Дали верувате во духови?

Срцка за чуствување на нечие присуство тоа може да се деси и од страв не мора да значи дека стварно има нешто. Јас од порано немав чуствувано никакво присуство и од ништо не ми беше страв, но кога почнав да гледам работи кои што не може секој да ги види е тогаш многу бев исплашена и почнав да чуствувам и јас нечие присуство и според тоа сватив дека таквото чуство е само резултат на страв.

 

Да,верувам и одсекогаш сум верувала.Пошто бев многу поврзана со баба ми верувам дека таа е постојано со мене дури и кога нема никој со мене а ми е нешто тешко зборам со надеж дека таа ме слуша,кога почина многу пати ја бакнав во чело на рака на образ (ретко некој има смелост да направи нешто такво) ама неможам без неа морам некако да се тешам со надеж дека ме слуша.
А и многупати ми се има случено никој да нема дома вечерта касно а да пробувам да заспијам и слушам некакви чекори.Сепак не се плашам од нив,тоа се души си шетаат нема потреба од паника.Секако си имам некои фобии пошто по илјада пати на ден гледам хорори ама нема врска жива сум уште

 

И јас верувам во духови одсекогаш. Баба ми вчера ми раскажуваше нешто за духови што раскажувале во селото.БРР страшни работи.А иначе татко ми има искусво со духови,и му верувам сигурно тој не би ме лажел

 

абе какви духови жити се.. непостојат такви глупости да постоеше одамна ќе ги фатев

 

Верувам дека духови постојат,но ова мислење го изградив поради тоа што го одгледав тричасовното интервју на Роже Морно - човек, кој сега е починат, но ја напишал книгата ,,Мојот пат во непознатото“ Многу одговори добив и верувам дека тие се правилни.
Сепак, секој има свој став и мислење , нели??

 

Па, не знам баш.

 

Еднаш со другарками пред 1ипол година идевмо на одбојка и беше окооолу 7-8 навечер и тоа во зима.. Замислете темница, а ние плашливкиииии невидении..Некаде околу 15 метра откако се оддалечивмо имаше пониска куќа. Спроти таа куќа имаше уште една куќа повисока од каде шо беше путот за во шума(Бидејќи живееме малку на повисоко). И цела беше мрачна без светло и немаше никого на балконите.Така ние си проаѓамеее и на ѕидот на пониската куќа имаше како рака пресечена и се движеше нагоре-надоле(исто како некој да ја тресе раката).Ја ја стиснав другарками од страв и нишо не и реков за да не ја уплашим и ја спуштив главата за да не гледам таму.А она па се угледалааааа не се мрда..Успискавмо ка ненормални и од страв цело време мислевмо шо може да биде..После од ка се вративмо од одбојка се фативмо цврсто и и реков АЈ ЛУПЕТАЈ НЕШО ЗА ДА НЕ МИСЛИМО НА ТОА[/b]. Ама дојдовмо до тоа место и со трчање се вративмо назад од страв. А и плус улицата нонстоп е темна.Седевмо скоро 1 ипол саат пред едно дучанче али у 10 ипол тој чуекот се спремаше да иде.Мие цели смрзнати продуживмо да седимо туе иако чуекот замина,а до толку бевмо срамежлии што неможевмо да го замолимо да не попрати до дома.После некако собравмо храброст поубо речено не фати инаетот ) и со трчање отидовмо дома.Ја одма и кажав на мајками а она нормално не ми поверуа.Ми рече „Премногу гледате страшни филмоој па ви се причинуа’’...А ја сирото неможем ни трајлер од 2 мин да поглеам камо ли цел филм.
Незнам дал беше дух или нешо друго али знам дека ептен се уплашив срцето 200 на саат ми лупаше .
Најбитно се олеснив сеа дали ќе веруате или не тоа е до вас.Исто таке има уште една чудна случка шо ме уплаши ептен.

 

ок да ви кажам за сега моментално сто се случува..5.38 е саат по полноќ...со саати само седам неподвижно,исплашена,чекам да се раздени...осетив некоја чудна енергија,ненадеен страв,нечие присуство...Сама во собата,седев цела вечер со запалено светло,слушав како тропкања кои доагаа од другата соба,од салонот..се трудев да не обрнувам внимание на тоа,па барав будни фб пријатели да писуваме..пишував досега и на вибер,тропкањата престанаа,или можеби јас не забележав се трудев да не обрнувам внимание на тоа,пишувам и чекам да се раздени..и батеријата на моб.ми беше при крај,му пишав дека одам да го зеам полначот да држи срека ништо чудно да нема..коа во салонот на подот вода..се вратив во соба и еве пишувам тука..цела вечер се тресев од страв ,и сеа вода..Како ке ми го објаните ова?

 

Да верувам само во каспер.во други јок

 

Не верувам во духови, вампири и слични глупости иако сум се изнаслушал еден куп приказни посебно за вампирите, де умрел па се вракал во собата во која лежел, па одел по таван....
И јас имав една случка со тропање по таван, кое за среќа доагало одтаму што мачката на комшијата нашла некоја дупка во стреата и секоја вечер во еден подолг период во ниедно време си шеташе по таван. Признавам дека е језиво чувството кога незнаеш што е, но се потрудив и ја фатив такаречи на дело инаку ќе можев да ви срочам една добра приказна за постоње на духови кај мене на таван, ама за жал мачката ми го скрши филмот.
Сакам да кажам, лугево се склони кон се што неможат да го видат да го препишат на натприродни сили така си ја оправдуваат својата немок да се соочат со одредени ситуации кои предизвикуваат страв и паника.

 

Не знам дали да верувам или не, но иако не сакам да верувам, нешто ме влече кон помислата да верувам од проста причина што ми се имаат случено работи кои не можам да си ги објаснам никако освен со теории за постоење на виши сили, духови ...

 

Па духови секако дека има.

 

Да верувам ...

 

Верувам. Ми кажувале луѓе дека виделе духови. Јас не сум видела, но сум слушала звуци на тропање, чекорење, шушкање, а можам и да почувствувам присуство на некоја паранормална сила.

 

Да, пошто имам видено. Гопод беше со мене тој ден, бевме кај еден пријтел онака за душа пошто му беше почината мајката. И цела екипа отидоа да донесат пици, само јас и една другарка останавме дома, т.е во куќата на дечкото. Тогаш настапи чудна тишина, па ми дојде чудно, ама си реков ајде можда преувеличувам, и го зедов телефонот да си ги тргнам мислите. Тогаш после неколу минути наеднаш се појави починатата во бело со осветлена фаца и насмеана, и искрено незнаев што правам. Го фрлив столчето што беше пред мене и фативме да трчаме кон вратата како улави. Вратата од собата како да беше под притисок, но нормално со толкав адреналин имав сила и куќата да ја превртам, а надворешната сама како да ми се отвори.

 

јас мислам дека постојат духови бидејки има многу луѓе кои виделе, слушнале некои се случило и да лажат ама сепак мислам дека постојат кој и да вели дека е така или не е

 

Мислам дека духовите постојат. Бидејќи има голем број на панорамски појави кои се уште не се објаснети. И многу лјуѓе тврдат дека виделе дух или дека го почувствуале неговото присуство. Науката се уште нема одговор на ова прашање Дали духовите постојат?
Можеби во блиска иднина ќе се открие оваа мистерија

 

Интереснo aмa oткaкo знaм зa себе се oсеќaм кaкo дo мене имa некoј и сaмa кoгa сум вo сoбa oсеќaм и друг присутен уште муaбет дa си пoпрaјме

 

Па да си попрајте муабет најдобро ќе биде