Сум размислувала.. И кога ме подбраа, прекинав да размислувам Не мислете на вакви работи ако сте млади... Депримира
Хаха уште ваква тема немаше...Иначе не сум размислувала...млада сум фала богу со здравје сум ок па сега што ќе биде...против судбина се не може
Мислев. И после едвај се соземав. Толку многу плачев. И тоа ми се случи откако преживеав тешка сообраќајна несреќа. Па почнаа да ми се мотаат филмови во глава што и како ќе беше ако умрев.
Пред некој ден чупав влакна, знаете онаа работа, веѓи, па чек имам некое на брада, па брк, па штрчи некое од нос па....и ми текна дека морам да оставам на некој аманет, не сакам на оној свет да одам со несредени веѓи, пораснат брк, рунтави нозе... Абе си сакам да си бидам тип топ средена и на мојот погреб( кога ќе ме гледаат за последен пат пријателите да речат дека и мртва сум убава)
... тема за членови + 90 години, а богами прашање дали и за нив, јас ќе речам едно правило : -Не посакувај, не размислувај за нешто што не сакаш да се оствари, космосот не знае дека се шалиш, едноставно ќе ти го оствари посакуваното мислејќи дека ти е желба ! ... јас сум суеверна и верувам апсолутно, не знам Вие...
Како може да е морбидно нешто што е нормално, неизбежно за се што е живо на овој свет!??? Тоа и мене ме чуди
Смртта е нормална, ама размислувањето за тоа каков треба да ни биде погребот, во што ќе бидеме облечени и дали ќе сме нашминкани не е нормално за мене. Морбидно ми е. Барем на овие години. Исто како што на тебе ти било морбидно и морници те полазале кога другарка ти ти зборувала за нејзиниот погреб. Чудно нели.
Хаха...овде се само поштени женски, нема таква тема..хмм..може да отвориме една, на пр.Колку швалери сте имале!?