Дали некогаш сте плачеле на јавно место пред многу луѓе?

само у 2-3 оделение ми се скршило линијарот и почнав да вриштам на цел глас (копиљачка ја глупа)

 

Јас сум си емотивец у душа... ДА ми се случило да заплачам на јавно место последен пат во дискотека.... немам ништо против луѓето кои ги кријат емоциите меѓутоа јас сум таков човек кога ми се плаче плачам

 

ко мала секогаш сум плачела на училиште само за еден збор некој ако ми речеше.. ама со тек на времето како што растев станав личност која не ги покажува чувствата пред други, единствено не можев да издржам кога го видов бившиот како пред мене и се јавува на девојка му да и пее е тогаш не издржав, на сред дискотека пред толку луѓе..

 

НИКОГАШ . ! Ни у школо ( ни еднаш, ни кога паднав и си скршив заб! никогаш), нигде брате. Ама дома.. Ке си земам едно перниче и кога ке почнам да плачаааааам...

 

Сум плачела кога сум одела на училиште на првиот ден не сум можела да се одделам од мајками па сум вриштела и цело училиште ме гледало А иначе од таа случка повеќе не сум плачела во јавност

 

ДА !!

 

Да

 

последен пат сум плачела во јавност после матурските во еден многу тежок период од мојот живот кога дознав дека дечкото со кој што идев две и пол години ми раскинал заради мојата најдобра другарка, а всушност они си го имале муабетот и ние додека сме иделе и некако ми се собра се и се расплакав и после ми беше криво што дозволив да видат дека сум толку повредена и дека успеале да ме срамнат со земјата од тогаш многу работи ми се појасни во животот и не си дозволувам испади на јавни места

 

Да. Ми се случило.. Емоциите неможам да ги контролирам..
Во тој момент сум се почуствувала слабо и немоќно и сум го изразила тоа преку солзи...
Кога ми се плаче пробувам со сета сила да го задржам тоа во мене.. ама само пробувам...
Ретко ми успева.

Премногу ми е криво што тоа го имам направено во момeнт на слабост и пред луѓе кое се сителе на моите солзи.Кои градеа своја среќа врз туѓата несреќа..Многу ми е криво поради тоа, ама што е, тука е.

Имало и моменти кога не сум можела да ги додржам солзите како резултат на заситеноста од се'.
Живот, школо, друштво.. Ми било преку глава од се' и сум пуштила солзи во круг на друштвото...

 

Да. Пред една година. И си ветив дека такво нешто никогаш нема да си дозволам.

 

Да. Јас сум си емотивна и често си плачам. Тоа во скоро време, пред 2 месеца заплакав во училиштето затоа што професорката по латински ме фати како препишувам и ми го зеде тестот. Ама жими се јас бев учела за тој тест и напишав цел тест и само две зборчиња не знаев и тоа сакав да го видам, ама добив 1. Кој срам.. А ми се има случено и порано да плачам за оцени. А порано плачев и во кафичите по саканиот. Мала бев тогаш.

 

За жал-да, и тоа пред луѓе пред кои нај малку сум сакала, плачам поради неправди, од бес, за тажни ситуации повеќе можам да се контролирам ама ако некој биде неправеден спрема мене експлодирам па не само што ќе заплачам туку и или неможам ништо да кажам ми се стега грлото или избувнувам и во разговор и кажувам работи што не дека не треба кон тие луѓе, туку самиот начин на такво изразување ме спушта на нивно ниско ниво. После се каам, особено кога ќе ме искара дечко ми да се контролирам повеќе . Ама не можам да држам во себе, ме стега грлото и ми пулсира тироидната па мора некако да го намалам стресот за да не си направам полошо Се трудам да се контролирам во последно време, со тоа што нема да ги земам толку при срце неправдите и ќе ги игнорирам таквите личности.

 

Не. Не сакам да им го дадам тоа задоволство на `добродушниците` и околината околу мене.

Ми доаѓале само солзи во очите некогаш, ама сум била со наочари за сонце, па било неприметно. (се` додека дојдам дома да си изнаисплачам).

 

Да.Зошто не бих?
Не е ништо срамно!
Никогаш не е срамота да си ги искажете своите чувства,повеќе би било срамота да ги кријате !!

 

Ми се случи скоро, во автобус, претходно имав караница некоја, па морав да си одам дома, и ми беше многу тешко, си пуштив солзи во автобус, ама си се покрив со шалот, па не бев забележана

 

Емотивна личност сум, ама не плачам пред сите.
А ми се има случено да заплачам и на јавно место..
Кога бев прва година имав "муватор" од истото школо...и нешто се разбркувавме и му ја земав капата и он ме турна..и некако ме навреди и се вратив во училница седнав до најдобрата другарка и почнав да плачам..тогаш и сватив дека цел клас ме ска и почитува.
И во автобус имам еднаш пуштено солза затоа што дечко ми беше во болница и неможеа да го разбудат и ми беше страв да не се седи нешто сериозно..стегнав срце некако до таму..ама коа стогнав таму ги поплавив..и после ми кажаа дека не било ништо сериозно.

 

Да, ми се случило Во дискотека кога ми го украдоа капутот- не да плачев, рикав!

 

Не ми се нема случено,но јас не плачам пред другите само кога сум сама тогаш

 

Да, в училиштето .. но сепак, не ми е битно каде сум... со плачење понекогаш си ја релаксирам душата!

 

Не сум плачела пред други (мислам на јавно место) Само пред блиските ако ептен неможам да се воздржам.Ги искажувам емоциите само на тие што јас сметам дека треба да ги знаат.
А инаку не гледам ништо чудно ако некој заплаче пред многу други луѓе па и непознати ...