Дали повеќе боли туѓиот успех или нашиот неуспех?

Мојот неуспех секако дека ме боли најмногу на свет. Иако денеска како што вели поговорката "подобро на комшијата да му умре крава отколку мене да ми се роди теле", повеќето се радуваат кога ке видат дека на некој му оди се како што треба. Мене ме болат само успесите на оние кои да речам ги мразам

Спојлер

Не мразам, ама не ги сакам

 

Moјот, секако, што ме интересира за другите.

 

Ќе бидам сурово искрена како и секогаш. Да, повеќе ме боли тугиот успех отколку мојот неуспех, незнам зошто е така но така е, и секогаш наогам утеха во тоа дека тие дошле до таму не поради своите квалитети туку поради нешто друго, а и сама сум свесна дека не е така. Едноставно неможам да го поднесам тугиот успех.

 

Отсекогаш, од кога знам за себе (бидејќи не паметам некогаш да сум завидувала на некого,билокого ) ме болело личниот неуспех.Секако, не сите исто размислуваме но не можам да ги сфатам оние кои не можат да го поднесат успехот на другиот.Ако видиш дека некој успеал,а ти е познаник,роднина,сосед итн. па честитај му искрено, од сесрце, нека биде реално тоа...Но, не...Едноставно не...

Очигледно, мора да има и такви кои ќе бидат болно љубоморни, и ќе завидуваат некому, макар јас била потполно различна од нив...И многумина како мене, знам дека сепак сеуште има луѓе во правата смисла на зборот.

 

Мојот неуспех.

 

Сопствениот неуспех, се разбира.
Туѓиот успех може да ми послужи само како мотивација, па и причина за искрена среќа ако се работи за драга личност. Дури и ако двете се поклопуваат, секој се труди за себе и не гледам разбирлива причина да боли тоа што некој друг успеал во нешто (тука потенцирам, ако се работи за заслужен туѓ успех).

 

Мојот неуспех најнормално, но понекогаш боли и туѓиот успех, кога знаеш дека ти цел труд си го вложила во тоа нешто а сепак не си успеала, а некои личности ни малку не се потрудиле, а сепак успеале со измама, незаслужен успех. Ако е некоја блиска личност, со заслужен успех би се радувала иако јас не сум успеала

 

Искрено мојот личен неуспех не ме боли. Затоа што знам дека сум направила се што било во моите можности за да го избегнам. Но ме боли ако последиците од мојот неуспех имаат влијание врз моите најблиски, најдраги личности. Тоа ме боли.
А во однос на туѓиот успех, зависи. Постојат луѓе на кои им посакувам и повеќе од тоа што го постигнале , но постојат и луѓе за чии успех би ми било подраго доколку не сум ја добила таа информација. Во глобала тоа се луѓе кои иако постојат се однесувам како да не постојат.

 

Тоа е индивидуално. Мене ме боли мојот неуспех, а за туѓиот успех или неуспех, многу и не ме интересира.

 

Повеќе ме боли мојот неуспех.
Никогаш не сум гледала, не гледам и нема да гледам дали некој друг успеал или неуспеал во нешто.

 

кога ќе размислам ни мојот неуспех не ме боли а уште помалку туѓиот успех, на личниот неуспех гледам како на искуство и како пример како да не продолжам понатаму и како да се подобрам, а на туѓиот успех му се восхитувам, зашто би ме болело мене туѓ успех можам само да научам нешто од туѓиот успех.

 

Читам дека на повеќето ги боли сопствениот неуспех, кај мене е обратно многу повеќе ме боли успехот на другите. И кога бев мала неможев да поднесам некој да е подобар од мене се трудев постојано да сум ако не подобра приближно како другите и денес сум истата секогаш се стремам кон најдоброто. И мислам во позитивна смисла успехот на другите ми служи како мотивација без разлика на кој начин стигнале до таа положба јас секогаш се трудам со работа да стигнам до таму

 

Дефинитивно својот неусппех.
Ако некој го заслужил тој успех нема причина тоа да ме боли.

 

Не ме боли ни едно ни друго.
Не сум завидна на туги успеси,секој сам се бори за себе и добива онолку колку се трудел.Секој сам знае колку може да вложи во себе си.
Своите неуспеси или падови не ги оплакувам,не ги сметам За пораз.Не се депримирам.Учам на грешеното и тоа е тоа,терам понатаму на друг начин.
Единствено нешто што може да ме докрајчи од болка е не дај боже смрт или тешка болест на моите мили.
Но тоа не е мој неуспех туку божја раб.
За се останато има втора шанса.

 

Општеството во кое живееме е динамично и непредвидливо, па таквата ситуација сама по себе наметнува многу грижи и проблеми. Во целата турболенција, ако размислуваме за туѓиот успех, го занемаруваме личниот и ќе изгубиме драгоцено време кое можеме да го посветиме на нашите планови за да се насочиме кон сопствената цел. Туѓиот живот е друга приказна која не би сакала да ја живеам.
Потрагата по мојот дел е причина да не размислувам за неуспех. Трпението,трудот и волјата се основа за да стигнам до она што некаде ме чека. И кога ќе се зачини со доза на среќа,тоа е моментот што ја сочинува мојата сторија.

 

Мене ме боли тугиот незаслужен успех.Секако дека и мојот неуспех ме прави разочарана.Поготово ако се потрефат и двете работи заедно.

 

Ме боли мојот неуспех. За другите толку не ми е важно, не се споредувам во последно време затоа што секој си е приказна за себе.

 

Ниту мојот мојот неуспех, а уште помалку туѓиот успех

 

Ме боли нормалнот мојот неуспех,али и ме боли и неуспехот на луѓето кој ми значат и се дел од мојот живот и свет.

 

Мене ми е важен мојот живот, а не некој нечиј, така да си се грижам за моите проблеми и успеси, а не за туѓите. Така да, повеќе боли мојот неуспех.