Дали вреди да се напушти нашава држава?

Да,Мк е добро место за живеење но само ако си еден од ретките кои имаат доволно за да живеат удобен живот.А под тоа се подразбира,еден нормален човек со семејството да може да си дозволи достоен летен одмор еднаш годишно,да си дозволи добар пазар за дома на секои две-три недели итн.А колку проценти од нас во Македонија можат да си го дозволат ова?
Секако дека вреди да се напушти државата во овие услови во какви што живееме денес.Факт е дека каде и да одиш секаде ќе бидеш странец и нема да бидеш дома,на свое тло,но барем ќе имаш загарантиран месечен приход и работа,каква-таква но без да бидеш потценет (зборам за тоа што би го работел).
Подобро така,отколку да бидеш горд патриот и да работиш во конфекција за 6000 денари,а згора на тоа и да бидеш омаловажуван.Ги поддржувам сите што заминуваат од земјата во потрага по подобар живот.Па дури и тие што прават бугарски пасоши за да можат да заминат.Се работи за живот.

 

ДА големо ДА. Да си бев паметна навремето сега немаше да седиме со мм во иста фирма и да немаме земено плата скоро четири месеци. Да вегетираме и да живееме од воздух. А се водам како директор-живи смешки.Да можам одма би си отишла од оваа никаква држава. А и со дете ужасно е. Вака само работи за тапшање по рамо.
СИТЕ ШТО МОЖЕТЕ ДА СИ ИЗБЕГАТЕ, ИЗБЕГАЈТЕ!
Не дека таму ќе биде бајно ама ако работиш и ќе ти се плати, а не за твои пари да молиш
Ај доста се распишав

 

И да и не. Не знам. На анкетата гласав за да иако мислењето ми е поделено.
Има една проста причина, од кај да знам дека ако отидам негде ќе ми се посреќи.
Нова средина, ново се, нов град ... големи промени, а јас сум човек што тешко се приспособува на толкави промени.
Не барам луксуз, навикната сум на живот можеби и под нормалното ниво. Би била пресреќна да имам плата од некои 17- 18 000, и да можам да им пружам на децата се што им е потребно. Ваљда ќе работи и мажот.
Мислам дека тешко би се одвоила и од блиските, иако би сакала и да одам во странство.
Но можеби среќата ќе ми се насмевне и тука, а јас не сум таква лесно да се откажам.

Воглавно, вреди, за кој може да ја напушти. Не знаеме што ни носи утре. Останува да видиме, а не сакам со сигурност да тврдам ништо.

 

Душичке, со плата 17-18 000 волшебник да си, нема да можеш да им пружиш на децата се што им е потребно. Да не ти пресметувам колку пари одат месечно на струја, парно, ТВ, телефон и вода, потоа храна (колку пари се трошат, ќе помислиш дека секој ден јастози јадеш ), кога се бебиња пелени ова, она, кога се поголеми некои друди потребни работи... Во МК, како и во други сиромашни земји, платите се да платиш сметки и да се прехраниш... Кај нас 70% (не ретко и 1005) одат на овие работи, во развиените земји тоа е околу 40 % мислам... Ете ти ја разликата МК-странство.

 

Lioness, со сета должна почит зашто изгледа си постара од мене, ама мајка ми зема помала плата од таа што ја спомнав, а татко ми се на се дали носи дома месечно по 7000, зависи. Со 25000 еве да ги речам, животот ни е совршен. Барем мене. А зошто па луѓето мислат дека во странство ќе земаме којзнае колкава плата ... и таму има луѓе без работа, и таму молат, и таму се третирани лошо. Не е баш се така розево, извади пасош и одиме во странство.
Затоа и реков, не знаеме кај ни е среќата.
Можеби и јас во странство ќе одам кој да знае.

Едит: А тие што ги викаш ти, што одат за неколку месеци во странство да заработат, тоа е веќе сигурна работа од тука. Тоа е сосем океј. На брод или не знам кај се не одат.

 

figgiMK дај кажи како да ги отселиме политичките ѓубриња. И јас ја сметам Македонија за убава земја, со сите нејзини убавини и планински кладенчиња, ама проблемот е дека како држава смрди!

Ако работиш настрана како што викаш, што има да слушаш приказни во стилот на директор само што сапне преку граница. Значи убаво знаеш како се стигнува до поштена плата, до било која позиција, со старт од дното нагоре, особено ако си како мене со едно електро средно. Јас не верувам дека ни еден тука на такви преувеличувања им верува. Збориме за што е реално и поштено и во можностите на поштен човек, а не филмови правени во главата на некој, или пак на ТВ.

Значи и во Македонија ти треба куќа/стан, било каков кров над глава, и таму и таму ќе го платиш. И во Македонија и во странство треба да јадеш. Се во животот си има цена и никој за ништо нема да ти даде нешто, зависи какви потреби имаш толку и ќе те чини, ама дали можеш да го заработиш е прашањето.

Не се сите луѓе по светот толку лоши да не те сакаат кај нив. Ете мене комшиите во Македонија не ме сакале до нив па што? Секаде има некој на кого му сметаш. Гајле ми е мене за народот за каква ме мисли и таму и онаму, за мене ми е најбитно и ама баш никој не ми фали да ме тупка по рамо. И стварно не можам да ти пребројам колку граници сум поминала и никој не ме има третирано како предавник. Зашто се имаат закачено за тебе така да ти прават, не знам.

Јас тоа што не го разбирам е, кога некој излегол од Македонија, ако му е толку тешко во странство, зашто ги убедува сите да си седат кај што се а не се врати

 

Државата да се напушти вреди.
Печалба, кратко живеење, да собереш пари, се враќаш тука и оп-троп сторен господин.
Не ги поддржувам тие преселби за долго време, селење од едно на друго место, како ластовици во есен.
Си спечалил? -Во ред, секоја чест.
Врати си се тука, Македонија каква и да е, колкицка и да е, ако ништо друго твоја е.
Нешто што ме вади од такт, се така наречените господа што се враќаат од печалба па тука солат памет, и се распуштаат со пари, глумат малограѓанштина, спечалиле. Еј жити мајка, не знаевме ние, фала што не просветли, не го глеам тоа од кожната ципела со шпиц.

Би можела да се замислам да живеам краток период во странство.
Неколку години, да собрам пари, да се едуцирам, просветлам, прошетам и така натаму. Ќе видам што е живот, ќе осознаам повеќе.
Лудило ќе ми претставува да се осеќам како вишок цело време, не гледање на тие скопски шеми (бог да чува) и носталгија кон јазикот, народот итн.
Има тука приспособување, учење јазик, вклопување во општеството и така натаму.
Но тоа е тоа, печалба е, зимаш парите, куферите и правец назад.

А ако веќе треба да работам на плоштад во Виена и да продавам цедејќи, не благодарам.
Можам и тука во пиљара.

 

Е не знам баш за ова печалење за година, две, три, десет и враќање назад. Јас мислев никој не им верува на оние приказни со преувеличувања, дека можеш така лесно да се збогатиш набрзина.

Ама за муабет еве де речеме штедила сум и тргнала сум настрана колку, десет, дваесет, триесет илјади? Се вратам во Македонија и ги трошам, без да се расфрлам, туку за стан, за јадење, сметки, нели за основни работи, да не вметнуваме кола и одмори, или таа кожена кондура со шпиц што и не може да се купи во Македонија(макар што тоа е само едноставно слика на профилот). Колку време ќе ми трае мене таа заштеда без работа? И што после? Епа не ми се баш повторно оди во конфекција и на тутун или во продавница, зашто јас од каде потекнувам тоа ми е на картите од опции. Целата поента за тој подобар живот е целиот пакет, работи и живеј, не станува збор за брзо богатење и доагање во Македонија за да видат сите каква сум јас накитена со злато или не знам што.

Кои се моите опции тука, да се селам од моето мало село и ајде повторно куферите и овојпат правец Скопје, да барам нешто адекватно таму? А во Скопје а во странство, пак не ми е тоа моето „дома„ кај сум израснала, пак нови луѓе, пак нова средина, а дали ќе најдам работа доволно платена за да се издржувам е друго прашање. Ако размислам тука, подобро да се вратам во таа средина што веќе сум се приспособила веќе еднаш, со работа, куќа, пријатели и се по ред што си доаѓа со времето во еден живот, отколку на ново место да почнувам од почеток. Немам јас сила повторно тоа да го правам, па остарев за такви авантури веќе

 

не она мислеше на бизнизмените наши во странство да се вратат тука и да вложат, инаку тие што работат за плата во странство и да додјдат во Скопје прашање е дали ќе работат, градот е пренатрупан со луѓе од сите краишта на Македонија кои се борат за егзистенција, се е тука сконцентрирано и тоа што ќе го добиеш е за максимални 25 000 денари и знак прашање дали ќе стигнеш до нив, само надоле одат платите со исклучок на некои фирми кои работат супер, друго се е на работ.

 

imelda не знам како си сфатила, дали е ова затоа што си помислила дека на тебе се однесува мојот коментар, или пак затоа што не ти се допаднало. Не беше за тебе, јас ретко читам претходни коментари во теми.
Примерот со ципелата е за македонската и не само македонската, сељачаана (најпросто кажано), односно како што реков оние кои мислат дека ако биле на печалба и виделе нешто надвор од границите на Македонија, се господа.

 

Верувајте, долго време живеев во Америка. Прекрасно е таму. Парите довагаат лесно и бргу, цивилизацијата е скроз поинаква од Македонската. Луѓето таму се со многу по напредни мислења.

 

Ucam a nema da se vrabotam na fax e zapisan sekoj vtor i recisi pogolemiot del ke zavrsat za rok od edna ipol godina ne se gledam tuka sekoe leto rabotam u ch i si snabduvam so sredstva za obleka i skoluvanje i mi ostanuvaat za samo eden mesec rabota

[mod-kirilica:2gqcfr6d][/mod-kirilica:2gqcfr6d]

 

Јас би заминала, ама зависи каде.. Има и полоши места за живеење од тука... Не велам сега дека тука е лошо, али па и не е најдобро... Али оваква слобода како кај нас никаде ја нема, али сиромашна држава сме.. Па затоа и би заминала некаде каде што ќе има подобри услови за живот

 

Едно големо ДА !!!

 

Вреди! Од милион причини. Едвај чекам 18 . Да завршам средно и планирам факултет во Америка или во Канада кај баба ми

 

И јас ја имам истата стратегија само што би сакала да студирам некаде во Европа.Животен сон ми е Лондон, а ако не може таму, би отишла во Париз, Мадрид...

 

Според мене, да, вреди. Со задоволство би ја напуштила Македонијава. Не дека сакам. Животот е за никаде, стандарди на 0. Прва прилика и заминувам некаде. Без никакво двоумење

 

Вреди и тоа како да имам прилика одма би заминала и ич не се мислам

 

Не само што вреди туку јас и не видов друга опција.
Веќе година дена не живеам во МКД и тука се осеќам ко дома.

Убаво, смирено, без проблеми..