Да се биде мајка - биолошка одреденост или избор?

Станувањето мајка не значи дека жената станала подобра личност, туку само и се смениле приоритетите.

 

Јас не би се сложила дека мајчинството те менува како личност, некој аспект да ама генерално карактерот не може мајчинството да го промени.
Сега како мајка само се адаптирам на новите услови кои се наметнуваат од кога ќе станеш мајка, срцето ми е преполно со љубов ама и предходно не ми било полно со омраза, мислам дека и пред децата сум била добар човек а и сега сум истата.

Имам пишувано да не се повторувам јас бев веќе помирена со фактот дека нема да се реализирам како мајка, разговаравме со сопругот тој стави стоп на сите терапии кои ги примав и се одлучивме дека ние сме си доволни еден на друг.
Дали сум себична или не меѓутоа јас не сакав да посвојам дете ако не ми било пишано јас да родам не сакав да чувам туѓо дете, да го чувам, да порасне и после да си ги бара "вистинските" родители, ете не бев спремна за таква жртва.

Животот да ми е исполнет со малава тајфа која што ја имам, не би го менувала чувството за ништо на светот ама верувам и дека ќе бев среќна и без нив, само со сопругот, можеби грешам ама јас самата себе си најдобро се познавам.

 

Јас Имелда не ја познавам лично, нема ни да коментирам за нејзе, всушност не ни знам дека постои така како што се преставува затоа и не ми е релевантна да ја коментирам.
Сметам и стојам зад тоа.
Значи едно е да се има мислење за некого друго е да го осудуваш, што не е јасно во моите постови.
А се обајснувам по сто пати оти споменувате жени кои не по своја волја неможат да имат деца.
Имелда ја спомнав бидејќи кажа дека не и е болна темата за разговор.

Примерите со брат ти и другарка ти немаат никаква врска со темава, ама ајде.
Се изјаснив доволно на темата, стојам зад она што го кажувам и нема да менам мислење заради било која членка.
И сестра да ми е, ќе кажам таква е.

едит:
Битер ете ти свесно не си донела одлука да не имаш деца, значи постоело причина.
И неможам да се повторувам по сто пати и едно исто да пишувам.
Карактерот на личноста точно дека не се мери со бројот на децата, ама настаните во животот влијаат врз нашето однесување во иднина. Факт е дека некогаш колку и да си добар се случуваат некои настани кои од корен ќе те променат, па така и со немањето на деца.
Во одреден период таа одлука може и те како да влијае во однесувањето на една личност.
.

 

Абе какви се овие бессмислени размислувања? Па јас познавам еден куп жени кои се мајки, а се бесчувствителни и себични спрема луѓето! Зошто ми е дете, за да докажам дека сум добар човек?
И кој го знае менталниот склоп, искуствата кои се добри и лоши, за да осудува некоја жена дали станала мајка или не? А оние што стануваат мајки за да задржат некој маж во нивниот живот тоа оправдано е, не е акт на себичност?

 

Несакав веќе да коментирам на темава, ама бидејќи ова подоле болдираново се однесуваше на мојот пост, сакам да ти кажам некои работи!!

Прво ниту сум незрела ниту живеам во бајка, еве форумов е отворен можеш да пробуричкаш и да видиш каков живот сум имала и како сум растела, бајка сигурно не беше!
Односот на мајка ми и татко ми ме научи што да ми биде приоритет во животот! Несакам да живеам несреќен живот само за децата!
Не сум незрела, само сум доволно паметна за да се ценам себеси и да несакам да прифатам живот несреќен со било кого!
Подобро да бидеш сам отколку со било кој, колку да се рече дека не си сама!!
ДА, немаше да се омажам ниту да раѓам да не го пронајдов човекот кој што сега ми е сопруг! Ако тоа толку ти боде очи тоа е твој проблем не мој!
Љубовта кон мажот не се споредува со онаа кон детето, да точно, затоа што се две различни работи, НЕ НИ ТРЕБА ДА СЕ СПОРЕДУВААТ!!
Разликата меѓу мене и тебе е тоа што тебе детето ти е животот, а мене детето ми е плод на голема љубов(тие што не познаваат лично знаат мн добро за што зборувам).
Твоиве постови на темава доволно ми дадоа јасна слика за тебе, ти жено очигледно е дека во иднина на стари години ќе бидеш несреќна и осамена! Знаеш зошто? Затоа што детето ти е животот! Тоа дете ќе порасне и ќе има свој живот а ти ќе останеш сама, несреќна, ако бидеш свекрва вечно ке му се мешаш во животот на детето пошто нели ти си го родила и тоа ти е животот па имаш право да му се мешаш во секоја манџа во неговиот живот пошто ти немаш свој! Мажот ич не ти го спомнувам пошто нели не е некој голем фактор во твојот живот, исто ко да го нема, небитна ствар...
Додека мене маж ми, ми е битен дел од животот, и не го ставам подолу од детето! Тоа не ме прави себична и безчувствителна. Детето ќе биде најсаканото дете на светот, ке биде чувано со љубов, ќе биде извадено на прав пат во животот, и кога ке дојде време да живее свој живот, јас ќе се тргнам на страна како што доликува на еден зрел возрасен човек, затоа што детето не ми е мене животот! Детето е дел од мојот живот и дел од мене и мојот сопруг.
Немој да се понашаш како само ти да имаш деца и само ти да си ги сакаш децата, мислиш дека јас нема да се тресам над моето дете кога ке биде болно??

Во мојот живот не постои тоа СИ МИСЛЕЛА ДЕКА Е ВИСТИНСКИОТ, можеби ти си една од жените кои во животот сите дечковци ги сакале и се трескале од земја за секого, ЈАС НЕ СУМ! Јас во животот само ЕДЕН маж сум засакала, и тој сега ми е сопруг! За мене сопругот не е релативна работа.
Друга работа која што можеби сеуште не ти е јасна...Мажот останува со тебе за цел живот, детето расте и ствара свој живот, нема тебе да те тинтра цел живот и да се откаже од својата среќа пошто ти немаш свој живот!
Додека ти кога ќе остареш ќе се трескаш од земја пошто детето ке си створи фамилија и ке живее за својата фамилија а не за тебе, а ти си мислела дека тоа ке ти остане за цел живот мамина маза, јас ке имам човек кој што сум го одбрала пажљиво и кој не го занемарувам во ниеден дел од животот, најубавите години од староста ке ги поминам со него во шетање и среќни мигови со куп пријатели, а детето ќе го оставам да си ствара свој живот!
Е срцка, ТОА Е ТАА РАЗЛИКА!!

 

Браво, поубава анализа неможев ни да посакам. Ниту ме познаваш, ниту знаеш како живеам ама ете и иднината ми ја предвиде. Се декларирате како модерни жени со широки видици а во суштина сте ситни души кои ги интересира животот на другиот. Јас имам многу малку пишувано за себе на форумот, ти немаш поим како јас живеам па овде да ми филозофираш зошто сум се омажила и колку си го сакам сопругот. Работава е што јас не верувам во бајки, живеам во реалноста, свесна сум што може животот да ми донесе,за разлика од тебе драга. Очигледно е дека ти имаш проблем ,што и да е, ниту те познавам ниту пак си ми некој фактор во животот. Се пронаѓаш во пост во кој не си ни спомната, ти треба внимание очигледно. Да, детето ми е животот, ти како сакаш си толкувај.

 

Извини на директноста но, таа не ти ја предвиде иднината, туку таа ти го кажа сето она што и ние другите го видовме од твоите постови. Не е таа ограничена, напротив ти даде најдобро објаснување за себичноста, љубовта и приотитетите нејзини, што сосем е во право ако го рашириш видокот свој.
Дефинитивно на човек кој збрува отворено не и потребно внимание, туку таа личност е учител. Прочитај ја повеке и ке разбереш што ти зборувам, само АМАН те молам не се ограничувај на овој мој еден и единствен пост на темава.


Да додадам за себичноста, арогантноста и манипулацијата. Додека студирав на машински ( колешките мои ке знаат за кого зборувам) имав две професорки и двете немажени и без деца на околу 50 години. Едната од злато до дијамант, а другата од вампир до сатана. Едната секогаш да ти излезе во пресрет без разлика дали дошла некоја со стомак до заби или се работи за момче, другата емоционален вампир, па ако некоја беше бремена, нашминкана, дотерана итн, подобро тој ден да не се сретне се неа, дека ке полага во наредните две години. Таа истата ги положуваше прво убавите машки.
ФМП

 

Ајде и јас да си искажам што ми лежи на срце,може ќе е горе-долу истото што се врти низ темава,ама секој човек има право да се искажи.Не те прави добра и сочуствителна личност тоа што ќе родиш дете,познавам многу личности кои имаат деца,ама а ќе отворат уста веднаш им излегува отров ,да отров место златници ,како што се очекува од една мајка,настрана тоа ,лично сум слушала како се исмејувани оние кои немаат деца,викани се со погрдни имиња како неродка или неродкиња,зарем не е жално така да се навредува некој?а од друга страна, една колешка во поодминати години,лично јас осетив како се радуваше(за жал) кога една помлада колешка се испушти на работа.
Фрустрации и циничност има и од мајките и од немајките,само гледам за мајките е се оправдано а немајките се сатанисти и незнам што !!!сум трпела тортури и од мајки и од немајки ( ама според вас само од немајките се смета нели)менталитетот ни е таков,сведок сум како на една свадба,група мајки се ситеа на судбината на една тетка ,која го шеташе внукот,тетката има 30 год,а овие од страна ја оговараа цинично како нема свои деца па ќе се радува на туѓи-на внукот,ова ме здоболи и мене искрено,зошто недај Боже,ако не се омажам и немам деца еден ден,знам колку материјал би им дала на ситачите на туѓите несреќи(не сакам да ме казни судбината на таков начин,зошто свесно никогаш не би избрала да немам дете) осудувам некои работи ,несум до толку современа,точно е,ама никогаш не би рекла лошо за некоја која нема деца, бидејќи не знаеме со какви околности се соочува една жена,и не заборавајте во животот се се враќа како бумеранг

 

Еве, сама си кажа се` што требаше. Ниту ме познаваш, ниту знаеш како живеам, ама ете и иднината ми ја предвиде - сум себична, ќе бидам исфрустрирана, нереализирана, затуцана, неисполнета, фригидна, љубоморна и вечен мргод - само пошто изјавив дека СВЕСНО целта во животот не ми е да бидам мајка.

Што повеќе да се каже????

Ние сме неколку класи подоле од Вас Божествата и мислам дека нема потреба понатаму да се замарате и понижувате дискутирајќи со вакви неблагодарни, кучки себични и исфрустрирани немајки.

Толку од твоето - „ Се декларирате како модерни жени со широки видици а во суштина сте ситни души кои ги интересира животот на другиот.“

Искрено, милион пати да се родам и да живеам попрво ќе изберам да бидам немајка, отколку да бидам опседната од детето ми и да го ставам на пиедестал и да очекувам дека он е тука донесен на свет да не бидам јас сама, т.е. да ме дружи, пошо се` др у животот ми е минливо, ама он не. Дури и кога ќе има семејство некој ден.,

Абе ајде, бедни ситни души што стварно наместо што сакав да покажам некое др размислување, сфатив дека подобро е да почнам да ве жалам, барем толку емпатија имам у себе си`.

Со почит до сите ценети божества мајки и сите останати со единствена животнс цел репродукција...немам што повеќе да кажам за темава, живеете си како сакате и најискрено се надевам дека некоја од вас не е и нема никогаш да биде никаков дел од мојот живот.
Лејм оу со лејм, не мислев дека ова некад ке излезе од моја уста. Уел.

 

Никаде во ниеден пост не зедов некоја членка да ја анализирам, ниту да коментирам зошто несака да раѓа.
Моите постови се однесуваат за личности кои мене ми се блиски, со кои сум имала личен контакт.
Неможам некоја членка од форумот да ја анализирам, право затоа што лично не ја познавам, второ од кај да знам дека податоците што ги наведува се точни.
А што направивте вие, отидовте толку далеку што коментирате колку јас си го сакам сопругот, како јас живеам и слични работи. Врз основа на што? На неколку поста во кои стојам на ставот дека жената треба да се реализира како мајка и дека искуството со жени од околината кои свесно решиле да не имаат деца ме тераат да мислам дека се каат заради таквата одлука. Јас не ги осудувам но за мене таквиот избор не е природен. Што ви бодеше тоа очи, м?
Секој има право на мислење, но не секој може да си зима за право и на форум да ми прави психолошки анализи, а не ме ни познава.
Се мажиш од љубов, се надеваш дека животот ќе го поминеш со тој човек, но се случува да се разведеш.Животот продолжува, може ќе сретнеш некој друг, може и не, ама детето секогаш е овде, макар и да живее километри одовде. Како заклучивте дека јас сум опседната со моето дете, од тоа дека кажав дека е на прво место. Јас не зависам од сопругот, го сакам премногу но никој не ми гарантира дека нема да ме остави или никогаш нема да си замине.
А детето е сосема друга работа, никој родител неможе да се откаже од детето и тука нема апсолутно ништо опсесивно. Среќа е неговото постоење, има зошто да се бориш во животот.
Е тоа е таа среќа, таа работа која кариерата, парите не ја купуваат. Таа неизмерна и безусловна љубов. Ама не неможете да сфатете, можете само да анализирате и правејќи се современи со проширени видици. Епа драги мои животот е многу повеќе од тоа. И никој неможе да ме убеди дека човек без дете ќе биде целосно среќен.
Токому тоа и ќе се случи на тие жени, после 40 години, остануваат сами, се случуваат болести, разни падови во животот. Која ќе биде причината за нивната борба, нивниот опстанок?
На мене животот на суров начин ми ги покажа вистинските вредности во живот. Никому не му посакувам на тој начин да сфати што е најбитното во животот. Може да зборуваме се и сешто, може да ме плукате, може да пишувате што сакате, ама да, децата, семејството се најбитната работа во животот. Се друго е споредно.

 

Δ
Stravot koj mozhebi bi se pojavil od ostanuvanje sama posle 40setata, mislam e mnogu pomal od onoj strav koj go imaat absolutno site majki, go zhiveat sekoj den dodeka izrastat deca, da ne umram mlada da ne si go ostavam deteto malo bez majka. Majkite neka kazhat ako ne e taka. Bidejki ne se oboluvaat samo penzioneri, toj strav e mnogu realen i veruvam strashen, oti star chovek i sam da e, golem e da si bere gajle sam.

Inaku ne, ne se prepravam da sum nekoja koja ne sum. Ne sakam da rodam, totalno spagam vo taa kategorija. Imam uslovi da izrasnam komotno, shto znam... tri ajde neka se. Verojatno i mi pripaga epitetot sebichna. Da mi napravi nekoj znachka i ke si ja nosam. Ne me nerviraat epiteti. Jas ne sum se predala pod pritisok od mojata familija, sum si ostanala na svoeto, pa na forum li ke mi smeni neshto toa. Sekoj znae shto saka od zhivotot, i samo mozham da se nadevam za mir na sekoja od nas na dusha da si dobieme toa shto sekoja go saka.

E sega, ako dojde red da stanam nekoja napast kako zhenava shto i go puknala filmot na @Lilit da mi prechat mladi devojki, ushte sega khe im kazham, nema da e zaradi reproduktivnite organi, tuku ke vi zaviduvam na vremeto shto go imate da go zhivete zhivotot do vash maksimum a mene mi odrtavel gazot, pa za najmala avantura jas moram da se vlecham po potpis od lekar deka nema da pukne starovo srce vo starovo telo pri aktivnost koja pretezhno ne e problem za mladi.

Psiholoshkite analizi, na psiholozite. A i tie ne stavaat luge vo ist kosh, tuku sekoj im e individua, inaku bi ostanale bez rabota.

 

Многу погрешно е да решиш да станеш мајка, само заради притисоците од околината!
Една жена треба да стане мајка, само тогаш кога таа ќе посака да стане мајка!
Кај некои жени порано или подоцна се раѓа потребата да се оствари како мајка, кај некои никогаш, и не мислам дека е тоа погрешно.
Не е подготвена секоја жена да го прифати тој предизвик.
Не е подготвена секоја жена достојно да ја одигра улогата на мајка и таа одлука е за почит!

 

Ako nekoj se custvuva ispolneto vo zivotot, kako covek, zena, koj ima pravo da mu sudi dali toj istiot e ispolnet?
Ako grupa luge ne mozat da se spravat so edna "neispolneta" licnost (spored nivnite kriteriumi), jas bi rekla deka neispolnetata e mnogu pojaka od grupata.
Svoj leb jadete, tugo gajle berete.
I... Mnogu golemo bogatstvo e da se ima dete, no isto taka golemo e da svatime deka nekoj poinakov od nas sjajot go gleda vo drugo poinakvo bogatstvo. Negov zivot, negov izlog, negova odluka.

 

Имелда тој страв постои еве и јас се плашам, верувам и мм се плаши со оглед на ситуацијата. Ама од друга страна,покрај целиот тој страв постои една голема среќа и љубов кој те движи во животот. Себично е и за самата себе што се лишуваш од тоа,ама како што кажа твоја одлука.
У ред е твое право, ама сеуште мислам дека грешиш. Штета.

 

http://elitedaily.com/women/not-ashamed-to-want-kids/1039070/

Пишувам од мобилен,ми излезе ова на фб и викам не е случајност па да го споделам ќе заборавам инаку.

Гледам има нови мислења,но ќе ги читам утре.

 

Ja мислам да се направи продолжение на „Ангели и Демони“, шо ќе се вика „Мајки и Немајки“. Има да биде лова до крова. Мала шала.

Не постои потреба да се чепка во туѓи животи и да се изнудуваат правдања од други за нивните избори за што и да е. Ни немајките (зборов ) имаше потреба да се правдаат за својот избор, ни мајките кои не делат ист став. Немаше потреба од толку тешки муабети за општа тема и толку повредување едни со други.

Постои еден збор, често се употребува на темава. Емпатија. Треба да биде обострана. Како што оние коишто се оствариле на семеен план комплетно не можат да бидат разберени од поинаквите од нив, така и тие не можат да ги разберат а со тоа и да судат за причините и природата на луѓето коишто донеле таква одлука во животот.

Некој ќе рече „Ама јас можам да знам јас сум била еден период без деца, а она не била со деца“. Ама, не е исто да немаш деца на 20 и на 40 години.

Секоја одлука си носи свои причини, секој лелек не е од иста рана иако звучат слично и многу е индивидуално да кажеш за некој дека е ваков и таков поради некоја животна одлука, секој е индивидуа сам за себе, ко шо рече Имелда, со свој животен пат и свои болки, недоумици и искуства.

Да беше сè толку едноставно за да се одговори, немаше да има ни советувалишта, ниту пак казни поинакви од смртната казна, ниту пак какви и да се програми за ре-интеграција во општеството на луѓе коишто донеле пар погрешни одлуки.

Таква одлука донел и таков е. Крај на приказната. Премногу сме комплексни и различни меѓу себе за да може толку лесно да се прават карактеризации и групни профили на луѓе според една животна одлука.

 

Ako veke se stavaat linkovi da se dolovi nekoja poenta, povelete. Bez nauchni fantastiki, od vistinski luge tamu nadvor, vo svetot. Vidi chudo, ne znaev ni smata deka ima i vakvi zheni, turnati vo toa shto ne go sakaat i sega baraat pomosh.
http://www.mumsnet.com/Talk/feeling...yone-else-regret-having-children/AllOnOnePage

 

@imelda Сега ќе речев, со тие линкови "за доловување на поенатата", може Опра требаше да ја вметнеме, ете која не жали што немала деца, и такви имало, да не поверува човек

 

Убаво е да се прочитаат коментарите под сликава!
Повелете линк:
https://www.facebook.com/thepostint...0331487315698/960316373983876/?type=1&theater

 

Јас имам 20 години.
Иако сум млада, јас не знам дали некогаш ќе бидам спремна да имам деца. Наречете ме себична, сигурно сум. Ама јас едноставно немам нерви за деца, а не ми е ни некое огромно задоволство да му го бришам газот,и слично. Ги сакам, како појава ми се слатки и интересни, па и да заплачат ќе издржам, ама ќе издржам некој период, а да ги имам цел живот - не знам дали би можела.Имам мали внуци, едното е бебе, другото малку поголемо. Си ги сакам многу, и знам да се снајдам со нив, ама ме исцрпуваат. Цело време думкање, пресоблекување, збори му, ова прави тоа прави - не можам едноставно, тотално сум истоштена, и тоа само за еден ден.
А си викам, што ако мора СЕКОЈ ден да е вака? Би пропаднала психички. Не сакам целиот живот околу тоа да ми се врти, а факт е дека ќе биде така. И да порасне, пак го мислиш, каде е, со кого е, што прави, какви проблеми има...и слично.

И јас познавам жени кои немаат деца и се исфрустрирани, ама познавам и дупло поисфрустрирани што имаат деца. А зошто? Родиле за да задржат маж, притисок од родители, а и зошто мислат дека животот ќе им е поубав, а добиле стресови, незадоволен маж, минимално време за себе.

Јас планирам сосема спротивна кариера која многу многу бара, а од која не добиваш ништо (мислам на пари и слично) И ако успешно ја изградам, знам дека многу ќе ме исполнува. Ако имам пари да шетам, добро, ако не никому ништо. Ама да бидам во брак, да родам деца иако не сум луда по нив, мислам дека би ме убило.
Од друга страна пак, не можам без партнер. Сакам некој да ми е столб, да ме поддржува, да имам до кого да легнам и да одморам.

Баш во моментов се соочувам со многу мала можност да сум бремена, а која ме натера да се замислам за се. И мислам дека би издржала само со партнер кој е тродупло посилен и поиздржлив од мене, и кој би можел и мене да ме држи, во спротива не.

И уште една работа може да се спомне тука.
При породување, тие што сакале со епидурална по дифолт се лигли, чувани во стаклено ѕвоно, не дигнале тешко, нејќеле да почуствуваат такво чудо БЛА БЛА БЛА.
Поглупави работи, амин. "НЕМА ДА СИ ПРВА НИ ПОСЛЕДНА" Ова кога го слушам коса на глава ми се крева.
Не е секоја жена иста, и нема секоја ист праг на толеранција.

А за тие жени што имаат и успешен семеен живот, кој вклучува супер односи со мажот, деца на место, плус успешна кариера, капа им симнувам и браво за нив што успеале во секој сегмент од животот.