Да се биде мајка - биолошка одреденост или избор?

Почнав неколку пати да пишувам мислење во темава ама нема смисла некако, се врти во круг од почеток, се вртат истите мислења цело време, а факт е дека нема универзална вистина или точно мислење на ваква тема. Нема јас некој да преубедам во тоа што верува, ниту обратно.
Само едно нешто се заборава, ретко која жена ќе се отвори пред други, непознати, колеги итн. и ќе ја каже причината за немање деца. Повеќе би рекла дека желбата за дете, а немањето од други причини, дали тоа што не пронашла партнер, останала сама, се разведила, здравствени причини итн, може да придонесе една жена да е несреќна, исфрустрирана и ладна ( не сакам да ги употребам користените зборови од првиот пост). А жена која свесно одбрала да нема дете, сама го направила изборот и нема што да е себична и исфрустрирана, па и да се премислила. И не можам да ги судам тие жени, која сум јас да судам што решиле така да го живеат СВОЈОТ живот!

 

Не стигнав да редактирам, да не бидам погрешно сфатена ниту за жените кои не по своја вина немаат деца не мислам дека се такви, само пореална ќе ми беше темата, а вака се базира на генерализирање според една жена, која во случајот нема деца, а најверојатно од секогаш е со таков, никаков карактер.

 

Зошто некои жени не сакаат да имаат деца?

Раѓањето е природен процес за продолжување на опстанокот на светот, создавање нов живот, но во крајна линија и лична одлука.



Да се има дете, не значи само да се роди, туку и да му се посвети речиси целиот живот со внимание, воспитување, грижа. Одговорноста е преголема и затоа е потребна сериозна подготвеност и свесност кога се носи одлуката за негово зачнување и раѓање.

Со оглед на тоа што жената го носи 9 месеци и таа го раѓа и дои, има поголемо право на лична одлука од одредени причини да не сака да зачне или роди.

За тоа често е обвинувана од околината која смета дека по секоја цена треба да роди и дека нема оправдување за нешто друго.

Сепак, постојат конкретни причини поради кои некои жени не сакаат да имаат деца.

1. Лоша финансиска состојба

Одгледувањето дете носи големи трошоци, а многу парови денес немаат сигурен или доволен приход за да му ги овозможат основните потреби на едно бебе.

Работните места се несигурни, а напредокот во фирмите и покачувањето на платите се многу ретки.

Во овој случај не е само жената таа која одлучува да нема деца, туку за истото е свесен и одлучен и мажот.




2. Недоволно време за внимание на детето

Без оглед на тоа колку жените се напреднати во општеството и еднакви во работата со мажите, сепак тие се оние кои потоа им треба уште толку време и енергија колку што потрошиле на работа за да му посветат внимание на детето. Додека тргне во училиште потребно е 24/7 воспитување за да биде на правиот пат. Но, многу жени не можат да добијат ниту слободен ден, а не толку време и затоа се одлучуваат да немаат деца.




3. Сакаат да се посветат на себе

Иако звучи себични, понекогаш и тоа е во ред, кога жената ќе одлучи дека ќе го живее животот до максимум има поинакви цели и приоритети кои сака да ги оствари, а бараат целосно вложување. Во тие случаи детето може само да ѝ биде пречка. Но, добро е кога е свесна за сè знае што сака и што не сака. Полошо е ако го роди и запостави заради другите желби или да биде несреќна што не се реализирала докрај поради детето.




4. Живееме во систем со изместени вредности

Светот тотално полудува и се случуваат секакви ситуации. Веќе никој за ништо не може да гарантира. Се живее од денес за утре, затоа што иднината е тотално неизвесна. Колку што има напредок и станува сè помодерно од една страна, толку се зголемуваат и трагичните настани за кои слушаме секој ден. Преголем е стравот и одговорноста да се роди дете во таков свет каде не знаеш што може да му се случи на следниот чекор. Можеби делува кукавички, но жената има право на свој став, мислење, чувствување и носење одлука.

 

Oкцензи, одлична статија! Во неа eдноставно е кажано се`.

 

Леле како го заборавив ова и не сум ти одговорил. Прости ми, еве го одговорот, маааалку подоцна.

Дарвиновата теорија мора да се земе многу сериозно, додека го читав првиот пасус не сфатив точно што сакаш да напишеш со тоа, ама на крај успеав, ти дарвиновата теорија ја земаш премногу несериозно.
Дарвиновата теорија не се занимава со сентименталности, еволуцијата не оди напред според морални вредности ниту размислува кој пат да го фати... it just flows. Ама за еволуцијата да се случува секојдневно малку по малку, мора да постои дарвиновата теорија која е основа и е неменлива и која вели дека секое ебано живо суштество поседува инстинкт за репродукција, но ќе го исполни инстинктот само доколку е способен. Дарвиновата теорија не е привилегија, туку обврска за сите.

Во животинскиот свет, според дарвиновата теорија, оние кои не се доволно способни да напрват бебиња, ќе умрат, ама кај луѓето низ годините се појавиле хуманизам, демократија, емпатија, либералност, па наеднаш врз база на тој екстра разум кој го употребуваме на сосема погрешни места (очигледно) секоја индивидуа успева да го продолжи своето презиме, односно да оствари мирен живот непречен од закани и да има секс со слични нему и да се размножи. Во природата, кај животните, една мечка со деменција, јебига, нема да памти каде си го оставила јадењето и ќе умре. Глупите волци кои не знаат да бидат дел од глутницата се отфрлени и ќе умрат гладни. Астматичните врапчиња кои не можат да летаат на југ зашто се задишуваат брзо, ќе паднат и ќе умрат. Затоа и не гледаш животни со вакви проблеми во природата, зашто еволуцијата одамна тие исклучоци ги решила.

Дарвин не го ставил акцентот на ништо, човекот само констатирал факти. Не сме одлучиле ние луѓето дека треба да се размножуваме, тоа е инстинкт, како инстинктот за вода и храна, едноставно мораш да се напиеш кога си жедна и да јадеш кога си гладна.
И не ги гледај луѓето како надвид, како нешто кое стигнало до одреден степен во еволуцијата, напротив, не сме ништо поразлични од животните, дури и оние луѓе кои се интелигентни, таа интелигенција ја користат за да стекнат право на контрола врз оние кои не се интелигентни и потоа да ги користат, да ја земаат нивната храна, нивното право за размножување со најпосакуваните примероци во племето, па дури и за контрола врз нивниот живот. Луѓето не се ништо подобри од животните, ние само имаме илузија дека сме разумни и паметни, и ние се ловиме, убиваме и уништуваме на големо.
Инаку, се сложувам со тебе дека земјата е пренаселена и дека ако Господ се симне пак и замавне со раката и почнат луѓето само позитивните страни на разумот да ги користат, би било одлично да почнеме да одбираме кои луѓе треба да се размножуваат, а кои не.

Ау, Валерин драга, немој вакви работи јавно да пишуваш. Те разбирам кога сакаш да го форсираш субјективниот став, да се апстрахираш од туѓи размисли, ама сепак се работи за Саган и Дарвин кои во своето поле на делување се Господ. Библија за астрофизиката и биологијата.

Карл Саган сите свои тези ги напишал благодарение на научни истражувања кои можеме јас и ти да застанеме на еден рид и со телескоп да ги провериме, а Дарвин е воочлив со едно излегување во планина или гледање Дискавери на ТВ. Нивната работа е непобивлива и релацијата мајмун-човек воопшто не е под знак прашалник, напротив.

Знам дека се трудиш да најдеш повисоко сфаќање за своето постоење, но тоа е залудно. Од твојата потрага настанале религиите всушност, од неможноста обичниот човек да најде повисока цел за својот ништожен живот. Кутрото преживување, секојдневно ловење и гладување, робување... ама не барај такво нешто, едноставно прифати ги фактите како такви и живеј по својот мерак, зашто само тоа останува.

 

Najlosi luge se onie sto imaat deca a gi otfrlile a ne onie sto nemaat.Mojata komsika e edna prekrasna zena i prijatelka na majka mi.Taa e vo brak moze poveke od 25god no nemaat deca,imala dosta neuspesi vo bremenosta,podocna uste na mladi godini i ja izvadile matkata..zivotot si poigral so nejzinata sudbina.Ima i taa kazuvano deka imaat podneseno dokumenti za da posinat no i posle tolku godini nikako da dobiat dete.I tie raboti gi znaeme poarno ke gi macat decata otkolku da gi dadat na posinuvanje.Vtoriot slucaj sto go znam mi e koleska vo brak se sigurno nad 15god nema deca,nikogas ne zboruva na taa tema zosto nema no znam deka saka deca zasto od usta ne gi vadi decata na brat i i na zolva i.Taka da nemojte odma da gi osuduvate lugeto sto nemaat deca,obicno ne sakaat site da zboruvaat zosto nemaat i nie odma doagame do zaklucok deka tie se sebicni i losi luge... Pocnuvajci od mene samo moite najbliski znaat za sostojbata na sin mi , ostanatite mislat deka deteto mi e mnogu nezno i zatoa e postojano bolno,a za mene mislat deka premnogu go stitam sin mi i mu pravam so toa loso...a ne ja znaat pravata pricina zasto jas nikogas nemozam so nekoj komsii pa i rodnini da mi se da zboram za negovata sostojba.Polesno e na nekoj nepoznat ovde na forum otkolku na nekoj sto go znaeme licno.

 

Да се биде мајка, по мое мислење, е дефинитивно избор. Со тоа што се родила како жена, не значи дека треба да раѓа ако не сака. Не може некоја со сила да одгледува дете, тоа се одгледува со љубов. Има преголем број случаи кога мајките си ги убивале децата. Некои дури веднаш штом ќе ги родат. Тогаш зошто ги раѓале? Само затоа што се жени и тоа така треба да биде? Роди го и фрли го, за џабе си го родила, битно си поминала од редот, од биолошката одреденост. Не може тоа така. Мајка се станува од љубов, од желба. Од избор.

 

Tетка ми има 44 години, не е мажена ниту пак има деца... што треба сега да и направиме?
Она е здрава и способна но не сака... секој има право на избор, нели?

 

Секој жив организам има биолошка предодреденост, односно инстинкт за размножување. Гледајќи од биолошка или од гледна точка на еволуцијата, секој човек кој зад себе нема да остави потомство, залудно го потрошил својот живот, бидејќи од овој аспект - пропагацијата на сопствениот ген е единствената функција на секој жив организам - се друго е споредно или помалку важно.

Но, а постои едно големо но - за разлика од другите живи организми, човекот има повисоко ниво на свест - од биолошка/еволутивна страна, ова не менува ништо, но од аспект на самиот човек како индивидуа, менува, и тоа многу.

Човекот како разумно суштество не ги следи слепо своите инстинкти - туку размислува и за последиците од нив. Ако се работи за раѓање дете - дали е премногу млад/а за тоа, дали има финансиски услови, дали го има вистинскиот партнер покрај себе, како тоа ќе влијае врз нејзиниот живот понатаму...

Причината за тоа што некој нема деца може да биде сплет на животните околности или свесна одлука. Дури и ако е свесна одлука, позади неа може да стојат безброј причини (само дел како пример ги набројав погоре).

Поентата ми е - ако некој нема деца, можеби гледано од биолошка страна нема да биде реализиран (бидејќи не го „продолжил“ својот генетски материјал), но не значи дека не е и не може да биде реализиран како човечко суштество. Напротив.

Познавам многу жени на различна возраст кои немаат деца (некои по сопствена одлука, кај некои едноставно така се случило) кои се прекрасни луѓе. А познавам и многу жени кои се мајки, па се невидени олоши. Така да, теоријата дека некој мора да стане прво мајка, за да може да биде човечна, апсолутно не држи вода.

И на крај, не ми е јасно зошто е прашањево поставено само за жените. Зошто се прави оваа целосно неоснована поделба? Демек, маж може да нема деца и пак да си биде ОК човек, ама жена без деца е просто чудесија невидена.

Нели би требало да сме еднакви (мажите и жените) - немојте сами да правите поделби меѓу мажите и жените, дури и таму каде нема никаква основа за тоа.

И за мажите важи апсолутно истото - ако немаат деца, ќе останат биолошки нереализирани. Но, тоа нема да ги направи да бидат подобри или полоши луѓе.

Запомнете - задоволувањето на нашите основни инстинкти, како и исполнувањето на нашите биолошки потреби и цели, нема никаква врска со тоа какви сме ние, како личности и како луѓе.

Поздрав.

 

не е точна темата !
мојата маќеа и татко ми немаат деца и ништо не и фали на жената,ептен е кул и многу си ја сакам .
ве молам не вреѓајте и оставете ги тие ограничени размислувања зад себе ,подобро ќе ви биде и на вас .
поздрав

 

кoлку штo знaм Мaјкa Терезa, немaлa децa a е дoбитничкa нa нoбелoвa нaгрaдa зa мир.
Хм... oвa сo лoшoтилoкoв пaѓa вo вoдa.

А декa е биoлoшкa oпределенoст, дa е. Oк. Не мoже мaж дa биде мaјкa нели, aмa кoнечниoт исхoд е ствaр нa избoр.

 

Мислам мајчинството е личен избор, за кој треба да се одлучи многу внимателно. Познавам многу мајки, кои според мои критериуми, а и според мислењето на други луѓе, едноставно не треба да се мајки. Не посветуваат доволно внимание на децата, премногу се фокусирани на себе или се во друга крајност, претерано се посветени, што дури и ги гушат децата. Има мајки што се поставуваат немајчински, како да нивните сопствени деца им се конкуренција, крадат од нив, ги искористуваат..
И се е тоа заради застареното мислење дека секоја жена мора да биде мајка. Некои жени не се родени за да бидат мајки, карактерно не одговараат на профилот на една мајка. И според мене, тоа не е ништо страшно. Ако не се оствариме како мајки, ќе бидеме успешни на други полиња во животот.Само ми е криво што многу деца страдаат само заради тоа што мајките ги родиле зашто така требало, или тоа се очекувало од нив.
Внимателно и несебично анализирање на себе и сопствената ситуација пред да се донесе одлука за раѓање на дете. Е тоа им фали на одредени жени..

 

Човекот како најразвиено живо суштество има сособност и инстинкт да донесува одлуки за кои може да ги предочи и последиците од истите. Се што е во негов домен без оглед на полот, само што кај нас женскиот е најчесто ставен на тапет за критикување, секој е одговорен за сопствените одлуки. Тоа што некој одлучил да не живее според некои општествени стереотипи (студии, дипломирање, вработување, брак, потомство) не го прават помалку човечен од другите, ниту пак нереализиран како човечко суштество.
Контрадикторност има секогаш и ќе има во различноста на поимање за позитивните карактеристики на една личност. Некои аспекти некого го прават посреќен, а некого не го исполнуваат што не значи дека одредена група треба се осудува поради своите одлуки.
Никој нема право да осудува затоа што мајчинската улога е лично право на избор.

 

маичинството е тотално лично право на избор

 

Очигледно избор.
Секој човек е приказна за себе со свои маани и доблести, свој карактер и гледишта кон животот.
Ако било која жена не сака да стане мајка од икс причини тоа си е нејзино лично право и одлука, ние луѓето не сме тие што би можеле да судат нечии судбини и вкусови.

Луѓето не треба да бидат осудувани да го прават она што народот го зборува и прераскажува, жената има привилегија да раѓа но тоа не значи дека тоа е биолошка одреденост, туку напротив тоа е избор за животниот патоказ кој еден човек го одлучува да живее сам за себе.

 

Jas kolku shto znam, bioloshka predodredenost e i zad sebe da se ostavi shto e mozhno povekje porod, bez razlika na polot, pa pak povekjeto kalkulirate so po edno ili dve deca do 40-tata godina. Kako da go definirame toa, sebichnost li?
Mnogu chesto na razlichni lokacii svedocham sceni kako majki nevrotichno i krvnichki im se derat na svoite deca ama bukvalno za sitnici. Mene mi pagja zhal za tie deca shto mora da rastat kraj niskointeligentni roditeli shto ne se svesni deka vrz dete ostanuvaat emotivni posledici od takov tretman. Znachi, jas nemam zhelba da stanam majka vo idnina, ama izgleda sum psihichki pozdrava od nekoi zheni, iako istite rodile 1-2.

 

Ама зошто го читате само насловот пред да пишете мислење, а не и дискусијата која се водела? Поентата беше скроз друга.

 

A shto ste se fatile za taa empatija koga premnogu empatichnost go pomatuva razumot.
Vo odredena kolichina treba da bide i e zastapena kaj sekoj normalen chovek, ali vo nikoj sluchaj ne bi sakala vo opis kako izrazena osobina da mi stoi "empatichna". Ushte toa mi treba, sechii chuvstva da gi dozhivuvam kako svoi. Ne, fala.

 

^ Eпа ете, стигнавме до поентата, ти лично ја докажуваш. Нема мајчински инстинкт - недостаток на емпатија.

Дали е тоа лошо или добро, ти си знаеш најдобро за себе и секако имаш право да одлучуваш за својот живот.

И не мешајте лоши мајки што не си ги сакаат децата. Ако родиле не значи дека имаат развиен мајчински инстинкт. Тука е разликата. И воопшто не стана збор за жени кои не можат да имаат деца или останале без партнер од некои причини, но би сакале да бидат мајки. Пак разликата е во чувството - го имаат.

Значи зборувавме за жена што сака да биде мајка и го гледа тоа како една важна цел во животот, наспроти таа која свесно одлучува да нема деца.
Кај мајката се развива една нова димензија на љубов што не е возможно да се искуси кон друг човек. И тоа ја менува на еден многу видлив начин.

 

Jas se smetam za dovolno empatichna vo granicite na normalata. Toa shto mi e zhal za tie deca izlozheni na losh tretman od majkite belki neshto govori. Megjutoa moja lichna i svesna odluka e da ne vospriemam bash sechii chuvstva, iako mislam deka imam takva sposobnost ako se obidam.