиме наградата и да правиме добри дела, да веруваме во Бога, да го величиме името Господово и во моменти на тага но и во моменти на срека. Имаше кај нас земјотреси и се очекуваше поголем земјотрес. Таа недела црквата беше полна колку за Велигден што е. Тојаш сите се сетија на Бога бидејки им треба нешто. А кај беа бе еден месец пред тоа да дојдат или после тоа да се заблагодарат што немаше земјотрес. ТАка ли се верува во Бога? Не
Блажени се тие што веруваат , но дали го познаваат каков е Господ и дали знаат дека треба да го сакаат со цело свое срце ум и разум , и ближниот како себеси! Лесно е да се каже верувам а да не се знае во што се верува или како ке каже некој верувам во Господ а го мрази ближниот. Повекето самите се залажуваат мислејки дека демек веруваат а всушност се откажале од Господ, ниту го познаваат ниту ги интересира што бара Тој од верните! А тешко, тешко на тие што не веруваат, самите се осудуваат на пропаст! Од таков да бегаш оти брзо ке пропадне!
Да верувам во господ и си ја почитувам религијата.Меѓутоа никогаш не навлегувам многу, не сум верски фанатик (некој што е занесен во верата).
До пред некој ден бев навистина лута на Бога... дур почнав да си велам дека не постои и навистина мислев дека не постои.. Не знаев каде ќе одам на факс,одбрав еден но не сакав да го учам туку само колку да бидам запишана негде... И еден ден велам ако има Господ нека ми даде некој знак, нека ми помогне да се одлучам на кој факс да одам и да сакам да учам одн да ми го покаже вистинскиот пат... По неколку дена од никаде нигде најдов еден факултет што ептен го засакав и се гордеам со изборот што го направив.. Е сега, дали може само случајно излегло така или навистина имаше некој знак не знам но мислењето ми се смени.. Верувам во Господ иако мислам дека некогаш погрешни луѓе си зема кај него..
Да верувам, верувам дека тој го има планот за секој од нас и дека сепак за се што се случува има причина дадена од него. Верувам иако секогаш не било како што јас сакам.