Не ми пречи ни тоа што внуците ми се обраќаат со „тето“,ни кога други деца ме викаат така. Баш е слатко тоа особено кога го слушам од внуците и уште онака со мил поглед....
Јас уште не можам да се навикнам да ме викаат тето. На моите деца се навикнав да ме викаат мамо, ама други кога ми се обраќаат со тето ми е многу чудно. Не се навредувам, ама не можам да се навикнам уште. Досега сите мали по име ми се обраќале, па дури и внуците, така сум се поставила јас. Уште помалку можам на некое дете да речам тетино, тете или слично.
Не ми се случило се уште. Ама ми се случило "Давид тргни се, да помине девојчето". А Давид збунето се врти и гледа тетка. Ќе почне да ми се случува кај и да е, гледам 25 сте спомнале како прифатлива граница меѓу дада и тетка. Инаку, не би ми пречело.
Индивидуално е чувството или потребата да бидеш ословувана како "Тета" темава е постара,јас ја отворив пред 3-4 години и тогаш нагласив дека имам 25,а инаку не дека тоа е стриктна граница
Еднаш излегуваат мајка со мало детенце од лифт. Детенцето, околу 3 години, покажа на кај мене и рече ТЕТА. Мајка му го искара, демек, не е тетка, дада е таа.. Хаха. Јас и викам, убаво си кажа детето, тетка сум, и јас имам едно малку помало од него. И се зачуди женава, демек, аман колку години имаш ти. И викам, 29 имам, и направи една чудна фаца. Не сум екстремно младолика, може личам за 25 или 26 да речеме, ама не за да мислат луѓето дека сум премала за дете
Да, да, разбирам. Убаво прочитав. Ана банана подоле има пишано дека после 25 оправдува да и се обраќаат со тета, можеби тоа беше што ми падна во очи.
Ми пречи и децата што ми се внуци да ме викаат стрина и тетка, сите ги учам по надимак да ме викаат И непознати дечиња исто, им се претставувам со надимак и сакам така да ме доживуваат, како не баш многу возрасна Инаку и јас од милост не ги викам тетино, тете... гомце, прдежче, прасенце, ќофтенце, копанче, глувче, маче.... секако среќа па децава се на мои ептен блиски, кој знае може некој ќе се навреди ако му речам на негово дете ќебапче мое сакано
Засега сум даде, ма да некако ми е cringy кога помалиот брат ми се обраќа со 'даде/дадичке', али ми е преслатко кога некое друго дете ќе го стори тоа. Избегнувам такви 'мази-изрази' со блиски незз зашто хах. Даде/Тето е супер! Супер е чувството кога некое златно слатко детуле ќе ти се обрати така, посебно кога има некое прашање. Срцки!
да некои ми викаат тете,тетката,и тоа уште кога бев 25,26 години.Ми беше искрено тешко но тоа е си викав еден ден и тетка ќе станам нормално е
Искрено не сум да се вика тетка освен ако не си во роднинска врска со детето. Јас немам проблем да сум тетка и тета и тетичка и да викам тетино и слично на моите внучиња. Моето дете го учам да се обраќа по име на моите другарки и на други мои врсници. Некако глупо ми е што наша генерација на сите се обраќа со тетка/чичко. Тетка ми е баш „интимен“ момент меѓу мене и внучињата. За непознати да се покаже почит, госпоѓо/господине е таман.
Мене не ми пречит толку да ме викет "тетка" (пубо отколку "дадичка", то ми е поиритантно зошто со сестра ми никогаш се намаме викано така) колку шо ми пречит мајкиве дупло постари од мене ко ќе им речат: Ајде кажи ѝ на тетката... Спојлер алооо 20 години, ок? Најубо ми е да ми се обраќет со цело име.
И јас не сакав(и сеуште не сакам) дечињата да ми се обраќаат со тетка, таа титула ми е посебна за моите внучиња. Ти ја сфаќам поентата да не им се вика на другите тетка или чичко, или на постарите општо, но малку е глупаво на пример на пријателите на родителите или на соседите да им се обраќаме на име, или ептен формално господине и госпоѓо. Мислам дека малку комплицирано е,или ние правиме да изгледа така