Па добро сега, јас не ја познавам за да зборувам. А инаку не ми се верува дека некој може да прикрие баш смеење ако нешто навистина му е смешно. Тоа и актерите во театар не го можат секогаш, па нели доаѓа до гафови. Можеби само има поинаква смисла за хумор, можеби е така ти како што велиш, реков не ја познавам Spoiler Ако не зборуваш за мене случајно
Не сум,али можам и морам да бидам.Сите околу мене се глумци,и јас на крај испаѓам таа лошата..Мора понекогаш и да глумиш,ако сакаш да опстанеш.Баш што имам заприметено тие што најмногу глумат лудило,лажат.. највеќе успеваат.Проблемот кај мене е што секогаш се плашам да не се дознае,па дури и за многу мала работа да е.Али шта се мора,мора се!ќе научам
Не глумам и ги презирам оние кои со глума се обидуваат да постигнат нешто! Ама ми се повраќа Па добро, толку ли е тешко да си онаков каков што си?? Не сакам а и не ме бидува за тоа! Искреноста е она која ја почитуваат сите! Можеби се восхитуваат на бледата глума на некои но со тек на време кога ќе паднат маските се излегува на виделина. Искреноста нема маска и нема што да падне!
Јас сум една толку природна личност, се што излегува од мене е искрено и вистинско. Не можам и не сакам да глумам, си се сакам ваква. Не сакам да си се плеткам во сопствена мрежа. Не сакам ни глумци. За жал има неколку такви околу мене.
Па во некој одредени моменти да. Еве на пример кога некое женско или машко има многу глуп хумор или не по мој вкус па глумам дека ми е смешно а не ми е. Ама ете неможеш да им кажеш дека им е тапа хуморот, ќе се навредат или ќе се повлечат и уште полошо ќе биде.
Glumam samo koga ne sakam da gi povredam licnostite koi si gi sakam mnogu (pr. podaroci sto ne se moj vkus, slusam soveti sto nema da gi primenam ).
Nikogas ne glumam i da sakam ne mozam odma se poznava koga se prepravam mozebi porano sega ne mozam da ne go kazam i izrazam toa sto go mislam
Ниту глумам ниту пак трпам такви околу мене. Ако не ми се допаѓа ќе се оддалечам од него, ќе му дадам до знаење дека не ми се допаѓа и решена работа, а не да глумам дека го сакам и ред други работи. Ниту пак сакам некој да ми глуми, да ми се праве дека ме сака. Искреност во се сакам.
И колку долго може да трае глумата??? Цел живот? Кога тогаш вистинската личност излегува на површина. Јас сум си секогаш своја, може и затоа сум single ) А конкретно за темава, понекогаш е потребно да се изглуми нешто за да не се повредат нечии чувства, но се додека е во граница на нормално за мене е ок.
Провидни ми се таквите ... Знам кога некој лаже и глуми дека му е мило или жал, дека сум му драга и ред др. раб.Taка да , не трпам. Не знам да сокријам емоција (бес,лутина), да речам "да така е" и да климам со глава да се смеам. Кога ми се смее, се смеам од срце , кога ми се плаче, а неќам да плачам , сами ме издаваат солзи и така... Не си ни трудам да глумам. Колку и да се мачам да глумам, се издавам и затоа не се трудам, макар и повредила некој.
