Дали повеќе боли туѓиот успех или нашиот неуспех?

Ме боли мојот неуспех многу нормално. Посебно кога ќе си удрам два, три шамара за да се свестам колку и што можам. Но, ќе бидам искрена и ќе кажам дека ме боли туѓиот успех, кога знам дека тој/таа не заслужил/а па и капак на се ми зборува цело време лелле ти уште не направи ништо види ме мене.
Глуп пример но знаете имам дечко од друг град, врска која не е многу успешна и другарка цело време ми труби - Леле види се ти, види ме мене. Па види каква врска имаме ние , шетаме , ова -она, а вие ништо, лелле како издржуваш, леле. Е тоа ме боли.
Не би да пишувам други примери ако ме читаат би се пронашле луѓето.
Се радувам кога некој успева, знам дека се трудел, славам заедно со него, но ме боли кога тој некој не мрднал со прст, а цело време кука како ми е мене.

 

Искрено немам морална дилема дал треба да да ме боли туѓиот успех или мој неуспех. Кристално јасно е, мојот неуспех е мој личен неуспех, сум ги имала сум се трудела енормно многу и не ми успеало, ама потоа сум научила според тие случувања како да го виткам рбетот. Смирено си го прифаќам, ако можам ќе го исправам, ако не одиме кон друга цел.

Туѓиот успех, никогаш не ми создава завист. Секој го постигнува на секаков начин, дал со клевета, дал со грабање на функција или пак со витиснки труд. Ако е на нечист начин само можам да плукнам и да згазам на нискоста, ако е вистински труд можам да им дадам благ наклон и да го споделам..

 

Мене лично, не ми пречи туѓиот успех, но ни мојот неуспех не го сметам за трагедија Неуспехот е една лекција плус и не треба да не обесхрабрува! Секако дека нашиот неуспех често боли, но не би требало да се разочаруваме

 

Јас не сум тип на личност која се сити на туѓа несреќа, ниту пак личност која што би завидувала на туѓ успех! Туѓиот успех, искрено ме радува..иако - знам дека никој не би се израдувал на моја среќа, али шта чеш, нек се угоде. Јас сум таа што прва ќе покрене иницијатива за славење на тој успех. Им посакувам на сите најдобро!!
А мојот неуспех, секако дека ќе ме боли, но затоа за наредниот пат, веќе имам искуство, и нема време ниту пак простор за неуспеси. : )

 

За туѓиот успех многу ме боли к**. Освен, да бидам искрена на моменти знам да бидам љубоморна. Зависи од ситуацијата.
Сопствениеот неуспех...е ова навистина боли Колку и да е силен еден човек и колку и да не признава за тоа, падовите и поразите, за жал, сите тешко ги поднесуваме.

 

Не знам како да кажам, а да не изгледам завидливо, кога мене не ме боли мојот неуспех, туку туѓиот успех.

Кога нема да успеам, паднам, ќе станам, ќе продолжам, можеби со поголема сила и елан од претходно и самодоверба на својот грб дека ќе успеам.
Премногу пати ми се случило FAIL во животот, но повторно ги градиме нештата одново, на подобар начин и секако дека е неизбежен успехот.

Туѓиот успех е поле, каде што јас можеби не сум доживеала ниту неуспех, ниту успех. Нема зошто да љубоморам и да му завидувам на оној што успеал, можеби ќе му пружам рака, воопшто не ми е во карактер да се опседнувам со туѓата среќа, самосожалувајќи се себеси зошто мене не ми е така.
Но ќе се изедам себеси, онака лично поради себе.

 

Секако дека повеќе боли нашиот неуспех. А ова за туѓиот успех изгледа мислите на успехот на нашите противници или непријатели. Успехот на мојата најдобра другарка, моите родители, роднини, брат иако е туѓ ме восхитува и се радувам поради тоа. Успехот на моите блиски исто како да е мој успех!

 

Мене лично, не ми пречи туѓиот успех, секој што се бори да успее го заслужува тоа.Посебно ги ценам борбените жени кои се борат да успеат во животот. Но, ни мојот неуспех не го сметам за трагедија. Ако во нешто не сум успеала значи не сум се посветила доволно на таа работа.

 

Ме боли мојот неуспех кога трдуд и врме сум вложила во нешто, а тоа ми се вратило со неуспех. Туѓиот успех ме боли само кога е неправедно и не заслужено стекнат, а кога е правилно стекнат знам и тек како да се радувам и да ми е мило како јас да сум го постигнала тој успех.

 

Туѓиот успех може да ги боли само оние, кои сопствениот неуспех толку многу ги иритира, до граница да ги фрустрира, што причината за истиот ја наоѓаат секаде наоколу само не кај самите себеси.
Алибистички пристап кон работите е најлесната можна опција. Па зошто да поработам на себеси ако можам да го обвинам целото општество и да ми биде полесно на душата?!

Само, не секогаш туѓиот успех заслужува ругање од типот на - „ете, ништо не знае, а ја протнале таму затоа што вујко и е владика“. Па и да е така, big deal! Не ми се допаѓа но што можам јас со тоа?

Всушност, никогаш не ја разбирам онаа опседнатост на луѓето со другите. Туѓиот успех, ако се работи за успех на моите блиски, може само да ме радува небаре е мој. Нема разлика, а јас а тие! Подеднакво ме грее срцето.
Ако е успех на некој кого не го познавам, може да го игнорирам евентуално да речам - машала.

Може да ме боли, само ако е постигнат со забодување на нож во мојот грб.

Во сите останати случаи, енергијата ја пренасочувам кон себеси и постигнување на сопствен успех. Помалку време за глупости, повеќе време за себеси. И животот, е полесен. Повеќе ќе се запоти човек, но полесно е кога знае дека лее пот за свое добро.
Запците нема да мрднат ако ги оставам да р’ѓосуваат и отидам да гледам како функционираат оние на комшијата.

 

Се радувам на туѓиот успех...

Повеќе боли нашиот неуспех

 

Дефинитивно повеќе боли нашиот неуспех.
Мене воопшто не ми смета кога гледам дека другите постигнале некој успех. Напротив, баш ми е мило. Но мојот неуспех многу ме боли, бидејќи знам дека сум можела подобро.

 

Мене повеќе ме боли мојот неуспех, посебно ако сум мислела дека можам подобро, а тоа не било доволно. Меѓутоа, во последно време ме боли и туѓиот успех, за кој знам дека е постигнат нечесно. Немам ништо против за оние кои постигнуваат многу, но чесно и баш таквите луѓе ме мотивираат и јас да се стремам кон тоа. Секогаш е тешко да го постигнеш тоа што го сакаш на чесен начин, може затоа луѓето се служат со најразлични средства за да стигнат до тоа што го сакаат.
Па, според тоа ќе поставам и едно прашање: Дали ги опрадувате луѓето кои на нечесен начин ги остваруваат своите цели, оправдувајќи ги дека се снашне подобро од останатите?

 

Се разбира дека повеќе ме боли личниот неуспех. Зошто не ме интересираат тушите животи,а и тој некој сигурно се радува на тој успех,исто како јас кога би се радувала на личниот.
Од друга страна пак, единствено нешто што сум го осетила и дебело ме заболело кога на мој труд друг гради успех.Е тогаш навистина ме болело.

 

Мојот неуспех дефинитивно ....
не сум личност која се занимава за туѓите успеси и неуспеси дака да мојот неуспех повеќе ме боли.

 

Мојот неуспех повеќе ќе ме боли отколку туѓиот не не можам да речам дека некогаш не ме болело срцето за туѓ успех но секогаш сум гледала да бидам задоволна со тоа што јас го имам.

 

Секако дека мојот неуспех. Но секогаш гледам да извлечам нешто корисно од тоа, нели најдобро се учи од грешките. Така што, неуспехот боли но не се разочарувам и не дозволувам да ме спречи да ги остварам моите цели, дури и да не е од првпат.
А на туѓите успеси се радувам, посебно ако се работи за некој близок.

 

Боли туѓиот успех кога е незаслужен, и до него се дошло по пат на неправда.
Боли и мојот неуспех кога знам дека е исто резултат на неправда, но повеќе боли кога знам дека сум постигнала само неуспех затоа што не сум се потрудила доволно.

 

Искрено мислам дека нашиот неуспех боли повеќе. Туѓиот успех никогаш не ми сметал, дури и ми е мило кога ке слушнам дека на некој му тргнало, без разлика во која состојба се наоѓам јас

 

Таман работаа туѓиот успех да ме боли. Каков човек би била јас...
Иако имало многу случаеви кога сум слушнала за нечиј туѓ успех,и во мене се јавува она:''е што би било убаво да го имав неговиот/нејзиниот успех''.
Иако мислам дека информацијата за туѓиот успех ја прифатиме со негодување и негативни чувства, оставаме простор во нашиот живот за привлекување на повеќе такви информации. Повеќе, повеќе и повеќе...... И не оставаме простор за друго.

Така да, би рекла дека што се однесува до мене, повеќе ме боли мојот неуспех, ме боли тоа што не сум успеала да постигнам нешто што некој друг постигнал, и почнувам автоатски да се сомневам во моите квалитети..