Девалвација на улогата на мајката

Секогаш кога правиме некаков избор во животот, тој повлекува и позитивни и негативни последици.

Тоа не значи дека немаме избор, туку дека секогаш ќе постои кажано со економски термин, опортунитетен трошок.
А и јаре и паре не може.

 

Пa кoи мерки те прaшувaм oд преѓескa, пoрoдилнo ли?
Мaјкaтa, пoтичнo рoдителите, немa зoштo дa гo прaвиме oвa сaмo зa мaјкaтa oти сaмa не гo oдгледувa дететo, не се неуспешни рoдители зaтoa штo oдaт нa рaбoтa. Сaкaш дa кaжеш декa сите дoмa штo седaт oдлични рoдители се a oние нa рaбoтa штo oдaт не oдгледувaaт психички здрaви идни генерaции?

 

И дa не е битен нaзивoт знaчи пaк бaрaш финaнсискa пoмoш oд држaвaтa.
Дететo плaчелo кoгa oделo вo грaдинкa и требa психoлoг и некoлку зaгрижени мaјки штo си ги сaкaaт децaтa пoвеќе oд нaс oстaнaтите дa кaжaт декa влијaе нa нивнa психa? Сериoзнo? Oднoсoт вo грaдинкa и вoспитувaњетo дoмa oд мaлo дo гoлемo имaaт битнa улoгa и aкo е oдгледaнo прaвилнo немa никaкви негaтивни пoследици дa имa врз кoлективнoтo здрaвје и психa aкo тргнaле вo грaдинкa пoрaнo. И пaк дa кaжеме, не е зaдoлжителнo. Пoединечнo секoј мoже дa си нaпрaви пресметкa и дa си седи дoмa уште гoдинa или две. Акo не ви oдгoвaрa финaнсиски, држaвaтa зa жaл немa дa излезе вo пресрет. Зaврти се oкoлу себе и види кaкoв вoздух дишиш, кaквa плaтa и кaквo здрaвствo имaш и кoлку држaвaтa е зaгриженa зa твoетo психичкo и физичкo здрaвје.

 

И ти упoрнo сo твoите фaнтaзии, мoже мaлку требa дa престaнеш сo стaтии и книги oд светoт и дa се скoнцентрирaш нa реaлнoстa вo кoјa живееш.

 

Најубаво е и во школо да не се носат, зошто од мали да стануваат рано, па може ќе настинат по пат, може сипаници да фатат од другарчето.
А и државата ќе заштеди на пари за образование, па ќе може до полнолетство на децата да им плаќа породилно на мајките.

И не сфаќам, според првиот пост изгледаше дека темата е дека stay at home мајките не биле доволно ценети и почитувани од општеството, а сега се сведува на пари, не е битно дали се ценети, битно да им плаќа државата.

Ти сериозно мислиш дека со тоа што државата ќе те плаќа три години за да го чуваш детето, ќе се здобиеш со почит од некоја што ем работи ем чува деца?

И од кој буџет планираш да се исплаќаат тие средства?
Па само Ромките има да го исцицаат буџетот, цел живот на породилно ќе бидат.

 

Истражувањава неретко се прават во одредена насока со одредена цел и баш тука не гледам истово на што се темели освен нечиј гол критицизам на одреден тек, тренд, појава. Освен ако текстов навистина не е одломка, заклучоци од истражување, истражување не можам да го наречам. Друго, денес улогата на мајката не е намалена, впрочем проширена. Има избор да работи, заработи, надоградува и одгледува дете. Нема време за се точно, ама има можност да ги усклади своите преференции со своите потреби и потребите на детето во даден период од време. Не и е наметнато да седи дома и чува дете, не е принудена да работи ако не сака. Има избор. Друг проблем е што некој не почитува осум часовно работно време, принудува мајка да се врати по четири месеци пред истекот од породилното и ред други индивидуални прекршувања. Дека со долготрајно седење дома се затапува, факт е, зошто не се следат новините и тековите во работата, барем не на ист начин како и при континуирано практикување на истата. Дека некој потценува жена што решила дома да седи, не би рекла, знам многу вакви и никој не им се смее ни ги озборува. На крајот повеќето осудуваат мајка н едно што не родила второ, го оставила само, била себична, била лоша мајка зошто се вратила порано на работа, кариеристка била. И на крајот, нема држава со толкав буџет што би финансирала,нечие седење по дома половина,животен век. Кој ќе плаќа за тоа? Може некој кому не му се посреќило да биде родител, па да биде казнет, нешто ко данокот за самци, можеби. За проблемот со чувањето деца, треба поголем број и подобро организирани и кадровско поопремени градинки. Останува проблемот со згрижување на школски деца за,распустот лете два пати подолг од годишниот одмор на родителот, без притоа да се даваат огромни суми за едукативни центри кои згрижуваат и едуцираат деца на распуст. Ова второво секако нема да го реши седењето на мајката со детето до три години, така што се паѓа во вода.

 

Текстот нема врска со реалноста. Да се каже дека мајките (а и било која група жени) се најмалку ценети отколку било кога во историјата, при толку периоди на ужасна опресија, е апсурд. Во библиски времиња им било подобро, сериозно? Порано имало совети и поддршка од тетки и баби, а сега демек нема?
И да, посебно во нашиве балкански општества во кои ако речеш дека не сакаш деца - ќе ти попува секој будала дека не може мачки и кучки да чуваш наместо да го продолжуваш родот и нацијата, баш мајките сигурно се најосудувани и се смета дека не придонесуваат во општеството.
Тотално претеран victim playing, а и всушност фаворизирање на патријархалната улога на жената.

 

Оваа омразна стигма постои поради фактот што човековото општество го перцепира успехот како генерирање на пари, и следствено на тоа, им придава поголема вредност и значење на оние жени кои имаат успешна кариера или кои работат профитабилни бизниси.

Тоа е резултат на опсесијата со капитализмот, каде вредноста на една индивидуа се проценува според тоа колку е „продуктивна“, т.е. што придонесува за економијата преку мерливи валутни вредности.

Децата немаат политичка или финансиска моќ, ниту пак право на глас, така што на мајките автоматски им се дава помала општествена положба како резултат на трошење труд како човечки ресурс од кое нема профит за "бескорисното" малцинство во општеството, а тоа се малолетните деца.

Со други зборови, постои манифестација на принципот: No money = No respect.

Од друга страна, сметам дека е погрешно грижата на децата да им се припишува као улога која им припаѓа само на жените како stay at home mothers. Напротив, постојат и доста stay at home fathers. Со самото тоа, треба да се сфати дека оваа улога не мора суштествено да е врзана за полот, односно родителите го делат истиот статус и улога.

Реалноста е дека што и да прават жените, тие секогаш ќе бидат стигматизирани од општеството. Обидите да се девалуираат жените, особено мајките, се резултат на токсична мешавина на мизогенија и желба да се контролира секој аспект на она што го прават жените.

 

И јас мислам така. По 3 години неактивност, кој ќе и даде работа на таа жена? Секој ден техниката и технологијата оди напред. Пред извесно време запознав жена со завршен факултет, има 44 години, израснала две деца, но никогаш не работела, ден стаж нема. Знаете што? Не знае на телефон на тач да се снајде. А што би било до компјутер, програми, англиски јазик и слично? Од една страна е добро што е мајка, озраснала два деца, но од друга страна е осакатена за цел живот. Без ден стаж? Утре ако се разведе, кај ќе оди без никакво работно искуство, без финансии и без ден стаж? Да се седи можеби година дена, но не и повеќе според мене.

 

Со ваквите теории, статии и истражување се прави да се прикаже улогата на мајка како најбитна и величествена, занемарувајќи ја улогата на таткото. Демек она е најбитна.
Секој има избор и негово право е дали ќе седи дома и ќе гледа деца или ќе работи.
Значи избор, а не наметнување дека тоа е правилно за одгледување на детето.
Некој смета поинаку. Некој мисли дека е подобро детето да оди во градинка уште од 9 месеци, а мајката да работи.
Овде читам само дека е подобро мајката да е дома.
Всушност со ваквите ставови вие ги девалвирате оние мајки кои одлучиле покрај тоа што се мајки да бидат и работнички.

Не се однесува лично, ама факт е дека некои мајки штом родат, си мислат дека се они најбитни и се се врти околу нивните деца.
Мајчинството е најубавата работа, да, но не ни дава за право да се чустуваме привилигирани и да очекуваме сите да ни се потчинат само затоа што сме мајки. А факт е дека очекуваме.

 

Сметам дека оваа проблематика зависи и од општеството каде живееш. Мојот пост се базираше главно врз впечатокот и искуството кој сум го стекнала низ животот во Канадското/Американското општество - бидејќи истото е креирано да функционира согласно на статусот кој го ужива во очите на глобалната сцена.

И можеби поради тоа оние кои цел живот живееле во МК нема да се согласат со истото - бидејќи сме пораснале во држави кои драстично се разликуваат скоро од секој аспект, па така и од овој.

Од друга страна, како контраст, сметам дека @Someonespecial даде интересен, но и реалистичен пример кој ја отсликува реалноста во понеразвиените држави како МК:

Зависи од субјективниот аспект, односно економската развиеност, но и менталитетот на луѓето во државата каде живееш. Не велам дека вакви луѓе не постојат и во англосаксонските држави, но нивниот број е многу поредок за разлика од она кое сум го забележала во МК.

Со други зборови, во држава каде економската моќ не е на завидно ниво и каде сеуште постојат оние патријалхални поделби и кажување на жената каде и е местото, секако дека деваулацијата на мајките нема да биде толку почувствувана и форсирана, туку напротив, може да се добие сосема спротивен ефект.

 

А со оглед на тоа што Македонија е токму таква држава, сиромашна и патријархална, смешно е да се тврди дека мајките биле девалвирани.
Напротив, девалвирани и осудувани се мајките кои после 9 месеци се враќаат на работа.
Ете и членката на темава индиректно го прави тоа, демек децата кои остануваат дома се мајката се наводно поздрави, со други зборови мајките кои одат на работа се себични и го жртвуваат здравјето на своите деца.

Да не зборувам колку се осудувани и стигматизирани жените кои решиле да немаат деца...ауу колку трагично се сфаќа таа одлука иако истата на ниеден начин не влијае на другите луѓе.

Но на темава и не се работи за тоа колку се ценети или не мајките, овде се работи за тоа што некои мајки очекуваат државата (т.е. вработените луѓе, затоа што тие го полнат буџетот), да им плаќа за да се грижат за деца кои сами, по свој избор одлучиле да ги родат, исто како што сами, по свој избор одлучиле да не работат. Па не сте ги родиле вие децата за државата, ниту пак за Јанко, Петко и Станко, и апсурдно е да очекувате дека Јанко, Петко и Станко ќе го плаќаат вашето седење дома.

 

А причината поради која мајчинските привилегиите сеуште се очекувани во модерното општество е поради тоа што на жената и била дадена таква улога откако патријархатот станал доминантен.

Овие стандарди се поставени уште во далечното минато каде вредноста на жената се перцепирала според невиноста пред брак и бројот на децата кои можела да ги роди, особено ако децата биле машки. Ова особено било потешко остварливо со оглед на фактот дека тие жени немале привилегија да живеат во период каде медицината е високо развиена, па поради тоа постоеле многу поголеми ризици со кои морале да се соочуваат.

Но бидејќи жената веќе не е вреднувана на ваков начин, барем не во развиените држави, раѓањето на деца и нивното одгледување претставува слободен избор. А тој избор зависи од многу фактори како финансиска состојба, брачен статус, опции за образование и кариера.

 

Дa, привилегијa е дa не мoрaш дa oдиш нa рaбoтa aкo не сaкaш туку дa седиш дoмa. Ти сaкaш дa јa имaш тaa привилегијa зaтoa штo си рoдилa. Не сaмo ти, мнoгуминa би сaкaле. Зoштo мaжoт дa не седи гoдинa ипoл, ти другaтa пoлoвинa? Сите три зa себе?
Не јa дaвaш целa плaтa пa дa се чудиш кaде е лoгикaтa. 1500 ден плaќaш, тoлку сигурнo не зaрaбoтувaш.