Дали некогаш сте украле нешто?

Никогаш.
Само цреши и една лубеница ко помала.
Прцле,не ни знаев дека крадам

 

Не,ништо не сум украла.Ни овошје од комшиите.

 

Не сум крадела, нема да крадам и никогаш нема да украдам.

 

Да.Сум ги украла корпите за вештачко цвеќе од кај комшиите и после сум и се фалела на комшиката какви корпи за цвеќе имам

 

Се сеќавам дека кога бев прво одделение му ги крадев моливите на тој што седеше до мене.Тоа беа времиња

 

Не. Одсекогаш бев совесна за такви работи и никогаш не се осмелувв иако како дека сум размислувала но сепак немам направено а овошки секогаш одеа другарките јас само чував како што напоменав никогаш не се осмелував. Хаха

 

Мх, јас не можам да се качам во автобус без да платам, а не да украдам нешто.
Нема шанси, ќе ме убие грижа на совест.

 

Не се сеќавам на такво нешто ни како мала, мене не ме бива за крадење не сум до толку храбра да можам да се осудам да украдам нешто макар и ситница да е ,ќе неможам навечер да заспијам од грижи на совест а и едноставно тоа го сметам за најпросто, најподло нешто
Мразам крадци, мразам се што е поврзано со кражби, јас би сечела раце на тој што ќе се обиде да украде нешто вредно, мислам и на тие што провалуваат по домовите проклетници

 

Како помали од дрвцата на комшиите, друго не

 

Цреши и кајсии

 

Не не крадам.. Но како деца од комшиите кајсии, а и во 2-ро 3-то одделение од наставничката креди.

 

До сега единствено нешто што сум крадела е цреши
Со другарките имаше едно место и секој ден полни раце и се сеќавам кога не фати тој човекот и почна да се дере и ние трчајќи па се дупки патот се ни испопаѓаа

 

Па не од продавница,ама од кај комшиката да Кога бев помала често шеткав до кај неа и секогаш дома се враќав со "подарок" И крадев кукли најчесто,а кога и ги украдов сите кукли и го земав домашниот телефон...

 

Да.Од дома,2 пати.Несакав,ама навистина незнам што ми се случи во тие моменти,можеби и намерно го направив тоа и несакам никаков изговор да наоѓам,си признав.А од надвор,од луѓето,од продавници и сл никогаш.Дури кога одам во продавница страв ми е да не помислат дека нешто сакам да украдам.И кога на некој ке му снема нешто многу ми е криво и исто така се плашам да не помислат дека сум јас.Ете го имам тој страв откако им го сторив тоа на родителите.Но,од грешката си научив и навистина никогаш повеке.
На моите им се извинив со сето срце навистина се покајав и им ги вратив парите.А сега ако ми се потребни пари ке одам кај баба ми,дедо ми,тетка ми,било кој од поблиските и ке побарам па ке вратам.
Сватив дека моите родители жевеат за мене и за брат ми и дека со многу мака и труд ги заработуваат парите па од тогаш никогаш не сум се осмелила да земам без прашање и никогаш нема да се осмелам.

 

Јаболки крадевме од кај една лоша баба,а исто така и во една продавница за мебел за украс имаше едни листови во бојја јас се заљубив во нив и си земав,но се задржавме подолгу и требаше цело време да ги кријам во раката.

 

Ние од маало кога ќе се зберевме ајде ќе правиме куќичка,па сме краделе даски,шајќи,фолии и друго не знам што од комшии и тоа навечер,за да не не приметат. А за јаболка,кајсии,цреши....Тука нема збор!На секој комшија му ги празневме дрвата!Детски години....

 

Гога бев помала се и сешто правевме и крадевме заден пат украдов во Охрид весник имаше многу гужва и јас викам ај од друго место ќе купам доручек и весникот у рака си тргнавме со семејството на плажа

 

хахах како мала да јаболка цреси и такви ствари по комси и слиЧно а кога пораснав им кажав за тие глупости и сите се смеаа

 

НЕ!

 

Хаха да како мала.
Имам украдено режало, гума за бришење, тевтерче, тетратка. Дека многу по учењето бев тогаш.
И еден чешел на тетка ми. Многу ми беше убав и си го чапнав.
И тоа е се. Не се некои големи работи, ама никогаш нема да ги заборавам бидеќи криво ми беше и многу се каев.