Дали жените заборавија да бидат жени, сопруги, мајки?

Стaвaте пoстoјaнo aкцент нa мaлите децa пa темaтa менувa нaсoкa. Oстaвете ги тие некoлку гoдини кoгa децaтa мaли се пa им требa пoстoјaнa грижa. Ќе пoрaснaт, ќе тргнaт нa училиште, ќе имaaт oбврски, учење, друштвo, хoби...мaјкaтa ќе биде еден мaл дел oд сликaтa. Кoј ќе биде изгoвoрoт тoгaш? Кoј е изгoвoрoт дa вo еднo пaртнерствo едниoт цел живoт рaбoти oд утрo дo мрaк a другиoт лaкирa нoкти и читa рoмaни пo цел ден? Не велaм декa не им oдгoвaрa и нa двaјцaтa, нo пo дoгoвoр имaш сaдист и мaзoхист кoи би имaле сoвршенa врскa штo не знaчи декa си немaaт фaлинки Тaкa и oвие, нештo вo тaa врскa имa вo пoзaдинa, и не велaм декa не мoжaт дa се среќни и зaдoвoлни нa свoј нaчин, туку декa еден тaкoв oднoс не е репер зa тoa кaкo требa дa функциoнирa еден брaк вo денешнo време кaј прoсечни, нoрмaлни луѓе кaкo пoвеќетo oд нaс.
И дa не идеaлизирaме декa женaтa некoгaш билa oдмoренa и релaксирaнa oти билa дoмaќинкa. Гледaле пo 10 децa, се грижеле зa стaри, дoм, бaвчи, ниви, стoкa... Нaшите мaјки сите врaбoтени беa вo време нa Југoслaвијa, тoa декa бaш сегa нa жените нaјтешкo им е oти пoрaнo ич не рaбoтеле, мaлo мoрген.

 

Заборавија да бидат мајки. Детето урла, мама онлајн. За овие другите титули жена, краљица, не знам, ама се губи осет пред монитор, за време, за опкружување...

 

Мора да има рамноправност и поделба на обврски. Ако работам по 8 (па и 9-10 со пат) часа секако дека откако ќе се приберам не доаѓа во предвид да готвам до вечер ручеци, да мијам садови и да му ги собирам валканите чорапи на мажот од под маса додека он се излежува пред ТВ. Затоа што нели во регионов куќните обврски се за жени. Така било во времето на баба ми, она низ дома средувала и работела ама барем за сметка на тоа нема еден ден работен стаж и дедо ми умеел сосема доволно да заработи за цело семејство. И детето е обврска на двајцата. Кај жената у старт крка со тоа што она треба да раѓа па уште фали и да нема после тоа помош за чување и се да биде на нејзин терет. Нема проблем, важи .

 

Насловот на темата би бил подобар и соодветен кога ќе ги избришеме зборовите мајка и сопруга...Секоја жена сака да биде сопруга и да стане мајка...но, жената заборави дефинитивно да биде жена, ја заборави женственоста, кокетноста, срамежливиот шарм и...
Што бидна од жената!?
Разголена, росписки облечена, напрчени голи силиконски гради, стегнат гол задник во панталони што се прозираат, високи штикли три метра, демек долгонога женска, напучени како на патка ботоксирани усни, коса како на папагал со сите бои, нокти со...ајде доста е, но неможам да ги сфатам, ко да има такмичење која погола може да излезе...срамотилаци...роспии...

(сегатешкомене)

 

Она што ме исполнува на некој начин и го имам. Баланс меѓу се, работа, семејство, посветеност на детето, посветеност кон мажот (иако малце треба повеќе да поработиме на нас бидејќи се запоставивме откако станавме родители). Но углавном го имам значи. Работам 8 часа, а другото време сум со син ми. Имам амбиции да, но не за во оваа држава. Да излеземе од овде за да можам детето да го сторам она што сакам без да ме кочи државава-е мојата амбиција. За себе толку. Стигнав до она ниво кадешто заработувам доволно а не морам да сум повеќе посветена од 40 часа неделно. Ако продолжев нагоре немаше да е тоа така и ќе го немаше овој баланс. Мирот и спокојот пред се. Што уште би додала или променила? Би сакала да имам барем еден час за себе преку ден, зашто сега само навечер го имам тоа време. Само тоа. Ништо друго. Со оглед каде живееме срамота е да се пожалам дека мене нешто ми фали, додека ако гледам сопругот колку проблеми и какви проблеми има на работа тоа е стварно за жалење.

 

Секоја жена има различни погледи и потреби во животот.
Тоа што некоја ја прави среќна и исполнета, друга може во тој поглед да се чувствува празно и нереализирано.Ги сакам деновите кога правам планови за завршување на обврските.Не се гледам во улогата на домаќинка. Сопруга бев краток период, а мајчинството се уште не сум го искусила.Ме исполнуваат работните обврски и контактите со луѓе.Кога станува збор за работа во себе препознавам врхоколик.Сакам да учам и да напредувам, да вложувам во себе и да бидам успешна.Ги живеам годините кога се чувствувам силна и работоспособна за да изградам кариера.
Кога знам што сакам знам што можам. Среќата и реализацијата како личност ги гледам во професионалните постинувања кои ја сочинуваат едната половина од животот.Но,тоа не е доволно за да постои целина.
Балансирањето меѓу работата и приватноста подразбира успешно менаџирање меѓу своите определби и семејните односи.Кариерата не значи се за да се гордеам дека сум стигнала до врвот, доколку нема со кој да го споделам успехот.
Работата е само сегмент кој интелетуално ме исполнува, а љубовта кон блиските емотивно ме храни.

 

Ме исполнува комбинација од двете и мислам дека е совршена опција (за мене лично) зашто ако одберам едно ќе ми здосади и нема да го исполнам најдобро што можам. Жена, мајка домаќина ДА, кариера ДА
Засега добро ми оди...ќе видиме во иднина

 

Уф, темава...
Еве јас сум моментално мајка, жена, домаќинка, студент...само не сум ЈАС. И ми фали време што би си го посветила само на себе, барем на кратко. Уживам во моите деца и во тоа што го следам буквално секој чекор, секоја ситница од нивниот развој. Ама понекогаш и те како ми фали малку да сум сама, да можам да сработам нешто на раат, од почеток до крај без прекини. Сета оваа ситуација знае да ме прави многу среќна и исполнета, ама знае и да ме фрли ептен на земја. Психолошкиот момент ми е најтежок.

Моите амбиции си ги знам и иако ми е смачено веќе од ова учење и редење дипломи, сепак тоа ми е моментално единствениот клуч за моите и нашите фамилијарни амбиции воопшто. Исто така и ми е единствениот украден момент да бидам малку сама и ми е еден вид освежување од секојдневната монотонија. Се надевам ќе издржам уште неколку години и ќе успеам во намерата. Сепак, како што кажа и @Bridget, иако периодов ми се чини дека ќе трае вечно, не е така. Сега децата ми се мали и ја користам приликата да им се посветам нив и воедно да создадам услови за подобар живот на сите нас.

 

Не, не заборавија жените да бидат сопруги,мајки и домаќинки,туку мажите уште не се свесни дека не е времето на мама, дека не треба жената да биде готвачка, перачка,чистачка, и да му ги намести маиците и гаќите кога оди на бањање туку дека треба домашните обврски да се поделат подеднакво. Според мене жените се изгубија во трчаницата, дете, работа, маж, куќа. Јас ги обвинувам за ова нашите мајки, баби со сфаќањата од старите времиња дека е срамота маж да работи дома. Да,порано жените биле дома,но рамо до рамо оделе со нив на нива,копале,жнееле,меселе пита за сите,раѓале деца,доеле. А мажот, и тој исто само со деца и метла не се замарале,а навечер сакаш жена ти да е тип топ средена и да биде расположена за секс и правење деца. Е,сега се смени времето,но имам примери во околина каде им се смеат како прво родителите на мажот доколку фати правосмукалка пред жена му или бања дете.Е таквите прво треба да сфатат. Како што може жена да работи како коњ по цел ден на работа,па продолжува дома со обврските и децата,така може и мажот. Сите посреќни и намирени.
Јас сум моментално дома и не се сметам за домаќинка што мириса на манџи туку напротив се сметам за корисна за моето семејство.Имам време и за себе и не сум фрустрирана.Сум одела и на работа и пак ќе одам, само овој пат не се пронаоѓам во тоа што досега сум работела. ЌЕ се фокусирам на струката и ќе пробам да правам бизнис. Не сакам да не ми се оди на работа секое утро и вечер.

 

Прифаќам се жена, деца, мајка..али да ја напуштам работата, тоа што ме исполнува и дома да бидам слугинка е тоа не пали кај мене.

 

Не се сложувам баш. Јас барем во мојата околина сум сведок на се повеќе мажи кои еднакво се грижат за домот и децата ко жената.
Има се повеќе жени кои успешно се снаоѓаат во домот и кариерата. Јас планирам да бидам една од нив. Се надевам ќе успеам. Ако се сака, се може. Среќа имам сопруг кој ме подржува. Тоа е клучно.

Друго, БИ работела и ако сопругот е екстра богаташ и може речиси се да ми удоволи. И сега би функционирале само со неговите примања, меѓутоа јас не се пронаоѓам во тоа така да функционирам, зошто освен финансиите кои ми се битни (примањата) јас сакам да се градам како жена со кариера, да одам напред и да бидам успешна. Така се гледам јас.

 

Toa se periodi od zivotot nosat razlicni potrebi (materjalni ili zelba za kariera).

Koga ke zavrsis skolo toa ti stoi na glava, da najdes rabota, da doprineses materjalno, a mnogu od nas sakaat da se kacat i na povisoka skala na kariernoto skalilo.
Ama sekogas ima ama vo prikaskata, koga se ke dostignes ke vidis deka pa ne e toa toa. Mozelo i na poinakov nacin ne moralo sekogas da se trca. Koga ke se svrtam nanazad bilo se i sesto. Nekogas sum rabotela po tri raboti i deteto malo mi bilo, pa sum odela na rabota i na fakultet, pa sum vodela proekt so grupa mazi od sekade po svetot, sum rabotela od Ponedelnik do Petok i ako treba na teren na -30,..... mnogu noki ne prespieni za nekoj milimetar (znaci nezboram za santimetri, toa e katastrofa vo mojata profesija).

Eden den najdov vreme da se svrtam pozadi sebe i da proveram za sto jas tolku rabotev. Za polni plakari alista koj seuste visat so etiketite, za sadovi i pokuknina koja pola ne sum ja postavila na masa, za bezpotrebni renoviranja, za bez potreba fizicki i umstveno sum se trosela a mozelo da uzivam i so mnogu pomalku perfekno se ziveelo.
Toa deka ne ispolnet si ako ne rabotis pa i ne drzi mnogu.
Sreken i pozitiven covek se raga , toa nemozes da stanes tuku taka, ete bas deka sakam da sum.

Steta sto covek ne moze da zivee nanazad so zrelosta. Mislam da se rodis malku pozdrel, a ne da ti treba 40god od zivotot da svatis deka i od mnogu rabota i dokazuvanja na rabota fajde nema.
Ne e se vo partalite vo plakar i na rabota tapsanjata po ramo.
Sega znam deka najdobra kombinacija ZA MENE e odi na rabota, lupaj pecati bez nekoja mnogu golema odgovornost, dojdisi doma napravisi topol domakinski rucek, poguskaj se so domasnite, ako treba i skaraj se i zatvorise vo svoja soba so svojte aktivnosti (dali ke citas, dali ke pisuvas, bois, crtas, vezes, pletes,... sto da e so ljubov da e).

Ama kako rekov prikaskata ima ama, mora po nekoj redosled na nestata stalno da ti se vrti vo glava deka nema da te bide ako od sebe dve ne napravis.

 

Жената не е само за дома . Точно е , не сме машини за да стигнеме секаде ( деца , работа , куќни обврски ) , но кога ќе си фати човек ред , за се има време .
Што се однесува до рамноправноста , сметам дека треба да се изедначени мажот и жената во поглед на куќните обврски и децата ( додека се помали де ) . Мило ми е што се повеќе парови се стремат кон тоа да биде така , и се надевам еден ден сосем ќе се искорени таа " традиција " да сета куќна работа и деца бидат на товар на жената . Во време на современа технологија и машини за се и сешто , редно е мажите да си ги помрднат задниците и да се фатат за некоја куќна работа

 

Тешко прашање

 

Приватниот живот, односно тоа дали жената е во брак или има деца НЕ ја одредува личноста на жената! Толку.

 

potpisuvaj i jas tuka.i jas sum majka zena domajkinka student plus vrabotena...sve sum duri i robot sam ne sum JAS.zenite zaboravijada bidat zeni zasto mora da se SE STO E MOZNO DA BIDAT. multitasking osobi. odmor nula. odmor ko ke umrime ke odmarame.

 

Како млада жена пред која сеуште е животот,не сум компетентна да се изразам за тоа како е да се биде мајка или сопруга (не сум ни едното ни другото).Ама дефинитивно знам како е да се биде жена во ова општество.Не сметам дека жените заборавија на својата природна улога и неколкуте наметнати.Но, апсурд е да се очекува од жената да биде 24/7 домаќинка.Со еманципацијата на жените се придонесе многу работи да се сменат,но зад затворени врати сеуште се очекува од жената да ја прифати подредената улога.Во времето на баба ми и дедо ми(пред 50-тина години) дедо не сакал ни да слушне баба да работи.Биле 7 члено семејство,и една плата била мала за да се задоволат сите потреби.На сметка на тоа,баба била одлична во домаќинството и посветена мајка.Но, крајниот резултат бил катастрофален кога немале доволно средства мајка ми и тетките да го испратат на факултет.Се прашувам,која е користа да се тресиш над домот и детето 24/7 кога не можеш да му овозможиш иднина?
Мамо и тато се друга приказна.Мама работи, независна е.Можам да кажам дека многу ми беше тешко,како 6 годишно дете да сфатам дека мама мора да оди на работа.Но,од денешна гледна точка јас сум и бескрајно благодарна што ми остави простор да се осамосталам,и да сфатам дека жената може да биде и мајка и кариерист во исто време.Јас денес,сум максимално посветена на остварување на својот сон,идна кариеристка,поспособна од многу машки (без навреда).Во животот покрај улогата на мајка и сопруга,ја посакувам и улогата да се надградувам себе си и да има свој живот.Не сакам да се изгубам во мајка, сопруга...Го сакам сопственото јас.Сум се соочувала со шокантни изјави и реакции на мојот став дека: не сакам да бидам домаќинка.Обврските треба да се поделат, независно дали ќе ги извршува жена или маж.Обично постарите не можат да сфатат,но не ретко се случило и помладите да реагираат бурно.Искрено, загрижена сум за млади со толку затворено размислување.Можам да кажам само,да се благословени тие жени што почнале да го дигаат гласот за нивните права.Long live the feminism...И дефинитивно жената не заборавила ништо,жените се херои на нашето општество.