Денес...

Се трудам да не плачам цел ден. Немам ни апетит иако тоа ми ја одзема целата енергија.

 

Цел ден ми е никаков и главата ме боли од кога се разбудив

 

Три дена сум убедена дека секој ден е 26ти декември. Не е, еве сега сфаќам дека денес е 29ти. А стигаме до точка каде што веќе ми е битно што ден сме. Вчера на работа се шетаа наоколу пакетчиња за деца малку ми се присака да имам дете за да добијам пакетче што ќе си го задржам... Ми се зажеле бе некој пакетче да ми даде. Мојон да дојде ќе му купам зашто никогаш не добил и ќе му го земам хе хе хе

Прво кафе за денес ојде, и некако многу мали работи испозавршив а тек је 12 сааатииии. Има уште за завршување, ова е мини пауза пред да продолжиме. We are on a roll people! Поклони за нова година побарав само практични зашто аман од глупости. И колку е лошо кога не можеш да објасниш дека навистина не ти треба уште накит, посебно не ефтин (не извољевам ама стварно ми е битно квалитет пред квантитет) и што не е твој стил. Мислам побогу, работам или во лабораторија или на терен, у дискотека 4 години немам стапнато, стварно немам каде да го носам.

Така да ѓезве на металац и некои ситници за новата кујна ит из.

 

После долги 4+ години од како немам стапнато таму, денес додека лежев, на неколку секунди ми дојде мирисот на вашата соба. Го чувствував под носот, истиот каков што секогаш беше.
Толку краток, а истовремено толку јак и присутен.

Собата со минт креденец.
И два кревети.
На едниот дедо.
На другиот јас, со главата во скутот на баба ми.
Телевизорот дрдори, тие гледаат, а јас дремам.
Спокој.

Бабо и дедо, многу ми фалите

 

Сецкав салата ко за мало село а не за фамилија од тројца. Мајката пресреќна, недела дека ручек немало да треба да се прави, ја мускули на десна рака имам.

Мадам ја завршува годината со направен vision board за наредната (значи две сосема рандом работи ми се случија од ланскиот, да го слушаме универзумот), со среден дом и со план за една убава наполнета када денеска. Сеа ќе гледам видеа и некоја смотанка серија на нетфликс. Фала многу, пријатно.

 

Невообичаен ден како за 31ви 12ти, многу лабав ииии...лаган?
Не, станав и чистев ВеЦе јер проблем со чешмите. Али, после се подоправи.

Сепак, пак ќе има месо до Божиќ. Денот кога ќе се прави скара и ќе се пече нормално количество на месо ќе се памти.
Ама нема да се случи.

Моите резолушани ќе се прават утре, сите мисли ќе се претворат во планови на парче хартија, и од таму во акција кон остварување.
Така е кога се чека роденден да мине, па ајде кога ќе се спремам накај дома, па дома иии.... така, да.
Но таман си е, се случија некои промени во листата и приоритетите се потсменија, вака на готово на стратна линија.

Сега, да си го оправам креветот, да си ги средам дрејте и куферот, да заметам, да се истуширам, облекувам фустан, и штикли, средувам фризура, седнувам пред ТВ уз Сам Дома, готова да ја пречекам 21вата.

На сите кои читаат им посакувам многу здравје и среќа во иднина, успеси, пари и патувања.
Throw on your fancy attire, fears in the fire
Don't lose hope

 

Ова сведување на минимум комуникација со луѓе , во дрво ќе ме претвори.
Да имам соработници од рајот паднати, би било идеално. Да му кажам јас ќе правам тоа, тоа и тоа, некој друг останатото и чао. Остатокот од времето мир и тишина. Живеам дијаметрално спротивно него ли претходните години. Си вегетиркам сеа за сеа, а знам ме чекаат промени на средина, работа, темпо општо.....
Que Será, Será

 

Хелoу пипл!
Се нaдевaм денес ќе е пoследен ден штo ќе дoјaдувaме хрaнa oд Нoвaтa, oд утре -рестрикции.
Кaкo ми пoминa oдмoрoт? Дoмaќински. Кaкo мoже дa не прaвиш ништo пoсебнo, дa седиш дoмa и дa ти пoминaт 10тинa денa тoлку брзo без дa ти е дoсaднo?
Oслaбнaв еден кг. Јеј.

 

Малце сум живчана и не знам баш зашто. Не знам, од една страна рационално си се смирувам од друга страна дозволувам ситници да ме изнервираат. У превод, не ми се сите овци на број. Знам дека не може секогаш сите овци да бидат на број ама имам чувство дека дел од овците не можам ни да си ги видам зашто решиле да идам на другиот крај на полјаната да бараат темјанушки. А НЕ Е НИ СЕЗОНА НА ТЕМЈАНУШКИ.

На страна од ова, одлична баклава со лешници и домашно киви само би јадела. И пуканки. Сакам уште една тетоважа а немам појма ни што ни каде. Нит е време, нит имам време за ова ама ете.

 

Блаблабблабла ме замараат сите мали приказни, за мали луѓе и мали незначајни ситуаци, кои не се ни дел од целата приказна. Да,да слагалицата е мнооогу голема и не секое *mnence е дел од неа. Мала точка невидлива,речиси
Блаблаблаба цел ден, докажување на други разлика меѓу црно и бело, додека самите лежат во темно сиво и се држат таму дооолго, долго. Ќе одам да си мавнам едно какао.
Б л а б л а б л а.

 

Наместо да седнам да учам денес за утрешниот колоквиум , јас седам по форуми си читам и пишувам глупости и си слушам музика
Ко заразен да сум да правам нешто друго само за да не учам.

 

Некако стасав у некоја група за храна каде што сите меѓусебно се ословуваат со ,,женички", ,,домаќинки" и ,,вредници" на секоја слика со домашно зготвено или месено, традиционална мкд храна од којашто добиваш запушување на каротидите, у најмала рака, а кардиоваскуларна болест и дијабет ако претераш со маргаринот у коцка кај кифличките.

Мојот внатрешен феминист вришти, а богами и на нутриционистот не му е лесно.

Од другата страна на спектрумот, убутана сум и во една група за здрава храна, каде што секој грам јагленхидрат важи за врховен грев, а оброк без цејлонски црн пипер (стварно постои) и рог од еднорог не важи. Па јел чете стварно то појести, госпожо... замисли, да.

Моиве јадења никаде не пасуваат... ич не се традиционални, тревести се, а и сликите ми се троа прошарени, ама не се ни екстремно забегани. Само ќе ги реметам женичките во групата со моите meal prep глупости, ќе ги реметам хардкор кето лавиците со јх... Од веганите веќе кренав раце.

Outcast, форевер енд евр. Ќе си направам моја групичка

И така, тоа ме мачеше да си кажам. Ковид негативна сум, што значи, знаете каде и со кого беше дружбичката по повод новогодишната ноќ.

 

Кaкo и секoјa гoдинa нa крaј, тaкa и oвaa, не нaпрaвив никaкoв плaн, ветувaњa, желби зa нaреднaтa. Нo, скрoз спoнтaнo, oвие некoлку денa се случијa рaзгoвoри, плaнoви и oдлуки кoи и дa ги плaнирaв немaше дa се случaт.
Некoи рaбoти кo дa чекaле дa се рaзјaснaт бaш сегa зa дa пoчнеме мaлку рaстеретени вo гoдинaвa штo следи.
Зaрaди oдмoрoт вo 4 ѕидa мислaм декa е. Време пoсветенo нa себе и нaјблиските. Без шетaње, aпaртмaни, прoдaвници, рoднини, пријaтели, кaфaни.
Oд утре нa рaбoтa

 

Denes bev tazna ...

 

Толку многу сакам нови почетоци, дури ме фаќа страв дали некогаш ќе изградам нешто подолготрајно во животов, во секоја смисла. Рутината и познатото за некого се фини и пријатни, мене ме ограничуваат и ми се здодевни. Погодувате што сум во хороскоп?

Денес еве ме, со Шардоне, пармезан, сино сирење и крекери, ги довршувам последните задачи од старата работа, за од утре да свртам нов лист (од новата книга со нови 12 поглавја и нови 365 страници бла бла бла ). Ќе спијам помалку од 6 часа, ама што е битно? Имам возбуда да ме вози два дена

 

Се вратив, се здобив со страшно голем херпес на уста, афта во уста, болки во грбот и вратот, некое кило плус, а болките во десниот зглоб х2 и колената се константни.

Мислев дека имав појак имунитет, знам оти ми треба рехабилитација на косто-зглобно и дефинитвно треба да прекинам со папање и да зголемам раздвижување.

Дојдов, видов... се распаднав.
Не бре, јача сам от судбине.

Ама да, треба да станам од креветот и да се нурнам во хаосот. Оти доста сериозно си поверував на себе дека ова ми е одмор. Не ми е. Беше, ама и не беше до толку.
Хаоуевр. Инаф ис инаф, мрзо гет ап

 

Денес забележувам дека денот почнал да се зголемува. Полека но сигурно.
Ми фали светлина, сонце. Една од причините зошто мразам доцна есен и зима е краткиот ден

 

Денес долго и тажно патување, моментот боли, потоа се навикнуваш