Денес е мојот среќен ден - го проширивме нашиот бизниз , отворивме кафич и од денес почнав нова работа- занимација со кафиња
Денес како почеток на месецов, еден од посреќните ми е, конечно го натерав дм за нова година Дубаи, едвај чекам нова годинаааа! ( дестинација од соништата ми е)
денес ја чукнав колата, аматерски избегав, поминав покрај колата немаше гребнатинка, ја кренав главата, погледите ни се пресретнаа со сопственикот, реков срамежливо: жими се не сакав
Среда... Плачлив ден навлечен на сивило и тага што не допираат до мене. Ваквите денови некогаш целосно ме обземаа и на моменти им парирав во однесувањето. Денес сум полна со енергија и понесена од расположението подготвена сум да му завртам грб на пасивното чувство.
Денес ми соопштија убави вести,само убавини нека ме пратат....конечно и светло малку на крајот од тунелот
Denes si pominav super so sama sebe . Kako i sekogas . Znam ja da si se zabavuvam do 101 i nazad. Imav nekoj spisok koj trebase da go istrguvam ama 2/3 od toa ne najdov pa ke treba vo Cetvrtok pak i taka , i taka do 10 Dekemvri da zavrsam. Malku za kuka, malku za sebe, malku za praznicite,.... Navreme sum si fatila rabota, ke stignam.
Nesto trgnala rabotava da se rasipuva po kuka. Vo sabotata garaznata vrata ne se zatvara, ajde majstor. Vo nedelata blenderot go rasipav, ajde po potraga na blender. Denes boljerot za topla voda/parnoto tece. E ova bese ozbilno. Panika me fati od sto strujata, vodata i gasot se ukluceni na boljerot. Dobro e se razbrav so majstorite ja iskluciv vodata, parno sto e najvazno imam i si gi cekam ke dosle vecer . Vo meguvreme trazam na internet kolku cini boljerot i op Merry Christmas. Sto e, tuka e. Ke odime li do pet ili tri popravki se dovolno ?
Денес.. треба да се продолжи со животот. Не дека не знаев, ама, ете, требаше некој да ме потсети. Жал ми е, plain and simple.
Ден пред викенд... Помислата дека дождот ќе го гледам само од прозорец, ме прави посреќна од фактот дека нема да правам ништо. Некогаш и неправењето ништо значи нешто. Медитација на највисок можен начин...
Денес конечно мачорот ми се врати дома после 1 и пол месец. Не знам дали да го карам или да го гушкам
Mnogu burni vreminja. Sinoka mm mi se javuva i vika "detevo nekoj go udril, dobra e ama ima nekoja steta". Nisto ne me iznenadi, imav nekoe custvo deka kaj da e kolava e na red da strada. Kako i da e na detevo nisto ne mu e, osiguranje ke ja popravi kolkata. Si doaga doma so edno drugo dete gostince i vo kuferce za domasni milenici mi nosi zajce. Koga vidov sto da recam. Bas toa najmalku sum planirala. Nemozelo da go vraka nazad taka i rekle. Lele zar i toa mi treba u kuka. Zajci nadvor kolku sakas, a nie ke cuvame i doma. Toj pa nacuril usinja i milno gleda. Dal da go brkas ili da go ispeces . Kup pari se potrosile za se sto mu treba, ogradica, kebenca, hranitelki, . Majko mila sto me snajde
Денес... можеби е вистина тоа дека ништо не е случајно. Кујзнае. Еве, по зилионити пат се покажува дека, дури и еден обичен форумски јузер - Жаба, избран спонтано, без претходно мислење... кажува се' што треба за јас - порано, јас - сега и јас - во иднина. Synchronicity, 103875950928275 по ред. Следно, 6 декември, а потоа и 13 јануари...истава прича. Нешто ко... note to self.
Денес..... Неколку колешки, ама и колега кој го немам видено од поодамна ми рекоа дека секој ден сум била Се поубава и поубава.... Фрштат комплименти на сите страни.. Убаво е... Нека трае.
Во потрага по правдата и обесхрабрена дека може да излезе на виделина, сјајот во очите ми го врати ненадејна средба со долгогодишен пријател Не секогаш по утрото се познава денот, ама денешниот не се заборава.
