Потпри се само на Бог, а не на светители(Бог не го сака тоа). Почни да читаш Библија, и биди пред се благодарна за се што имаш и верувај дека Бог се прави со причина во вистинско време. И моли се со благодарност секој ден, а потоа и побарај нешто за себе... Труди да ги почитуваш работите што Бог ги бара од нас во Библијата, а потоа посакај нешто убаво за себе. Имај вера во Бог. Ти посакувам се најдобро.
Здраво Го прочитав насловот на темава и веднаш ми текна на видеото што ми излезе пред некој ден на Инстаграм. Еве го.. https://www.instagram.com/reel/C-wVOK6IbTU/
@valery15 Јас нема да зборувам за Бог, црква, молитви и слично зашто како не религизона личност би било дволично од мене, а сметам дека религиозноста и како некој ќе ја практикува религијата е нешто најинтимно и најдлабоко чувство како такво не треба ни да се суди ни пресудува. Мене ми боде очи твојата очајност да најдеш некој само и само за да бидеш во брак, да имаш деца. 1. Дали си помислила дека во тој твој очај да се омажиш, може несвесно да го избереш погрешниот партнер и да влезеш во еден кошмар од кој нема излегување лесно. 2. Дали си се запрашала можеби Бог ти ги тргнал оние кои не биле за тебе со причина? Желбата за брак за деца е природна, но не по секоја цена, не зашто сум поминала 30 години, не со секого. Седни и размилси си за ова што ти го зборувам. И малку посвети се себе си. Можеби кога себе си ќе си се засакаш ќе дојде тој што треба да дојде, а не да бегаат сите чувствувајки ја твојата очајна потреба секоја врска да заврши со брак. Ти посакувам се најдобро
Валери,а зошто толку многу форсирање брак и деца?Ќе ти споделам мое искуство,ми се случувало да сретнам машки кои делувале очајно за да имаат семејство,и повеќе од 2 средби не виделе со мене.Биди трпелива,се си има некоја причина ,а и време и место за да се случи.Јас на пример сакам да живеам спонтано,што може и не е толку практично ама е подобро отколку да се форсираат настаните во животот.Што треба и лошо и добро ,некогаш ќе дојде , сигурно ќе дојде.Се согласувам со членовите што ти дадоа совет да оставиш на времето и Бог .Само ќе згрешиш во одлуката и голема е веројатноста да најдеш несоодветен партнер ,и на мене ми се случи идев накај 20 години и од притисокот на околината јас избрзав тогаш и ја сретнав и прифатив најпогрешната личност за мене. Моли се само на Бог,а во меѓувреме работи на себе а кога ќе дојде време за вистинскиот ќе го препознаеш и ќе биде се добро и убаво ,ако е пишано и ако знаеш да чекаш .Чудни се божјите патеки,можеби сега не сфаќаш зошто е тоа така но подоцна ќе сфатиш дека се било за твое добро и подобра иднина .Немој да станеш зависна од општеството,од други луѓе,биди своја и дај си време за себе ,најди смисла во твоето постоење,ќе се подредат работите кога тогаш ќе видиш.Чекај го тоа што ти е потребно за да уживаш во вистински момент.
Од каде знаеш ТИ што сака Бог? Збореше со него? Или ова е блага протестантска пропаганда? Мене така ми изгледа. И можеш да веруваш во што сакаш. Значи можеш да веруваш и во Универзум и во Бог.
Да, знам што сака бидејќи читам Библија. Верувам ја имаш дома, па види што има да ти каже и на тебе, можеби ќе се изненадиш. Зошто мислиш дека Библијата е резервирана само за протестантите?
Од она што сум го читала на темата христијансство, Бог, верба итн... е дека кога долго чекаш да ти се случи нешто што го посакуваш всушност Бог го тестира твоето трпение и верба за да види дали тоа го заслужуваш. Кога се молиме секогаш треба да кажеме според Божјата волја да биде. А исто така треба цврсто да веруваме. Молитва без верба е ништо. И јас долго време го барав мојот брачен партнер. Исто како тебе еден период бев очајна дека никогаш нема да најдам никого. Но, молитвите ми се исполнија оној момент кога решив се да оставам во Божји раце, да се случува според Божјата волја. Ова си го кажував секој пат кога ќе ми дојдеа мисли дека никогаш никого нема да пронајдам. Значи не се молев секој ден, не практикував афирмации, не се опседнував затоа што тоа има спротивен ефект. Едноставно, се опуштив скроз и оставив да се случува само по себе. А инаку мое мислење е дека само некои работи се можеби предодредени, како на пример денот кога ќе се родиш/умреш, каде ќе се родиш итн. Се останато мислам дека сами го пишуваме, бидејќи ако апсолутно се' е предодредено, тогаш која е поентата на молитвите?
Не сум баш уверена дека е вака како што велиш, дури ни во различни религии. Ниту еден човечки живот не е бесмислен, не е безвреден. Мислам дека не постои вера која го учи спротивното. Христијанството баш напротив не учи дека сите луѓе се вредни и сакани од Бога, без разлика на нивниот статус во заедницата на која и припаѓаат. Мислам дека првично ти сакаш љубов и мајчинство. Бракот е само пакетот во кој сакаш да се спакувани. Бракот е институција која ја смислил човекот за да одржи контрола врз луѓето. За да се одржи некаков ред и да се избегнат негативни социјални појави. Зошто бракот е договор помеѓу двајца. Со него успешно општествата може да решат прашања како имот, право, сопственост... Бракот само во поново време и само во некои култури е од љубов, а порано бил договорен и бил од еден куп други причини кои не спаѓаат под лични желби и љубов. Негде сеуште е таков. Еве дали твојата љубов кон твојот партнер ќе е помалку вредна ако не сте венчани? И колку вреди бракот ако е без љубов или ако сонуваат за некој надвор од него? Повеќе би се грижела за тоа дали имам взаемна љубов отколку дали сум или не сум сопруга... А за молитвата, мислам дека тоа е лично разговор помеѓу тебе и Бог и не би требало никој да ти се меша во тој однос.
Бог го создаде бракот, а не луѓето. Бракот е посебен завет од Бога уште од создавањето. Како љубезен Татко, Бог ни ја дава институцијата брак за да научиме да се сакаме еден со друг како што Тој не сака нас. Бракот е многу повеќе од социјален аранжман, физичко и емоционално спарување или финансиско партнерство. Тоа е исто така учење и растечко искуство со цел да помогне да се всадат во нашите животи карактерни лекции и духовни вистини кои би било тешко да се научат на друг начин. Иако можеби самите ги учиме овие работи интелектуално, преку бракот ги учиме преку искуство - многу подлабоко ниво.
Очигледно е како прво дека имаме различни верувања, така да не се согласувам со тоа што е пишано: Бракот бил даден уште од создавањето? Мислиш на светот и човекот? Yeaaaah, right.. about that... Човекот не бил создаден преку ноќ, и особено бракот не им „бил даден“ наеднаш на првите луѓе. Дури и поимот „први луѓе“ е сеуште концепт што се истражува и менува во науката, пошто се повеќе нови докази се ископуваат и теориите се менуваат додека пишуваме. Човечката еволуција постоела и ќе постои. Што не значи дека теоријата на еволуцијата е апсолутно без грешки. Многу добро сум запознаена со теоријата на креацијата и на еволуцијата и на борбата помеѓу приврзаниците на едната и другата низ вековите до денес. Не верувам дека луѓето се созадедени преку ноќ, ниту планетава Земја, вселената и се што постои. Премногу ме интересирала астрономијата од мали нозе и доста работи знам од таа област. И покрај доказите кои ја потврдуваат теоријата за Big Bang која сеуште се преиспитува и оспорува, ама и да се случил таков настан, тешко е дека тој може да се сведе на седум дена. (Да не навлегувам во тоа дека и времето само по себе не постои, перцепцијата на време е човечки конструкт - производ на неговиот мозок, сакала да веруваш во тоа или не). Те молам, само немој да ми кажеш дека освен научни книги требало да читам и религиозни, Библијата и сл. И тоа сум читала и сеуште радо си читам. Мислам дека многу нешта во религијата се сфаќаат премногу буквално, се толкуваат намерно или случајно погрешно, заборавајќи на основниот принцип и на суштината на она што верата не учи. Од друга страна и науката си има свои недостатоци и многу ме нервираат луѓе кои се нарекуваат научници, ама кои од страв да не си го изгубат реномето меѓу колегите, се плашат да навлезат во непознатото, во паранауката, во алтернативните учења, о заборавените практики од дамнината, па и во разните религиски учења. Да се вратам на темата- Прво: бракот не настанал со настанокот на луѓето и требало развојот на човечкиот вид да дојде до некој одреден степен, за да почне да се здружуваат (пред се заради свој опстанок). Второ: Во однос на искуството и учењето и развивањето на личноста, истото што си го пишала за бракот може да важи и за партнерство/врска меѓу двајца која не е брачна. Имплицираш со своите зборови од погоре дека бракот е супериорен во однос на небрачната врска (свет, дар од Бога и сл.) со што се потценуваат сите врски кои не се формализирани. Ако нешто одма приметувам тоа се предрасуди и дефинитивно овде постојат во однос на небрачните врски. Не верувам дека една врска е помалку вредна, поплитка или помалку света зошто не е брачна врска. Познавам парови во години кои никогаш не се венчале во црква и/или во матично (од различни причини и дешавки во нивните животи), а функционираат идентично како тие во брак. Поточно, не ни знаев дека не се во брак, додека некој не ми кажал дека немаат документ. Некои од нив се баби, дедовци и во години имаат возрасни деца. Како индивидуи и како семејство ама баш по ништо не се поразлични од оние што се во брак. Ништо во нивниот живот нема различно за да ти навести дека еве, овие двајца не се во брак. Ама не се. Живеат во некој неформален брак и документот ништо не им прави разлика во емоциите кои ги имаат меѓусебе. Ниту нивните деца застраниле, туку се изградени личности, веќе со свои семејства. Кринџ ми се @valery15 и психолозите и советниците на кои си била, а кои ти рекле - ако продолжи барај си маж како можеш и умееш, можеби и ти помагале во однос на развој на интерперсоналните вештини и совети ти давале како да најдеш маж, а во меѓувреме и ти рекле да го градиш својот идентитет... Нешто не е дограден демек? Или треба да го спремиш за партнерот? Те поткопуваат имплицитно уште од старт..ти ја рушат самодовербата.. Како не се најде некој од нив да и помогне да сфати дека таа е возрасна личност која е совршена таква каква што е и дека нема понизок социјален статус зошто е сингл. Дека не е помалку битна од другите, зошто нема маж и деца. Да и помогнат да ја подигне својата самодоверба и самопочит. Да и помогнат да прифати дека таа е комплетна личност, со веќе изграден идентитет, без разлика колку улоги ги има или нема во животот моментално. Дека човекот е многу повеќе од улогите кои ги има и тие не се неговата суштина. Дека наместо да гледа што и фали, да гледа што веќе има во животот (а верувам дека има благодети во изобилство, кои сите се научени да ги занемаруваат). Да и кажат дека им е битна и потребна на другите луѓе кои се сега во нејзиниот живот и дека е битен член во заедницата во која живее... уффф. се изнервирав..
Каде прочита дека Библијата е резервирана за протестантите? Протестантите веруваат само во Библијата и ги негираат сите светители, а воедно и Пресветата Марија, па од таму и сомнежот.
Концептот на брак се споменува во Библијата уште од првите луѓе, Адам и Ева. Во книгата Битие, Бог ги создава Адам и Ева и ги поставува заедно како маж и жена, воспоставувајќи ја врската помеѓу нив како брак. Ова се смета за првиот брак, а од таму натаму бракот се смета за света врска меѓу мажот и жената.
Не знам зошто ми ја раскажуваш Библијата, ти реков дека сум запознаена. Повторно ти велам: Ова верување се нарекува креационизам и претставува многу буквално сфатена теорија за постанок на човекот.
Не е доволно да си запознаена, пробувам да ти објаснам што не си сфатила, која е суштината и од кога постои бракот... таа е вистината, нема други вистини, без разлика колку фенси и да звучат останати терминологии што ги пишуваш.
Нормално дека треба да го молиш Бога за брак и деца. Од срце и со свои зборови, како на најдобар пријател раскажи му ги своите мисли, стравови и желби. Слободно и со доверба, бидејќи секако порано или подоцна ќе добиеш одговор на сите нејаснотии кои те притискаат и мачат. Бог ги сака своите деца, не сака нас луѓето, дури и кога ќе погрешиме и не, не е ова само фраза обична. За какви ситници го имам молено, срамота е и да напишам. Многу молби ми има исполнето, во спротивно ми има одговорено каде грешам. Гради си свој однос со Бога, никој на никого не може да му покаже точно како се одвива тој процес, иако постојат многу книги и искуства, иако постои Црква, пост, причест и молитва, се се тоа алатки кои помагаат, но срцето и умот кај секого поединечно, конечно се тие кои го препознаваат. Бракот е заедница најзначајна, после онаа со Бога. Поради тоа твоево прашање е сосема на место. Не се плаши, стравот доаѓа од Божјиот противник, само моли се од срце и со верба и Господ ќе ти го покаже оној кој ти припаќа. Од срце ти посакувам брз одговор на молитвите.
Девојко, тоа не е моја вистина, тоа е Божја вистина. Не знам зошто упорно го негираш Бог? Секој од нас(колку и да не признава засега) имаат потреба од Бог секој час од денот. Животот е толку тежок со многу пречки и неуспеси. Здравствени прашања, финансиски прашања, семејни прашања, работни прашања и натаму. Понекогаш може да станеме толку скршени што мислиме дека никогаш нема да биде подобро, дека нема излез. Низ какви искушенија и да поминуваме мора да се потпреме на Бог. Мораме да го молиме Бог за помош! Бог сака да се потпреме на Него како наш Татко. Впрочем и девојката затоа ја отвори темата, а ти си овде само да противречиш и да се потсмеваш.
Како можи да верувате во Господ Иисус Христос, па уште и да се нарекувате вистинска Христијанка, ако не верувате во Онаа, Која Го роди Христа? Мислите дека Вие или оние, кои отпаднаа од вистината сте на исто ниво како Неа? Епа родете Го Христа! ПС: Денеска бевте на работа?
Исто верував и јас како тебе, се додека еден ден при одење во црква сестра ми не ја побара Библијата од попот да ја чита и тогаш почнавме да ја дознаваме вистината. После одреден период ниту одевме и не одиме веќе во црква, ниту почитуваме "светци", ниту Марија ја величаме, туку само Бог. Ти посакувам да почнеш да читаш секој ден и да ти помогне Бог да ја дознаеш вистината. Бев на работа да, ама и да не бев ништо немаше да ми значи денешниот ден.
