Дали живеете живот кој го посакувате?

Живеам, знам, уживам и сакам да живеам. Животот што го посакувам го имам, но секогаш фали нешто нели, но мојот живот е совршен, задоволна сум многу и го ценам и почитувам тоа што го имам, благодарение на моите родители, ценам и почитувам исто така што ги имам другарките што секој може да ги посакува а пред се на врвот ги ставам моите родители кои се совршени, значи можам да кажам THEY ROCK!!! Живеам и тек сам почела, има многу градење пред мене ^

 

Не, дефинитивно не живеам живот каков што посакувам, ама се обидувам да го насочам кон остварување на мојот сон. Многу е рано да се каже дали моите замисли можат да се исполнат или не, ама сепак со цела моја сила и огромниот оптимизам одам напред. Со оглед на тоа што почнувам од нула, нема кој да ме поттурне (од финансиски аспект) сама се трудам за да успеам. За неколку години ќе го исполнам она што го сакам. Студирам, планирам, организирам и работите одат кон добар пат, ќе бидам една од најуспешните жени во Македонија, а може и пошироко.

 

Иксрено ретки се тие кои живеат живот што го посакуваат Јас можам да речам дека живеам еден мал дел од животот кој го посакувам.

 

Не.

 

Засега да. Тоа што сакав да го постигнам со мои скоро 18 години го имам постигнато , домашните мои се живи и здрави ( најголемата среќа ) , школото ми оди според очекувањата..Единствено сум разочарана што во последно време почнав да им откажувам на некој дејчиња што сакам да си муабетам со нив , ама обврските си го прават своето . Се надевам дека во иднина ќе имам повеќе време за нив

 

НЕ!!! Јас таков живот не сум порачала ве молам сметкава на друг а не на мене јас не живеам ни 2 ‘% од животот како што сакам да живеам сите проблеми нервози и препреки во животот како само кај мене да дошле...фала чао пријатно.

 

Од ден за ден животот ми е со малку повеќе стрес,но во глобала и кога ќе се свртам зад мене ,ДА тоа е тоа Фала ти Дедо Боже

 

не бас како сто сакам...но тоа е

 

Не сакам да звучам фарисејски, но му благодарам на Господ, мислам дека го добивам од животот она што го сакам и тоа го живеам.
Можеби не сум опкружена со материјално богатство (кое буквално не ми значи ништо), повеќе ме радува тоа што духовно сум исполнета, од мојата околина. Тоа богатство, таа љубов е повредна од се и затоа вистински го живеам животот кој го посакувам .

 

Фала им многу на родителите што ми овозможиле се што сакам во животот од факултет, сега магистратура,што ме воспитале ко личност да знам све да ценам во животот, материјално од ништо не сум била скратена што сум сакала сум добивала али знам секогаш да го ценам тоа што ќе го купам и никогаш не фрлам пари за без врска. Дај боже секогаш во животот да ми биде така и кога ќе заработувам мои пари....

 

хммм многу интересна тема имам размислувано многу на оваа тема. пред се сакам да и кажам на девојката која ја поставила оваа тема браво бидејки таа е на добар пат се уште е доста млада а веќе размислува за животот кој е доста комплицирана тема. размислувањето за тоа како треба да постапувам и како може да го достигнам она ниво на живот кој што сакам да го живеам низ годините ми помогна да сфатам многу работи. факат е дека секогаш во животот нешто ќе фали но никогаш не треба да се откажуваме од нештата кои што ни недостигаат во нашиот живот напротив токму овие нешта кои што ни фалат се тие кои што ни помагаат да созреваме, да напредуваме и пред се да се наградуваме и да ги формираме нашите карактери. во моментите на тешкотии без разлика од кој вид ние сме повеќе склони да забележиме некои основни вистини,би сакала да споделам со вас нешто што го напишав во периодот кога ми беше најтешко во животот. инаку е многу интимно досега го нема прочитано никој, сега за прв пат се одлучив да го споделам со некого а тоа сте вие затоа што сметам дека може да им помогне на многумина. всушност тоа се некои поуки до кои што дојдов од лично искуство. во тие моменти на слабост кога чуствував дека мојот живот се руши и дека сум потполно сама без никаква подршка, без никого кој би го слушнал моето страдање, моите стравови и моите мисли напишав едно писмо со наслов :
Чекор напред
уште малку а после ме чека SVETOT.Oстанува се позади мене,почнувам нов живот,од почеток. страдањето ме прочисти, ме направи посилна личност.Bлагодарна сум за се што доживеав, за се! почнувајќи од интензивната болка па се до максималното задоволство.се надевам дека поуките кои ми ги даде животното искуство веќе се дел од мене и никогаш нема да ги направам истите грешки од минатото. се молам за да бидам јака,силна за да можам да ги издржам сите предизвици кои се пред мене затоа што знам дека имам уште многу што треба да научам,се молам за среќа нека горчината остане само во моето минато, се молам за љубов искрена за која вреди да се живее. иако доживеав многу разочарувања не се откажувам од радоста или болката која ми ја носи секој нареден ден. иако понекогаш се чуствувам премногу слаба за да продолжам понатаму тоа е минливо,покрај се знам дека вреди да се живее и не се плашам да направам чекор напред.
ваквиот став и ваквото размислување ме извлече од најтешката криза,од најлошиот период во мојот живот. и сега ако ме прашате дали живеам живот за каков што некогаш сонував без размислување ќе ви одговорам да . се надевам дека со ова ќе можам да помогнам на некого

 

Задоволна сум од она што го имам сега за сега понатаму ништо не се знае.

 

Да, али УВЕК МОЖЕ БОЉЕ!

 

Не.
Ова е далеку од мојот живот каков што го замислувам јас

 

Да.Секако дека имам некои работи кои ги сакам но ги немам,но сум задоволна.. Задоволна сум дека има многу луѓе кои немаат нешто што јас имам.Најважно ми е дека имам среќа.Токму овој живот го посакувам,да ги имам моите блиски,и да имам среќа и љубов во домот

 

Го посакував овој живот и со малку тешка борба но го добив Да многу сум задоволна од животов што го живеам не е секогаш се толку розево но јас и моето семејство сме среќни и задоволни од тоа што животот ни овозможува.

 

Да. Живеам нормален живот во семејствто во кое владее мир и слога. Се што сум посакала - сум добила, порано или подоцна.
Јас би сакала на некој период да живеам живот на накоја богаташка од Лондон, Њујорк да видам како е. Тоа ми е желба Инаку од мојот задоволна сум.

 

Ох, проклето не!
Секој период од животов имав различни амбиции и цел. Дел остварив, дел ги запоставив.
Да речам дека сум среќна со сегашноста ќе значи дека сум задоволна со тапкањето во место и идеализирање на совршен живот. Никој не живее совршен живот, никој не е 100% среќен и задоволен од него, секогаш може подобро!

Лично за мене, далеку сум од она што го посакувам и тоа само затоа што тој не зависи во целост од мене, него од безброј други фактори кои не можам да ги променам така лесно.

Она што го сакав е да сум далеку од овде, во хармонија и неограничени луѓе, а јас сум заглавена deep down во простотилак и малограѓанство, во општество каде за единствен напредок е предуслов финансии или добра јака позадина!

Ма, ќе ги сништам таквите околу мене! Или ќе заминам...

 

Многу интересно прашање и дефинитивно ќе одговорам со ДА.Многу ми се допаѓа животот што го имам.
*Ја работам работата од соништата
*Го имам најпрекрасниот дечко што некогаш постоел
*Мојот сон:одреден период да живеам во Њу Јорк или Париз.И живеев.Во двата града.
*Живеам со мојата постара сестра(3 сме,едната се омажи и има бебенце,ја сум најмлада и живеам со другата сестра ( додека и таа не ми кидне ))
*Задоволна сум од мојот изглед.
*Го имам моето срце од куче,Макс!(самојед)

 

Не.
Никој не би го посакал мојот живот а најмалце јас би го посакала него на некому.
Поужасен мислам дека нема.
Би го посакала моето детство да го има секое дете, толку убаво детство имав. Полно со љубов, другарства, игри и се што може да го направи едно дете среќно.
Но во понатамошниот живот, никој да не ми биде во кожа.
Постојана борба со нешто, кое знаеш дека еден ден ќе те сруши.