Дали религијата е наследство или избор?

Зошто би се навредила јас или било кој друг ако некој е атеист. Секој си има право на избор. Јас си кажувам тоа во што верувам. Ако мојата вера му изгледа на некој како навреда, негов проблем.

 

Па ете погоре пишаа дека ако некој речел дека не верува во бог тоа било навреда за верниците. Исто така ако тоа што јас не верувам во бог на некој му е навреда не е мој проблем.

 

До некаде е наследство, а после преминува во избор. Времето е пресудно, во минататото, и тоа блиско минато, родителите ги крштеваат децата и ги носат во црква. Детето не разбира и нема да рече зошто да одам или не одам. Значи е наметната до одрадена возраст.

После самиот поединец одлучува за себе.

Јас искрено доколу би имала деца нема да ги крстам, а и не би ги носела во црква. Ни јас не одам. Црквите моментално се сѐ, само верски храмови не.
Не сакам да му пренесам мои верувања на моето дете. Ќе се запознае со религијата подоцна и самиот нека одлучи дали и во што ќе верува.

 

Оооо... да не почнувам да зборувам и за верниците... и јас сум верник па случајно да не правам се како што треба. Ама обично кога човек греши е далеку од Бог (тоа важи само за верниците) , а за неверниците не постои грев. Да не кажувам сега други работи. Ама никој не е светец.
Ама ме нервира што некој пат кажуват било да се верници или неверници: Еее види го што прави овој, а оди во црква.
Зошто такви реакции???
Сите сме луѓе и сите грешиме.

 

Бог= Јехова
Исус= син на Бог, син на Јехова

Во православието. Сега се надевам на тебе ти е јасно.

 

Ова е светото тројство.

 

Сите три личности се Бог. Тоа ми беше поентата. И сите три постојат од секогаш.
А додека бил Исус Христос на земјата имал човечка природа , а не Божја. Се понижил и се откажал од Божјата природа за да можеме ние денес кои ќе поверуваме да бидеме спасени.

 

Ама чекај, татко му нели таа работа...
И како тоа "личности"?
Од кога Јехова и Светиот Дух се личности?
Ај Исус и ќе го протнеме како таков, ама другиве две?

 

Како што успеав да сфатив од досегашната дискусија, темата е дали религијата и вербата уште од мали нозе кај децата е наследена, или пак претставува избор.

Мислам дека не постои прецизен и дефиниран одговор на прашањето "Дали религијата е наследство или избор" бидејќи тој поим не претставува единство.

Со други зборови, религијата не може да биде наследство/избор во детството, туку само е манифестирана на детето, а потоа тоа одлучува дали религијата ќе биде наследство или избор.

Сметам дека за повеќето деца, религијата на нивните родители прво им е презентирана како поим, а дури потоа децата одлучуваат дали религијата ќе им биде наследство од родителите (ако продолжат да веруваат) или пак ќе имаат избор да бидат атеисти, или во поретки случаи да ја сменат верата.

Ама поголема е тенденцијата кај децата кои пораснале во религиозни семејства, религијата да стане наследство, а не избор (што не значи дека од ова нема исклучоци).

И обратно, односно децата кои се израснати во атеистички семејства, поголема е веројатноста религијата за нив да стане избор а не наследство (и повторно, во ова сценарио исто така може да има исклучоци).

Причината зошто религијата уште од самиот почеток не е ниту избор, ниту наследство е бидејќи детето нема доволно развиена свест и сеуште не го изградил својот карактер, принципи и морални вредности за да се определени за не/религиозен начин на живеење.

Негативната последица од ова, барем за мене, е што мнозинството од родителите имаат навика да ја наметнуваат својата религија, или својот атеистички поглед на своите деца, со очекувањата дека таа религија или тој атеизам во иднина ќе стане наследство за детето, а не избор.

 

Јас немам проблем дете да сака да стане верник. Имам проблем ако стане фанатик, со тоа веројатно би се замарала.
Или пак ако стане дел од "секташкиве" религии, како Јеховини Сведоци. Тоа би ми пречело и би се трудела да го оттргнам.
Но ако сака да биде христијанин, православен или пак католик или протестант, муслиман (се додека не е дел од Исис) - слободно.
Ова е лично прашање, не можам да го натерам да биде атеист, ниту пак некој мене ќе ме натера да верувам.
Се' додека не е под присила, ок сум.

Но екстремите во ниедна религија не би ги поддржала. Да речеме да сака да се замонаши. Не би сакала, не би можела да спречам, но не би поддржала.

Што се однесува до мене, јас не можам да го воспитувам во атеистички дух, оти во мојот живот има отсуство на религија, така што освен што од мене нема да биде носено по цркви, ниту дома ќе гледа крстови и икони, друго не знам како ќе му влијаам. Ќе сфати ваљда само дека за разлика од комшиите, нас дома поп не ни доаѓа, дека не е крстено, дека немаме икони...

Иако јас сакам традиции за Бадник/Божиќ/Велигден, па сигурно бар малку православно ќе влијаам баш поради вапцаните јајца и кршење лепче со паричка.

 

Многумина сметаат дека науката се коси со религијата, но дел од науката го потврдува постоењето на Бог.

Никој не се навреди од постоењето на атеизмот и нечие неверување. Јас немам ништо со тоа што вие не верувате, ваша работа е. Како што пишав и претходно, има разлика од тоа да речете дека не верувате затоа што немате докази, до тоа да тврдите дека другите веруваат во нешто непостоечко. Можете да ја увидите разликата? Во вториот случај, испаѓа дека за вас се будали тие што веруваат. А ти @Someonespecial не мора дотолку па да ги спушташ другите. Grow up? Ти па големата, мислиш дека сѐ знаеш и секогаш си во право, а другите се недозреани? А не знам од каде го извади тоа дека некој не сака да чита тука различни мислења, си нафрлаш зборови. И да, за твоја информација, повторувам, го разбирам и почитувам изборот на атеистите.

 

Затоа на повеќето од верниците не им е логична еволуцијата.

 

Нема никаква значајна разлика и во никој случај не е навреда.

Еве тука:

Спојлер

Псевдонауката и апологетиката не спаѓаат под наука.

 

Логична е. Но верниците веруваат во Библијата. Ако за тебе е тоа факинг Библија, некоја си книга без вредност, измислена од некого, бајка, мит итн, за некого тоа е Божја реч. А ти да го почитуваше тоа, немаше да го нарекуваш факинг тоа што за некого е свето.

 

Уште не сфативте у која смисла беше тоа факинг. Океј, нема смисла да зборам.
Да не те потсетам како ти ги нарекуваше оние кои имале секс пред брак.

 

Другпат, по можност, кога сакаш да искоментираш нечиј коментар, подобро цитирај го или означи го, да знаеме на кого мислиш.

 

Да те надополнам само дека целата наука, сите природни науки го потврдуваат постоењето на Бог. Во процес сум на пишување книга со работен наслов „Научни докази за Бог“ и за месец дена отприлика ќе биде достапна во книжарите. Позз.

 

Бебето се раѓа табула раса. Мозокот му е како форматиран хард диск. Тоа не се раѓа со знаење дали Бог постои или не. Тоа се раѓа љубопитно и со многу прашалници. Затоа и децата понекогаш знаат да бидат и досадни со прашањата. Какви такви, првите одговори на прашањата ги добива од родителите, на кои им верува. Така што првиот светоглед (било теистички или атеистички) децата го добиваат од родителите. Децата родени во атеистички фамилии, првиот светоглед што го добиваат е токму тој - атеистичкиот. Така што и тие го наследуваат светогледот од своите родители. И тие на почетокот немаат избор, исто како и децата на верниците.
Но потоа детето расте, се развива, под влијание е на учителите, опкружувањето, врсниците, книгите, медиумите итн. Ако е тврдоглаво и инаетливо, ќе се држи до наследените убедувања. Ако е open minded, критички ќе размислува, ќе споредува, ќе види што држи вода, а што не, и нема да се плаши да ги промени убедувањата и светогледот. Така што мојот одговор на прашањето на темата е и ДА или НЕ, зависно од личноста.