Верувам дека постои Бог, верувам дека постои нешто надприродно, верувам дека светот не настанал по некоја случајност, а воедно верувам во Божјите чуда.
Па тебе ако ти кажат дека марсовците дошле во Скопје ќе веруваш на збор или ќе сакаш да ги видиш некој доказ???
ako lugjeto go vidat Bog togas nema da veruvaat deka postoi tuku ke znaat.Bog e svetlinata,ljubovta ,mirot koe vo srceto se cuvstvuva.i ljubovta ne ja gledame no veruvame vo nea,neli?
верувам, и тоа многу-до сега навистина неколку пати ме има спасено, и да не беше ТОЈ моето семејство ке беше во црно. Скоро дознав дека медитацијата на некој начин те доближува до Господ.
Нема што да барам докази, а најмалку на збор, ако јас не верувам дека постојат вонземјани, едноставно не ме интересира.Кога човек бара докази за нешто, тогаш значи дека тоа нешто го интересира и се сомнева во истото.Тоа е разликата.
Мислам повеќе од јасно е дека Бог е единственото нешто кое не мора да го видиш за да веруваш во него. Баш напротив, целта е да ја видиш добрината и љубовта околу себе и преку тоа да го спознаеш Него. Но, некои луѓе воопшто тоа нема да го почувствуваат. Како може СЛУЧАЈНО да се спасиш во неизбежна ситуација? Ма немој, ништо не е случајно. И не ми треба доказ за да верувам, не ми требаат чуда по црквите и слични работи. Си чувствувам, си верувам и исполнета сум!
Ако Господ е добар зошто не направи само добрини низ светот. Ако Господ е семоќен зошо не го спречи злото. Ако е добар, а неможе да го спречи злото тој не е семоќен, не е бог. Ако може да го спречи злото, а не сака тој е зол.
Еден човек, по обичај, појде кај берберот за да си ја скрати косата и да го избричат. Тој започна разговор со берберот. Зборуваа на различни теми и одеднаш разговорот се сврте кон темата за Бог. Берберот рече: - Што и да кажете, јас не верувам дека Бог постои. - Зошто? – праша човекот. - Тоа е едноставно. Доволно е само да излезеш надвор и веднаш ќе видиш дека Бог не постои. Еве кажете, ако постои Бог, зошто има толку болни луѓе? Зошто толку многу сирачиња? Ако Тој навистина постоеше, немаше да има страдања и болка. Тешко да замислиш дека Бог, Кој е љубов, би дозволил сето тоа да се случува. Човекот се замисли, но реши да молчи за да не влегува во во конфликт. Кога берберот ја заврши својата работа, човекот си замина. Излегувајќи надвор, тој забележа некој разбушавен и неизбричен човек (толку несредено изгледаше овој човек што се чинеше дека воопшто ја немаше истрижено косата и не се избричал целата вечност). Тогаш човекот се врати кај берберот и му рече: - Знаете, што? Јас тврдам дека бербери не постојат! - Како, тоа? – се зачуди берберот. – А јас кој сум? Јас сум бербер! - Не! – извика човекот. – Тие не постојат, инаку надвор би немало разбушавени и неизбричени луѓе, како еве овој човек, кој се шета по улицата. - Е, мил мој, работата не е во тоа што нема бербери. Ама, ете, луѓето сами не доаѓаат кај мене. - Така е! – се согласи човекот. – Токму затоа јас велам дека Бог постои, но самите луѓе не Го барат и не приоѓаат кон Него. Затоа во светов има толку многу болка и страдање.
Се разбира де верувам. За се лошо што се случува не е крив Бог, ние сме криви. И едно прашање за тие што не веруваат во Господ... Spoiler Зошто славите Велигден, Божиќ и други празници ако не верувате во него?
Кога напиша "прекрасно литературно дело", мислеше на бајка, сказна или нешто слично??? Ја имам прочитано целата Библија и се што јас го извлеков како позитива е хармонијата на која повикува и толку. Точка. Нема повеќе...а и btw слободоумни биле оние кои ја пишувале, а и да не заборавиме, креативни!
Верувам во Господ знам и дека секој човек на оваа зелена планета когаш тогаш го изговара и бара помош од него.Јас не ги делам луѓето ни по вероисповест ни по боја бидејќи кога сме тажни сите плачеме со солзи.кога сме среќни на ист начин се смееме.Вербата во Господ е единственото што ни останува тој ни дава сила да продолжиме понатаму,а ако некогаш не ми го исполнува она што го барам зарем треба да се откажам секако дека не.
Библијата е Божји збор наменет за спасение на луѓето. Таа извршила силно влијание во историјата на човештвото и направила значаен пресврт меѓу луѓето. Библијата јасно го осветлила и Бога и човекот, па во таа светлина човекот го познал своето достоинство и го нашол своето место и пред Бога, и на земјава и во вселената. Благодарение на Евангелието, робовите ја почувствувале слободата, жените еднаквоста со мажот, а бракот се издигнал на највисок степен на чистота и постанал света тајна. Семејството станало светилиште, народите ја постигнале рамноправноста, болните добиле болници, напуштените и сиромашните - згриженост, сираците - домови, разжалостените - утеха, прогонетите - заштита, очајниците - мир, праведниците - заслужена награда, а мртвите - воскресение и вечен живот.
