Дали некогаш сте плачеле на јавно место пред многу луѓе?

me too

 

Да ми се случило и се каам поради тоа. Повеќе никогаш не би го направила, без разлика колку и да ми биде тешко.

 

Да. Само еднаш, на погребот на баба ми.

 

Не

 

ми се има случено и многу ми е срам што сум дозволила да видат луѓето дека сум повредена,уште ќеиф сум направила на оние што ме мразеле многу многууу се каам што сум плачела на јавно место и тоа за глупости,глупости невидени,ама никој неможе да го смени минатото,џабе се навраќаме кога ништо неможеме да смениме,само си отвараме стари рани и спомени

 

да кога бев 6 одделение за се нешто плачев но сега веќе НЕ

 

не..

 

Како мала многу често..сега не.

 

Нее, издржувам иако некогаш ми иде океан да напавам.

 

Епа јас сум голема плачка. Чувствителна сум и како дете воопшто не ми беше страм да заплачам, ако нешто ме боли, паднам или се удрам си плачев. Сега нормално дека не плачам пред секого, но ми се има случено неколку пати да ми се наполнат очите со солзи, но некако го сокривам тоа. Убаво се изнаплакав пред многу луѓе на концерт и тоа ич не ми беше страм, си го гушкав дечко ми и така

 

не баш ;\

 

Јас кога сум сама никогаш не пуштам солза, а не па пред сите.

 

Не сум плачела пред никој,колку што е убаво ,толку е и неубаво,знам дека кога си на место на кое сите плачат на пр на погреб не треба да се стегаш,треба и неубавите емоции да се искажат не само убавите,ама јбг не сум плачка колку и да сакам секогаш сум "стегната"

 

Порано, како помала до 4то одд бев многу голема плачка. Плачев за се и сешто, плачев дури и нашколо, абе секаде. Сега, откако пубертетот ме "поремети", солза немам пуштено незнам од кога, така да не плачам ниту на јавни места ниту дома, фала богу до сега не сум имала некоја многу лоша ситуација за да се расплачам, се надевам дека така ќе биде и понатаму...

 

Јесте да, за жал

 

Да...
У болница кога се родив рикав како магарица...
И на првото земање на крв... Уште не ме боцнале јас рикав и кажував дека боли...кога ме боцнаа престанав и мислев дека завршиле, а тие самошто почнале....

 

Хахахахаах да на забар некаде 5-6 одд ллелеле како сум плачела не од што ме боли или од страв, дека пред мене имаше едно девојче што плачеше и си ја рикнав и јас кога ќе ми текне сега ццц мајка ми сеуште ме зафркава за тоа

 

да,поради изгубени нерви.

 

хм..не памтам, ваљда не