Дали некогаш сте плачеле на јавно место пред многу луѓе?

vo zivotot sum se rasplacila samo dva pati i toa koga go gledav zverot i ubavicata( ne sakav zverot da stani princ) i koga umre moeto morsko prase. i toa e se !

 

Да само еднаш.затоа што ја испраќав другарка ми на дааааалечен пат и знаев дека повеке никогаш нема да ја видам во живо

Спојлер

само на скајп

 

на училиште бе 2-3пати заради неправдите кои ми се случуваа, сега ми иди да се убијам кога ќе помислам на тоа
и уште еднаш ми се има случено пред едни тотални идиотки кои ги сметав за другарки, ама ајде...

 

Не.

 

ДА, ми се случило неколку пати, но знам да се приберам за брзо време инаку гооооолема плачка сум право емотивно ракче сум си

 

Значи кога плачам се трудам тоа да е е пред многу луге.....а и преретко плачам....

 

НЕ!
И нема тоа да го направам, бар не за некоја банална причина. Може сум плачка, али си плачам дома.

 

Не...

 

Ммм па на училиште пред наставникот и соучениците, а понекогаш само пред соучениците. Хахах си мислите која плачка сум јас

 

Бре бре тие што се прават дека не никогаш,и дека се камења тие се најголемите плачковци.Јас сум плачка си признавам немам што да кријам тоа не е нешто страшно па луѓе сме не сме камења за тоа се тие емоции да се искажат имам плачено и на јавни места скоро пред 2 или 3 месеци не ме држи добро секавање си идев накај дома и преку телефон со мајка ми правев муабет бидејќи тие со татко ми беа во странство и по патот до дома си плачев народот си поминува ме гледа мене тоа не ми смета сега не до толку да се дереш ептен да изиграваш патетична, али немам срам да пуштам солзи.И кога гледа некоја серија или филм ако ме трогне јас без срам можам да заплачам

 

Надвор,во јавност,НЕ Инаку си плачам јас дома,не викам не

 

Се сеќавам само еднаш кога плачев кога се загубив низ маало (тогаш се доселивме) Друг пат не ми текнува.

 

Не, никогаш. Само сама плачам.

 

Не можам да се сетам конкретно на секоја ситуација, но Многу пати сум плачела во јавност. Не знам дали се срамам со тоа или ми е сеедно. Како и да е, избувливоста сум ја претворила во солзи и сум ја покажала пред останатите. Знам да бидам многу емотивна, да се изнервирам за ситница и тогаш заплачувам. Не дека ронам крокодилски солзи, ама насолзени очи, вртење на погледот и барање прилика да побегнам е тоа што ми се случило повеќе пати. Се поради тоа што сум многу емотивна.

 

Сум плачела мнпгу пати и не сум се срамела поради тоа , ми дошло тешко на душата и сум се исплакала

 

Имам плачено во јавност, кога ептен не сум можела да издржам. Несакам, но многу пати болката е посилна од се

 

Не сум плачела, само кај баба ми плачам хаха, инаку за оценки, машки, професори никогаш!

 

даа, кога губам утакмица а сме биле толку блиску, секогаш

 

сум плачела да и срам ми е кога лугето ми ги гледаат солзите
понекогаш сами се тркалаат по лицето , колку и да ги бришеш сами доагаат

 

Ми се насолзуваат очите и сами ми течат,но не испуштам глас. Тивко и нечујно си плачам во јавност. Никогаш скоро не ме забележале освен ако не ме погледнат во лице и го видат тоа.