Вчера ја читав темава и за последниот коментар си реков нема врска, ако внимаваш нема да ти падне. И денес сакам да седнам во ќош и да плачам најсилно. Сакам некој да ме утепа од ќотек. Не знам што ќе правам со оваа грижа на совест. Спиевме со синко и он се разбудил, од едната страна бев јас од другата креветчето. Ама креветчето не е скроз до ѕидот може да се мрда. Ногарките се фиксирани ама пак може да се мрда, има простор. И мм ми рече пред некој ден дека бебо е веќе силен и дека ќе може сам да го мрдне, му реков нема шанси. И така дечкото се разбудил, го бутнал некако креветчето и падна меѓу нашиот кревет и креветчето. Падна на раце и нозе, плачеше 5секунди и се смири одма. Аххх не ми се верува, како можеше да дозволам вакво нешто. Како не се разбудив кога се разбудил и он?
Мајка не се обвинувај, се случува, допрва ќе паѓаат па кај ни е крајот ако во ќош плачиме цел ден, психички ќе попуштиме. Сите сни доживеале некоја незгода само бог да ги чува и да е без последици
Вака се чувствував првпат кога ми падна. Немаше ни 40 дена. Првпат мајка, сами живееме и ептен бев расеана. Срамота е може ама така беше. Од тогаш е цело време на под. Не се обвинувај, јас кога се јавив на матичната ми се изнасмеа, уосталом добро е што веднаш заплакал. Така раснат.
Многу ја избегнував оваа тема, кога и да видам дека е активна нешто ми се превртува во стомак. Дојде и мојот ред да пишам Неспиена со денови од забите, исто и оваа вечер не беше поразлична, малиот цицаше и ајде викам да поминам од другата страна зашто се укочив цело време на една страна. Фактички јас дојдов од кај заштитената, а тој од мојата. Цицаше и затворив очи само за момент зашто преуморна бев. И само слушнав туп. Уффф, во моментот си помислив сакам да умрам. Тој врисок уште ми е во глава, на repeat. Едвај го смирив, цицаше и заспа, па почнав да размислувам да не треба да го разбудам буден да седи. Триста мисли во глава и на секое мое заспивање скокав од страв да не падне пак. Цела ноќ будна останав, не можам да се сопрам од плачење од ноќеска. Не знам како да се изборам со ова, никогаш нема да си простам.
Еден б6 напиј се и смири се допрва не да ќе паѓа знам по внук ми ехеее модар цел и паѓал на сестра ми се дешавало деца... јаки се. Колку се трудиш по темиве за него да му направиш се да биде како што треба таман работа да не си простиш. Се случува на секој твоето е големко веќе тек сега расте ќе се удира ќе паѓа. Смири се гушкај се и толку било поминало не се оптеретувај важно е сега добар
Смирено Јана. Ќе ти потрае грдото чувство неколку дена и ќе заборавиш. Знам она звукон како се враќа во главата туп туп туп ко јапонска техника за малтретирање. Аууу уште ќе се удираат и паѓаат само со лесно да поминува и кога поминува, нека немаш грижа на душата. Јас таква како тебе бев кога падна првпат на 6 месеци, се стресив во душава, побледов ама сега покрај толку интересни случки, заборавив на таа. Само напред и нека паѓаат само да стануваат! Ех колку е важен одморот, мајка, што велам цело време.
Кога моето беше бебче,генерциските мајки се тешевме, дека ангелите им ставаат пернички на бебињата за да не се повредат 99% сум сигурна дека ништо не му е, само се исплашени кога паднат.Ама следи да не повреќа , да не е поспан , ако е не Дај Боже , одма на др. Не се нерворај мајка уште колку ќе паѓа,затоа се деца за да паѓаат и да учат да станат
Фала ви на сите Уште не можам да си дојдам при себе, таква сум што да правам. Мајка ми одамна ми имаше кажано ќебе да ставам доле ама толку лесно спијам што бев сигурна дека мене не може да ми се случи. Уморот си го направи своето. Бар тепих да имаше, вака директно со тилот на паркет. Уф, лошо ми е во желудникот кога ќе ми текне.
Не си единствена на која ѝ има паднато детето, нема зошто да се обвинуваш. Скоро на сите ни се има случено
Не се обвинувај Јана Тоа нека ти биде правило број 1! Ништо не е намерно. И мене ми се има случено истото. Се префрлив од другата страна, него го заградив со перници, тој како што се вртел, ги бутнал перниците и падна. Исто на паркет. Поплака малку и се смири. Да не ти кажувам дека креветот ни е повисок Повеќе ги плаши нашата реакција. Реагирај посмирено. Два три пати има паднато. А кога почна да оди ич да не ти зборам Така растат деца.
Уште не можам да си простам, желудникот ми се стега кога ке ми се врати сликата. Ама не сме единствени и за голема среќа секогаш се добро. Во 1 по полноќ ја носевме на болница, многу лошо падна, спалната ни е многу висока. Се испитаа среќа се беше добро. Еве сега е 14м прооде на 11м не можам да ти опишам колку пати има паднато. Среќа малиот ти е добар Вака белее коса очигледно
И моето за првпат ми падна на 20 месеци кога бевме на одмор на ист начин. Спиевме,и он се буди за цицање 3,4 пати. Секој пат цица на различна страна,па на таа страна и го оставам да спие. Дома страната од кај него ја заградувам со перници,ама тука немаше толку,а и мм спиеше до нас,па си викам ај нема да падне,а и јас лесно спијам,па ако почне да се врти ќе го осетам. Ниту осетив,ниту ништо,само слушнав баааааааам и почна да вришти. Лежајот беше висок,доле таркет подебел,бебе падна директ на главата позади. Плачеше многу и заспа. Ноќеска 3 или 4 беше,како да го оставам буден. Сабајлето ништо не му беше. Подруго е да падне будно,мислам дека очекува па ќе падне помалку незгодно,ама вака во спиење,не очекува и одеднаш трааас. Верувам дека го болеше многу,пробував и јас така да падна м,да видам колку го болело и припазував и пак ме болеше многу,а не изненадно да паднам . Тоа е памет за другпат,веќе така оставање нема. Иако некогаш и на многу пазење и до нив да седиш пак ќе паднат. Игравме топка,до него бев,згазна трчајќи на топката и падна наназад на глава . Само Господ нека ги чува.
Јас мислам дека било будно. Вие сте спиеле и не сте осетиле кога се разбудило и почнало да мрда и на крај кога дошло до крајот паднало. Му било досадно па решило да прошета малку. Шала на страна, ама мислам дека свесно има паднато.
Не,он на секое будење почнува да плаче,никогаш се нема разбудено без да плаче. Прво се размрдува,па по неколку мин се буди и веднаш почнува да плаче ( секогаш било вака). Сигурно во спиење се има развртено,а бидејќи беше на крај на креветот,креветот од 160 цм тесен за тројца,лесно било за паѓање . Многу е подруго,барем од моја перспектива,оди се сопнува на нешто и паѓа( знае дека ќе падне,па инстиктивно пробува да се заштити,мислам на малку поголеми,не бебе од 6 месеци), а друго е кога не си свесен и наеднаш паѓаш. Додека се освести веќе треснал .
И мене ме прогонуваше таа слика некое време, ама веќе има стаж во паѓање. Еве утрово се качуваше по една перница и ние дур изреагиравме се испреврте 3 пати по кревет и тумна доле. Поплака и после се смееше. Иако се е на под, еднаш ќе го оставиме на спална и ќе падне. Само да минуваат со лесно.
