Дали некогаш сте плачеле на јавно место пред многу луѓе?

Во училиште....
јас само за оцени плачам на јавни места...
аххах

 

Во училиште ми се има случено многу пати, плачам за оценки, за некој/а наставник/чка кога ќе си отиде (зависи кој/а секако хахаха), но ми се има случено и во град.

 

da,sum placela,i ne mi e sram emociite ili bolkata i tagata da gi iskazam na javno mesto.bolelo,i sum placela,bez sram,na glas,i ne mi bilo gajle

 

не

 

да имам плачено на сред плоштад ко ми кажаа дека мајка ми е во критична состојба и то се дереев од плакање и не ми е срам

 

Не сум никогаш плачла на јавно место. Но кога ќе бидам во таква состојба нема да ми биде срам да заплачам, сигурно нјќам да си ги кријам емоциите и солзите внатре во мене. Не е ништо срамно, секој плаче.

 

Пред непознати не ми е срам да плачам и сум плачела, а пред најблиските (мајка ми, татко ми, брат ми) неможам па макар тоа било и за филм ендоставно неможам.. А пред другарки си плачам често зашо само они ме сваќаат

 

Да сум плачела на јавно место, па што кога ми беше навистина многу тешко и емоциите неможе да се контролираат во некои ситуации.

 

Сега во бременоста како што ми се хормоните во тотален хаос, не бирам ни месот ни време за плачење, додуша не плачам со сила, само ми доаѓа
Си заплачев некна во салонот за мебел, во автобус и ич немам мака , а маж ми и мајка ми ме гледаат и се чудат, но тоа е што да ми прават

 

Сега за сега не

 

Некои луѓе не плачат затоа што се слаби,туку затоа што биле силни долго време... Често се случува да неможам да се контролирам коѓа ќе ми се собере...
Ми се има случено да плачам и на јавни места,но најчесто плачам кога сум сама,
а сега во бременост пак станав најголема плачка хаха

 

Да, ми се има случено да плачам пред многу луѓе. Некогаш кога неможам да ги задржам солзите во себе...и не ми е срам.

 

Никогаш. Јас сум личност што ги потиснува емоциите, дури ни личностите што ме познаваат повеќе од пола живот ме немаат видено како плачам, а не пак непознати. Знам дека не треба до толку, ама ете ..

 

за жал да....неможам да ги скријам емоциите кога сум во нај нај лоша ситуација (само 2 или 3 пати ми се случило),ама знам дека ке има уште......во многу ситуации се обидувам да се контролирам и се контролирам,ама некогаш не...

 

Сум. И до ден денес знам да го направам тоа, колку и да се трудам да не е така. Срце мое јуначко неможе да додржи. Последен пат плачев на реклама за бездомни животни пред свекор ми свекрва ми и некои нивни роднини кои прв пат ги видов тогаш.

 

Да, ми се има случено да плачам пред многу луѓе.

 

сум плашела пред моите родители и сестра што за мене тоа беше како да сум плашела пред илјадници лујге...секогаш во себе и кога ке бев сама плачев али како што каза феминката над мене дека некои лујге плачат од што биле силни долго време,и мене ми се слуши тоа па во тој момент не можев да бида силна повеке....

 

Два пати. На погреби.

 

пред луѓе никогаш секогаш сама кога ќе сватам дека подолго време сум била силна...многу боли...

 

Не